Η Κατερίνα Γιατζόγλου βρέθηκε στην Κύπρο και συγκεκριμένα στην Πάφο και μας ξεναγεί σε ένα από τα ομορφότερα και πιο ιστορικά αξιοθέατα του νησιού. Ο λόγος για το γεφύρι του Τζιελεφού είναι χτισμένο πάνω από τον ποταμό Διάριζο και αποτελεί το μεγαλύτερο από τα μεσαιωνικά γεφύρια της Κύπρου.
Tο γεφύρι του «Τζιελεφού» , βρίσκεται στο δάσος Πάφου, κοντά στο τουρκοκυπριακό χωριό Άγιος Νικόλαος. Χτίστηκε κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας στην Κύπρο (μεταξύ 1489 – 1571), και ανήκει μαζί με άλλα δύο γεφύρια, (αυτό της Ελιάς και αυτό του Ρουθκιά) σε ένα σύμπλεγμα ενετικών γεφυριών που κατασκευάστηκαν για να εξυπηρετούν την πρόσβαση των τότε κατοίκων της περιοχής.
Το γεφύρι του Τζιελεφού είναι χτισμένο πάνω από τον ποταμό Διάριζο και αποτελεί το μεγαλύτερο από τα μεσαιωνικά γεφύρια του νησιού. Έχουν δοθεί διάφορες ερμηνείες για την προέλευση του ονόματος του γεφυριού χωρίς όμως καμιά να έχει κατοχυρωθεί. Ίσως να προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη «Κέλεφος» που σημαίνει αδύνατος, άρρωστος και να συνδέεται με κάποιο περιστατικό ή πρόσωπο κατά τη διάρκεια της κατασκευής του.
Είναι χτισμένο από πέτρα προερχόμενη κυρίως από τον ποταμό. Σχηματικά, το γεφύρι είναι μονότοξο και στην νότια πλευρά του διακρίνεται αχνά ένας σταυρός χαραγμένος σε μια πέτρα.
Το γεφύρι αποτελεί κομμάτι της λεγόμενης «καμηλόστρατας» μαζί με τα άλλα δύο μεσαιωνικά γεφύρια της περιοχή. Η «Καμηλόστρατα» αποτελούσε για αιώνες την κύρια εμπορική οδό μεταφοράς χαλκού από το ορυχείο του Πέρα Πεδιού προς τα λιμάνια της Πάφου και της Πόλης. Η μεταφορά γινόταν με καμήλες μέχρι την Πέρα Βάσα, όπου και γινόταν επεξεργασία του μεταλλεύματος και από εκεί με άλογα έπαιρνε το δρόμο προς το λιμάνι. Το δρόμο χρησιμοποιούσαν και οι περαστικοί καθώς και οι έμποροι της τότε εποχής. Στις άκρες του ποταμού, φαίνεται να υπάρχει ένας πεπλατυσμένος χώρος που ίσως χρησίμευε σαν χώρος αναμονής, αφού κατά την περίοδο της ενετοκρατίας, ο δρόμος παρουσίαζε έντονη δραστηριότητα. Πιστεύεται ότι αποτελούσε και την σύνδεση της Πάφου με τις υπόλοιπες επαρχίες, ενώ παράλληλα εξυπηρετούσε τις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής συνδέοντας τα χωριά της δυτικής όχθης με τα χωριά της ανατολικής.
Λίγο πιο κάτω ο ποταμός Διάριζος καταλήγει στο Φράγμα Αρμίνου σχηματίζοντας ένα ανεπανάληπτης ομορφιάς τοπίο. Αξίζει τον κόπο να περπατήσετε κατά μήκος των όχθων του ποταμού και να παρατηρήσετε τη μεγάλη βιοποικιλότητα της περιοχής. Λίγο πιο πάνω υπάρχει και ο εκδρομικός χώρος της Πέρα Βάσας για τους λάτρεις των εξορμήσεων μετά φαγητού. Η ροή του ποταμού κατά την χειμερινή περίοδο είναι αυξημένη γι’ αυτό καλό θα ήταν να είσαστε προσεκτικοί κατά την παραμονή σας στο χώρο.
Δείτε επίσης
