Ράγισαν καρδιές στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Διεθνούς Πανεπιστημίου στη Θεσσαλονίκη, στην τελετή καθιέρωσης απονομής υποτροφίας στη μνήμη της 19χρονης Μάρθης, κόρης της Μαρίας Καρυστιανού και του Αντώνη Ψαρόπουλου, που έχασε τη ζωή της, στο σιδηροδρομικό έγκλημα στα Τέμπη.
Τραγικές φιγούρες οι γονείς της. Όταν ο Αντώνης Ψαρόπουλος ανέβηκε στο βήμα, η φωνή του «έσπασε» και λύγισε. «Αυτό το ”μπαμπάκα”, αυτό το ”Αντώνη” από τα χειλάκια της Μάρθης μου, δεν το ακούω πια και δε θα το ακούσω μέχρι να πεθάνω. Αυτό το σκανδαλιάρικο γλυκό χαμόγελο της θα το βλέπω μόνο σε φωτογραφίες» είπε για την κόρη του.
Και συμπλήρωσε: «Είμαι μισός άνθρωπος από εκείνη τη μοιραία νύχτα» ενώ υποσχέθηκε πως ο ίδιος και η οικογένειά του δεν θα ησυχάσουν μέχρι να δικαιωθεί η μνήμη της Μάρθης, μέχρι να αποδοθεί Δικαιοσύνη.
Η μητέρα της Μαρία Καρυστιανού είπε συγκινημένη: «Άλλος ήλιος έχει βγει σε άλλη θάλασσα άλλη γη. Ευχαριστώ την κόρη μου που υπήρξε, υπάρχει και με καθοδηγεί. Σας ευχαριστούμε που στέκεστε δίπλα μας φως στο σκοτάδι τους. Σας ευχαριστώ».
Για να προσθέσει: «Πριν από δύο χρόνια τη δολοφόνησαν μαζί με άλλους φοιτητές, μαζί με άλλους 56 ανθρώπους. Έτσι λοιπόν δεν τελείωσε ποτέ αυτό που ξεκίνησε εδώ, δεν συνέχισε τίποτα από όσα η ζωή ευλογεί τη νιότη».
Συγκινητική ήταν και η στιγμή που η καλύτερη φίλη της Μάρθης, μοιράστηκε με το κοινό όσα έζησαν μέχρι να τους χωρίσει τόσο πρόωρα και τόσο άδικα ο θάνατος. «Είχε όνειρα, στόχους, τόσα πράγματα που θα κατάφερνε. Θυμάμαι λέγαμε τα νέα μας και τη ρώτησα, πως είναι οι γονείς σου; Και με ένα χαμόγελο, μια χαρά αληθινή μου απάντησε, καλά Γιολάντα, τους αγαπάω και τους το λέω. Ένιωθα τόση χαρά που την βλέπω χαρούμενη» είπε.
