Στις πρωινές εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης, τις τελευταίες ημέρες, βρήκαν «καινούριο κοσκινάκι» να έχουν να ασχολούνται. Το «beef» Αντελίνας Βαρθακούρη vs Σίσσυς Χρηστίδου έχει πάρει τη μορφή «νοικοκυρές» vs «εργαζόμενων γυναικών», με τις υπόλοιπες εκπομπές να έχουν πάρει το ρόλο των «τηλεδικαστών» και «αναλυτών» σε θέματα γυναικείας χειραφέτησης.
Το τι έχουν ακούσει τα έρμα τα αυτιά μας όλες αυτές τις ημέρες, δεν λέγεται. Υπερβολικές απόψεις, κούνημα του δάχτυλου, δριμύ κατηγορώ και κάτι τσιτάτα που ανάθεμα αν έχουν καταλάβει και τι είναι αυτό που λένε.
Ωστόσο, από τις αναλύσεις που έχουν γίνει αυτό το διάστημα για την κόντρα, αυτή που μας κέντρισε το ενδιαφέρον, είναι to the point και αξίζει να διαβάσετε, είναι του Λεωνίδα Σπύρου, ο οποίος στη σελίδα του στο Facebook για την «περήφανη νοικοκυρά» της Βαρθακούρη.
Αναλυτικά έγραψε ο Λεωνίδας Σπύρου:
«Οι νοικοκυρές, οι «προοδευτικοί» νοικοκυραίοι και οι παρενέργειες.
Δεν μου κάνει εντύπωση ότι βρέθηκαν αρκετοί αριστεροί και φιλελεύθεροι να υπερασπιστούν το «είμαι περήφανη που είμαι μόνο νοικοκυρά» της κυρίας Βαρθακούρη στον Λιάγκα, που κάτω από τα λινκ έφερε την αποθέωση όλης της συντήρησης, της δεξιάς και της Ακροδεξιάς
Είναι ένα από τα τελευταία χούγια του «προοδευτικού» άντρα, το να θέλει την γυναίκα μόνο νοικοκυρά. Δεν μπορεί να το ξεπεράσει εύκολα γιατί είναι στη φύση του. Έτσι πέρναγε από γενιές σε γενιές, έτσι ήταν η οικογένεια του, η μάνα του και ο πατέρας του
Θυμάμαι έναν πολύ φιλελεύθερο σε όλα του γύρω στα 45 αρχές της κρίσης με τα μνημόνια να έχει οικονομικές δυσκολίες όπως οι περισσότεροι τότε, που κάποια στιγμή του είπα «Ρε συ, η γυναίκα σου είναι πολύ μια χαρά, νέα, ωραία, έξυπνη, δυναμική, γιατί δεν βγαίνει στην αγορά εργασίας να πάρεις και εσύ μια ανάσα».
Δεν θα ξεχάσω ποτέ το ύφος του και τον κόμπο στον λαιμό του σε video call όταν μου απάντησε διστακτικά ότι «δεν θέλω η γυναίκα μου να δουλεύει, αλλά να μεγαλώνει μόνο τα παιδιά και να κοιτάει το σπίτι της». Έμεινα άφωνος από αυτή του την αντίδραση γιατί θεωρητικά πάντα σε όλα ήταν πολύ προοδευτικός και φιλελεύθερος. Προτιμούσε να τσοντάρει ο πεθερός του συνέχεια, παρά να δουλέψει η γυναίκα του
Η αλήθεια είναι ότι και η δική μου μητέρα νοικοκυρά ήταν και ακόμα χειρότερο ότι νοικοκυρά την ήθελε και ο πολύ κατά τα άλλα φιλελεύθερος, προοδευτικός και κοσμοπολίτης πατέρας μου. Για να μην νομίζετε ότι βλέπω μόνο τις καμπούρες των άλλων.
Βέβαια αυτό κάποτε το πληρώσαμε σαν οικογένεια, γιατί αν δεν ήταν μόνο νοικοκυρά και είχε έστω μια ιδέα από την ζωή και την αγορά, όταν με άρρωστο το πατέρα μου μετά προβλήματα και το αλκοόλ για να τα αντέξει , εγώ ακόμα στην εξάρτηση, ο αδερφός μου ακόμα μικρός, όταν άρχισε να καταρρέει η οικονομική αυτοκρατορία πουλώντας το ένα μετά το άλλο τα σπίτια για χρέη, θα είχε καταλάβει οτι πρέπει να γίνει μια Α διαχείρηση, αλλά νόμιζε ότι τα λεφτά τα φέρνει ο πελαργός, δεν ήξερε ούτε πως βγαίνει το χρήμα, ούτε ότι μπορεί να τελειώσει μια μέρα. Δεν πέρναγε καν από το μυαλό της.
Η γυναίκα νοικοκυρά, σημαίνει αυτόματα πλήρη εξάρτηση από τον άντρα της. Εξαιρέσεις μπορεί να υπάρχουν, πχ να έχει κάποια δική της περιουσία, αλλά ο κανόνας αυτός είναι. Πάντα εξαρτημένη. Επίσης όταν δεν έχεις και ένα άλλο σημείο αναφοράς και είσαι μόνο νοικοκυρά, πάλι έχει θέματα
Δεν είχε πει τυχαία σε πρόσφατο βίντεο της η κλινική ψυχολογίας κυρία Κανδαράκη ότι , τρελαίνεται όταν πηγαίνουν στο γραφείο της γυναίκες και τις ρωτάει με τι ασχολείστε και απαντούν «νοικοκυρά»
Όταν είσαι μόνο νοικοκυρά, πέρα από άλλες παρενέργειες που έχει στην προσωπικότητα μιας γυναίκας, που μπορώ να γράψω βιβλίο και φαντάζομαι η ψυχολόγος κυρία Κανδαράκη ακόμα μεγαλύτερο, μια κυρίως παρενέργεια είναι ότι δεν μπορείς να φανταστείς στην ζωή σου χωρίς τα παιδιά σου. Δύσκολο να βρεις αυτή την ισορροπία.
Έτσι αντί να μεγαλώνεις παιδιά δίνοντας τους τα εφόδια να φύγουν όσο το δυνατόν γρηγοτερα από το πατρικό, να κόψουν την ομφάλιο λώρο, κάνεις ακριβώς το αντίθετο, μεγαλώνεις παιδιά εξαρτημένα από την οικογένεια, είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα, γιατί αν σου φύγουν, δεν θα έχεις τίποτα, δεν θα έχεις ρόλο, θα νιώθεις τίποτα
Θα μπορούσα να γραφω ώρες, αλλά κάπου πρέπει να βάλω και μια τελεία. Μόνο νοικοκυρά την εποχή μας, σημαίνει μη ολοκληρωμένη προσωπικότητα για μια γυναίκα».
