Ο Οδυσσέας Ελύτης είναι ο ποιητής που ύμνησε το φως, το απέραντο γαλάζιο και τον έρωτα. Είναι ο ποιητής που έγινε ένα με την Ελλάδα.
Το όνομα Οδυσσέας Ελύτης έγινε γνωστό στα πέρατα του κόσμου, ενώ το 1979 πέρασε στο Πάνθεον των παγκόσμιων και σπουδαίων λογοτεχνών, όταν του απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Ο Οδυσσέας Αλεπουδέλης< όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης, στις 2 Νοεμβρίου 1911 κι έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα 18 Μαρτίου το 1996. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, μέλος της λογοτεχνικής γενιάς του ’30. Βραβεύτηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979 με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, ο δεύτερος και τελευταίος μέχρι σήμερα Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Γνωστότερα ποιητικά του έργα είναι τα Άξιον Εστί, ο Ήλιος ο πρώτος και οι Προσανατολισμοί. Διαμόρφωσε ένα προσωπικό ποιητικό ιδίωμα και θεωρείται ένας από τους ανανεωτές της ελληνικής ποίησης. Πολλά ποιήματά του μελοποιήθηκαν, ενώ συλλογές του έχουν μεταφραστεί μέχρι σήμερα σε πολλές ξένες γλώσσες. Το έργο του περιλαμβάνει ακόμα μεταφράσεις ποιητικών και θεατρικών έργων. Υπήρξε μέλος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Έργων Τέχνης και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Κριτικής, αντιπρόσωπος στις Rencontres Internationales της Γενεύης και Incontro Romano della Cultura της Ρώμης.
Όμως, ο Οδυσσέας Ελύτης ήταν γνωστός και για τα αποφθέγματά του, τα οποία σήμερα γίνονται viral στο διαδίκτυο και οι νεότερες γενιές τον μαθαίνουν και με αυτόν τον τρόπο.
Ας δούμε παρακάτω 15 από τα σπουδαιότερα αποφθέγματά του.
«Τα τρία Τ της επιτυχίας: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη»
«Φτασμένες οι προλήψεις σε μια καθαρότητα μαθηματική, μας οδηγούν στη βαθύτερη γνώση του κόσμου»
«Ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα»
«Το «κενό» υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του»
«Κι έναν πόντο πιο ψηλά να πάτε, άνθρωποι, ευχαριστώ θα σας πει ο Θεός»
«Ναι, ο Παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία. Ούτε, πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή. Ήταν ένα δικαίωμα»
«Όταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζέ την για πόρνη»
«Δυστυχώς και η Γη με δικά μας έξοδα γυρίζει»
«Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε»
«Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά»
«Ήρθαν ντυμένοι «φίλοι» αμέτρητες φορές οι εχθροί μου το παμπάλαιο χώμα πατώντας»
«Τρώγε την πρόοδο και με τα φλούδια και με τα κουκούτσια της»
«Όπου ακούς αέρα είναι η γαλήνη που βρυκολάκιασε»
«Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως. Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας Κι όταν σε πήρε το φιλί, Γυναίκα»
«Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ»
