Μικρό σύννεφο, πώς το όνομα σου πάντα το κρατούσα μες στην καρδιά μου τυλιγμένο,

σαν κάτι που είχα στην παιδική μου τσέπη κι όταν θυμόμουν το κρατούσα παρηγοριά.

Μικρό σύννεφο, τώρα σε θυμήθηκα απόψε που ξεφεύγω απ’ τον πόνο κ’ η αγάπη μου γίνεται μια φωτεινή φωνή να φωτίζει τον κόσμο, να τον περιποιείται.

Μικρό σύννεφο, το σύννεφο αυτό είναι το μόνο που μ’ απομένει από όλα τα όνειρά μου τα παλιά που τα ‘χαν οι άνθρωποι, τα έχουν τα πουλιά.

Μαλβίνα Κάραλη, “Μικρό Σύννεφο”

Photo cover:pixabay.com/Bessi/tree

Διαβάστε επίσης: