Το ημερολόγιο έδειχνε 2 Δεκεμβρίου του 1923, όταν είδε το πρώτο φως η μεγαλύτερη ντίβα της όπερας, η «ιέρεια», Μαρία Κάλλας. Το παγκόσμιο είδωλο, της οποίας η ζωή απασχόλησε τον Τύπο όσο ήταν στη ζωή με την καριέρα της και τον θυελλώδη έρωτά της με τον Αριστοτέλη Ωνάση και τώρα μεταφέρεται ξανά στη μεγάλη οθόνη, με την Αντζελίνα Τζολί ως Μαρία Κάλλας στις τελευταίες τραγικές ημέρες της Ελληνίδας ντίβας.
Τραγική, όμως, ήταν σχεδόν όλη της τη ζωή και ας έζησε επαγγελματικά την απόλυτη καταξίωση και λάμψη κι έγινε μύθος.
Ας δούμε παρακάτω, τις δραματικές πτυχές της ζωής της
Η κακή σχέση με τη μητέρα της αποτελεί ένα πολύ μεγάλο και πονεμένο κεφάλαιο στη ζωή της. Ανέκαθεν εκείνη έδειχνε απροκάλυπτα την αγάπη και την προτίμησή της στη μεγάλη της κόρη, Υακίνθη (Τζάκι)ε, ενώ όταν γεννήθηκε η Μαρία – σε νοσοκομείο του Μανχάταν, όπου είχε μετακόμισε η οικογένεια από την Αθήνα – η μητέρα της έκανε μέρες να δεχτεί να τη δει και να την πάρει αγκαλιά.
Ο λόγος; Ήθελε αγόρι, καθώς ο γιος της οικογένειας είχε πεθάνει από μηνιγγίτιδα όταν ήταν 2 ετών. Η Κάλλας γνώρισε την απόρριψη της μητέρας της με το που αντίκρισε το πρώτο φως της ζωής και η κακή τους σχέση κορυφώθηκε, όταν οι γονείς της χώρισαν και η μητέρα το 1937, πήρε τις δύο κόρες κι επέστρεψαν στην Αθήνα.
Λίγα χρόνια μετά την εγκατάστασή του στην Ελλάδα, ήρθε η γερμανική Κατοχή και η μητέρα της, Λίτσα Δημητριάδου δε δίστασε να δουλέψει ως ιερόδουλη των Ναζί, προκειμένου να συνεχίσει να έχει μια άνετη ζωή, ενώ το σοκαριστικό είναι πως πίεζε τη Μαρία Κάλλας να προσφέρει και εκείνη συντροφιά στους Γερμανούς.
Τα στοιχεία που έφερε στο φως η βιογράφος της Κάλλας, Λίντσι Σπενς, είχαν προκαλέσει σοκ. Σύμφωνα με τη συγγραφέα: «Η Κάλλας απεχθανόταν τη μητέρα της, που εργαζόταν ως ιερόδουλη κατά τη διάρκεια του πολέμου, επειδή είχε προσπαθήσει να πουλήσει το σώμα της κόρης της σε ναζί στρατιώτες».
Μάλιστα, η Δημητριάδου είχε εκδώσει κι ένα βιβλίο στο οποίο επιβεβαίωνε ότι «κατοχικοί στρατιώτες και αξιωματικοί που θαύμαζαν το τραγούδισμα της Μαρίας μάς έφερναν φαγητό λαθραίως ή μοιράζονταν τις μερίδες τους με εμάς».
Χρόνια μετά κι ενώ η Μαρία είχε γίνει η ντίβα της όπερας, η μητέρα της δε σταμάτησε να την εκβιάζει πως θα έκανε αποκαλύψεις στον Τύπο, αν δεν της έδινε χρήματα. «Ξέρεις τι είναι το πρώτο πράγμα που κάνουν οι καλλιτέχνες του σινεμά με ταπεινή καταγωγή ρίζες όταν γίνονται πλούσιοι: Τον πρώτο κιόλας μήνα ξοδεύουν τα λεφτά τους για να φτιάξουν ένα σπίτι για τους γονείς τους και τους κακομαθαίνουν με πολυτέλειες… Τι έχεις να πεις, Μαρία;», της είχε γράψει η μητέρα της σε μία από τις εκβιαστικές της επιστολές.
Αλλά και ο πατέρας της την εκβίαζε με επίσης ύπουλο τρόπο για να της αποσπάσει χρήματα. “Της είχε γράψει ένα γράμμα και υποστήριζε ότι ήταν στα τελευταία του σε ένα νοσοκομείο σε μια προσπάθειά του να της πάρει χρήματα. Στην πραγματικότητα είχε απλά μια αδιαθεσία”, είχε αποκαλύψει η Σπενς.
«Απέτυχα να ολοκληρωθώ σαν γυναίκα, γιατί αυτό που πάντα επιθυμούσα περισσότερο από την επιτυχία, ήταν να γίνω μητέρα και να αποκτήσω πολλά-πολλά παιδιά. Τώρα βέβαια είναι πολύ αργά. Αλλά αν ξανάρχιζα από την αρχή θα έκανα τουλάχιστον έξι παιδιά, τέσσερα αγόρια και δύο κορίτσια. Εμείς οι Έλληνες βάζουμε την οικογενειακή μας ζωή πάνω από κάθε τι άλλο. Αλλά αν άρχιζα πάλι από την αρχή», είχε δηλώσει με αφοπλιστική ειλικρίνεια η Κάλλας σε μία από τις τελευταίες της συνεντεύξεις.
Το 1947 η Μαρία Κάλλας γνωρίζει τον Ιταλό βιομήχανο και μουσικόφιλο, Τζιοβάνι Μενεγκίνι, τον οποίο παντρεύεται δύο χρόνια μετά. Αλλά ο γάμος τους δεν ήταν ευτυχισμένος. Εκείνος, την υποβάλλει σε δίαιτα για να αποκτήσει καλύτερη εμφάνιση, ενώ είναι εξαιρετικά χειριστικός.
«Ο σύζυγός μου με παρενοχλεί ακόμα, παρότι μου έκλεψε πάνω από τη μισή περιουσία μου, μεταφέροντας τα πάντα στο όνομά του μετά τον γάμο μας… Ήμουν ανόητη που τον εμπιστεύτηκα». Η σοπράνο περιέγραφε τον Μενεγκίνι ως «παράσιτο» που «καμώνεται τον εκατομμυριούχο ενώ δεν έχει δεκάρα».
Ο έρωτάς της με τον Αριστοτέλη Ωνάση είχε όλα τα στοιχεία εκείνα μιας κινηματογραφικής ερωτικής ιστορίας. Όμως, είχε και πολλές σκοτεινές πλευρές. Οι επιστολές που σχετίζονται με τη σχέση της με τον Έλληνα Κροίσο, αποκαλύπτουν την τρομακτική δοκιμασία που υπέστη η ντίβα, ειδικά το 1966, όταν η σωματική βία που ασκούσε πάνω της, απειλούσε ακόμα και τη ζωή της.
«Υπάρχουν επίσης οι τρομακτικές πληροφορίες που προκύπτουν από το ημερολόγιο ενός από τους στενούς φίλους της, όπου περιγράφεται λεπτομερώς πώς ο Ωνάσης την οδήγησε στο να κάνει χρήση ναρκωτικών, κυρίως για σεξουαλικούς λόγους. Σε μια επιστολή προς τη γραμματέα της, η Κάλλας γράφει: «Δεν θα ήθελα ο Ωνάσης να μου τηλεφωνήσει και να αρχίσει ξανά να με βασανίζει».
Η Ελληνίδα ντίβα πέθανε το 1977 σε ηλικία 53 ετών. Τα νέα στοιχεία στη βιογραφία της «φωτίζουν» ακόμα κάποιες άγνωστες λεπτομέρειες για την υγεία της, που επηρέασαν τις ερμηνείες της στην δεκαετία του ’60, καθώς πολλές φορές έχανε τη φωνή της, ενώ μαρτυρούν και την εξάρτηση της από τα φάρμακα.
«Βρήκα τον νευρολόγο που την είχε φροντίσει πριν από τον θάνατό της. Η Κάλλας υπέφερε από μία νευρομυϊκή ασθένεια, τα συμπτώματα της οποίας ξεκίνησαν τη δεκαετία του ’50, αλλά οι γιατροί τότε είχαν απορρίψει όσα τους έλεγε, πιστεύοντας πως είναι τρελή», λέει η συγγραφέας.
Τέλος, καταλήγει: «Ο θάνατος της Κάλλας υπήρξε μια σπαρακτική ιστορία. Μόνη της στο διαμέρισμά της στο Παρίσι, στηρίχθηκε στην απόμακρη αδελφή της, την Τζάκι και στη φίλη της Βάσω Δεβετζή, για να της δίνουν το ηρεμιστικό της. Η ζωή της ήταν γεμάτη τραγωδίες, αλλά ήθελα να της δώσω τη δική της φωνή».
Η κηδεία της έγινε στις 20 Σεπτεμβρίου στον Ελληνορθόδοξο Καθεδρικό του Αγίου Στεφάνου στο Παρίσι. Η επιθυμία της ήταν να αποτεφρωθεί και η τέφρα της να σκορπιστεί στο Αιγαίο Πέλαγος. Κάτι που πραγματοποιήθηκε την άνοιξη του 1979.
