Η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση ήταν καλεσμένη στο Στούντιο 4, προχωρώντας σε μία πολύ προσωπική εξομολόγηση για τη ζωή της, τη μεγάλη οικογενειακή περιουσία, την απώλεια του πατέρα της, αλλά και τη δύσκολη εφηβεία που πέρασε.

«Είμαστε όντα που έχουμε ανάγκη από τους συνανθρώπους μας και να αισθανόμαστε κομμάτι ενός συνόλου. Εκεί ήταν η δική μου δυσκολία, η οποία συνεχίστηκε για πολλά χρόνια», είπε η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση και συνέχισε:

«Έτσι γεννήθηκα, σε μία πραγματικότητα τάδε… Επειδή γεννήθηκα σε αυτό και δεν έχω συμβάλλει στην απόκτησή του, είναι λίγο περίεργο μέσα σου. Ξέρω πολύ καλά ποια είμαι και με τι ευκολίες συνοδεύεται αυτό… ψάχνεσαι και λες έχω κάνει κάτι που είναι δικό μου; Σίγουρα κάποιοι βρισκόμαστε σε προνομιακή θέση, αυτό θα ήταν ψέμα αν το αρνηθώ. Αυτό που ακούω ως κριτική είναι αυτό «άσε μας κι εσύ που έχεις λεφτά». Δεν έχω κάτι να απαντήσω σε αυτό, ούτε μπορώ να το αλλάξω, οπότε το έχω αποδεχθεί και προχωράω παρακάτω».

Για τη σχέση με τον πατέρα της, Νίκο Κούρκουλο, εξομολογήθηκε: «Ο πατέρας μου μού τόνιζε «η δικιά σου πραγματικότητα δεν είναι η πραγματικότητα του κόσμου, μη μπερδευτείς και νομίζεις ότι όλοι ζουν έτσι». Δεν σε άφηνε να ξεχαστείς και να νομίζεις ότι έτσι είναι τα πάντα. Ο μπαμπάς που έζησα εγώ ήταν πολύ διαφορετικός από αυτό που βλέπει ο κόσμος στην τηλεόραση».

Και πρόσθεσε η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση: «Ήταν δύσκολη μέρα όταν «έφυγε» ο μπαμπάς μου, το έμαθα από την τηλεόραση. Την θυμάμαι αυτή τη μέρα, δεν ξεχνιούνται αυτά. Ούτε η κηδεία του ξεχνιέται που ήταν μια εμπειρία σαν να έχει βγει κάποιος εκτός του σώματός του και να το βλέπει από πάνω. Καταλάβαινες ότι αυτός ο άνθρωπος δεν άνηκε μόνο σε σένα, ήταν ο μπαμπάς σου αλλά είχε ταυτιστεί όλη η Ελλάδα μαζί του».

Σε άλλο σημείο εξομολογήθηκε πως «Στο σχολείο που είχε απέξω το όνομά μου πέρασα πάρα πολύ άσχημα. Αν δεν έχει μάθει ένα παιδί να έρχεται σε επαφή με το διαφορετικό και ζει από μικρό σε μια κλούβα και η επιτυχία των γονέων είναι ότι έβαλα το παιδί μου σε αυτό το συγκεκριμένο σχολείο… υπάρχει πρόβλημα. Εγώ δεν πήγαινα με τους γονείς μου στο σχολείο και δεν μου άρεσε αυτό. Ερχόντουσαν στους βαθμούς και στις παραστάσεις».