“Στεφανία”, Μαρία της Σιωπής”, “Λόλα”, και πόσες άλλες ταινίες, όπου ο Σπύρος Καλογήρου ήταν ο απόλυτα κακός. Μαυραγορίτης, άνθρωπος του υποκόσμου, βιαστής, απ’ όλα είχε ο κινηματογραφικός μπαχτσές για τον σπουδαίο ηθοποιό που στη συνείδηση του κόσμου δεν άργησε να περάσει ως ο “κακός του ελληνικού κινηματογράφου”. Σε τέτοιο, δε, σημείο που ακόμα και μικρά παιδιά – όπως είχε εξομολογηθεί ο ίδιος – τον φοβόντουσαν, όταν τον έβλεπαν.

Στην πραγματικότητα, όμως, ο Σπύρος Καλογήρου ήταν ένας γλυκός, ευαίσθητος και ρομαντικός άνθρωπος που λάτρευε την ποίηση και έστελνε στη γυναίκα του, Ευαγγελία Σαμιωτάκη, ποιήματα για να της εκφράσει τον έρωτά του που κράτησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο αγαπημένος ηθοποιός ήταν ο πιο παρεξηγημένος χαρακτήρας, εξαιτίας των ρόλων του, όμως όλοι όσοι τον γνώριζαν από κοντά, είχαν να λένε για την ευγένεια και την καλοσύνη του.

Πέντε άγνωστες ιστορίες για εκείνον

Γεννήθηκε στην Κυψέλη σε μια φτωχική οικογένεια και μεγάλωσε με στερήσεις. Τη μητέρα του την αποκαλούσε «ηρωίδα». Όταν τελείωσε το Δημοτικό, γράφτηκε στη Σεβαστοπούλειο Εργατική Σχολή, μεταξύ άλλων για το φαγητό που πρόσφεραν στους σπουδαστές.

Την περίοδο της Κατοχής, όπως είχε εξομολογηθεί ο ίδιος ο Σπύρος Καλογήρου, υπήρξε σαλταδόρος, έμπορος λαθραίων τσιγάρων και λωποδύτης.

Η Ευαγγελία Σαμιωτάκη ήταν η γυναίκα της ζωής του και οι δυο τους αποτέλεσαν ένα από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια του ελληνικού θεάτρου που τους χώρισε ο θάνατος του ηθοποιού. Όταν γνωρίστηκαν, εκείνη ήταν 18 χρονών κι εκείνος σχεδόν 30. Όπως είχε αποκαλύψει το ζευγάρι, κανείς από τους δύο δεν έκανε την πρώτη κίνηση. «Τον ερωτεύτηκα αμέσως», είχε αναφέρει σε συνέντευξή της η Ευαγγελία Σαμιωτάκη. Ο Καλογήρου συνήθιζε να της αφιερώνει στίχους για να της εκφράσει τα συναισθήματά του. Το ζευγάρι παντρεύτηκε το 1952 και απέκτησαν ένα γιο, τον Κωνσταντίνο.

Εξαιτίας των ρόλων του και της πειστικότητας όταν ενσάρκωνε τον κακό και μοχθηρό τύπο, πολύς κόσμος πίστευε ότι ήταν έτσι και στην αληθινή του ζωή. Ο ίδιος είχε πει σε συνέντευξη του πως «Έτσι καταλάβαινα ότι είχα επιτυχία στους ρόλους μου. Μια φορά, νύχτα, σταμάτησα ένα ταξί και μόλις με είδε ο οδηγός έπαθε την πλάκα του, φοβήθηκε, πάτησε γκάζι και εξαφανίστηκε. Σου λέει: «Αμάν! Τι μου έλαχε βραδιάτικα!».

Όμως, τον φοβόντουσαν και τα παιδιά με φοβόντουσαν. «Μόλις με βλέπανε κάπου παίρνανε δρόμο. Στις πρεμιέρες των ταινιών, καθόμουν μπροστά μπροστά μαζί με τους συντελεστές, τους συναδέλφους, το σκηνοθέτη. Μόλις έβγαινα στο πανί άκουγα κάτι κυρίες από πίσω μου να λένε χαμηλόφωνα μεταξύ τους: «Παλιάνθρωπος! Ελεεινός! Τομάρι! Φαντάζομαι τι θα κάνει στη γυναίκα του, αν είναι παντρεμένος! Φτου σου, κάθαρμα!», είχε επίσης εξομολογηθεί.

Ο Σπύρος Καλογήρου είχε “παίξει” ξύλο σε αρκετές ταινίες. Σε μία από τις συνεντεύξεις του είχε παραδεχτεί πως ο Γιώργος Φούντας είχε το πιο βαρύ χέρι. «Ο Φούντας είχε πολύ βαρύ χέρι. Και ο Κούρκουλος με έχει σκοτώσει στο ξύλο. Στη «Λόλα», στη σκηνή της πάλης, μου χτύπησε το κεφάλι έξι φορές στο πάτωμα, για να με τιμωρήσει –διότι στο τέλος νικάει πάντα ο καλός. Για να γυριστεί αυτή η σκηνή, παλεύαμε από το πρωί στις οχτώ μέχρι το βράδυ στις δώδεκα, γιατί στα γυρίσματα, πέφτουν και αληθινές γροθιές. Εγώ, μόνο μια φορά χτύπησα αληθινά», είχε αποκαλύψει ο ηθοποιός.

Ωστόσο, ο Σπύρος Καλογήρου δύο ρόλους απεχθανόταν. Εκείνον στη “Στεφανία” και τον άλλον στη “Μαρία της Σιωπής”, όπου είχε βιάσει στην ταινίες, τη  Ζωή Λάσκαρη και την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Οι σκηνές των βιασμών, τον είχαν δυσκολέψει και είχαν ενοχλήσει την ευαίσθητη ψυχή του καλοκάγαθου ανθρώπου, Σπύρου Καλογήρου.