Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης, δημοσίευσε στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία από το χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν στο σπίτι της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Όπως θα δείτε η εθνική σταρ ποζάρει χαμογελαστή με τα αδέλφια της, Αντώνη και Τάκη.
Γράφει ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του:
Την Παραμονή Χριστουγέννων του 1992 η Αλίκη Βουγιουκλάκη ανοίγει το φιλόξενο σπιτικό της στην οδό Στησιχόρου για να γιορτάσει τις Άγιες μέρες με την οικογένειά της καθώς και εκλεκτούς φίλους και συναδέλφους. Υπήρξε μια μοναδική και εξαιρετική οικοδέσποινα που συγκέντρωνε συχνά στο σπίτι αγαπημένους ανθρώπους, προσπαθώντας κάθε φορά να τους ευχαριστήσει μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, μαγειρεύοντας πολλές φορές και η ίδια καθώς υπήρξε και μια πολύ καλή μαγείρισσα με σπεσιαλιτέ κυρίως τα θαλασσινά και τις μακαρονάδες.
Στην φωτογραφία, την βραδιά του ρεβεγιόν με τα αδέρφια της Αντώνη (αριστερά) και Τάκη με τους οποίους ήταν ιδιαίτερα δεμένη από τα παιδικά χρόνια όταν έχασαν τον πατέρα τους στην Κατοχή μέχρι και τις τελευταίες μέρες της παραμονής της στο νοσοκομείο όπου δεν έφυγαν λεπτό από το πλευρό της. Μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια ήταν γι’ αυτήν ένα “σημείο αναφοράς” που την βοήθησε να ισορροπήσει ανάμεσα σε μια τεράστια για τα ελληνικά χρονικά δημοσιότητα και μια όμορφη προσωπική ζωή.
Την χειμερινή περίοδο 1992-93 παραχωρεί το θέατρο της στην Μαίρη Χρονοπούλου και την Βάσια Παναγοπούλου όπου ανεβάζουν τα “Χειροκροτήματα” της Mary Orr και αποφασίζει να πραγματοποιήσει μια μεγάλη θεατρική περιοδεία σε όλη την Ελλάδα με την “Μiss Pepsi” της Pierrette Bruno. Η πρεμιέρα γίνεται στις 27 Οκτωβρίου στο θέατρο “Εγνατία” στην Θεσσαλονίκη για να ακολουθήσει μια θριαμβευτική διαδρομή σε Καβάλα, Ξάνθη, Δράμα, Σέρρες, Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη, Πάτρα, Ρόδο, Βόλο, Λαμία, Κέρκυρα, Ιωάννινα, Χίο, Μυτιλήνη, Χανιά και Ηράκλειο. Η περιοδεία διακόπτεται ξαφνικά λόγω προβλήματος υγείας του συμπρωταγωνιστή Κώστα Αρζόγλου και συνεχίζεται με την ίδια επιτυχία μετά την αντικατάστασή του από τον Δάνη Κατρανίδη.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακές και πρωτόγνωρες για την εποχή εκείνη, οι εκδηλώσεις λατρείας του κοινού της επαρχίας στο πρόσωπο της πού δημιουργούσε ατέλειωτες ουρές για να την δει από κοντά και να την αγγίξει, εφάμιλλες με εκείνες της χρυσής εποχής του ελληνικού θεάτρου και κιν/φου που όμοιες τους δεν υπήρξαν ποτέ σε Έλληνα καλλιτέχνη.
