Πολυμερές καλλιτεχνικό ταλέντο, με επιβλητική σκηνική παρουσία, σεμνότητα και ήθος, η Αλέκα Κατσέλη ήταν μια ξεχωριστή φυσιογνωμία για τον πολιτισμό μας.
Η Αλέκα Κατσέλη, το γένος Μαζαράκη, ηθοποιός μεγάλου βεληνεκούς και εξαιρετικής ομορφιάς, λάμπρυνε το ελληνικό θέατρο με το ταλέντο, το ήθος, την πνευματικότητα και την προσωπικότητά της. Σαν Πρωθιέρεια των Ολυμπιακών Αγώνων άναψε τρεις φορές την Ολυμπιακή Φλόγα και με την ξεχωριστή και αισθαντική φωνή της την μεταλαμπάδευσε στον κόσμο.
Στην 7η τέχνη, αν και έπαιξε σε λιγότερες από είκοσι ταινίες, ερμήνευσε συναρπαστικά τους περισσότερους ρόλους, ιδιαίτερα εκείνον της Κλυταιμνήστρας στην «Ηλέκτρα» του Κακογιάννη (1962), αλλά και της μάνας στον «Αγαπητικό της Βοσκοπούλας». Σαν δασκάλα της υποκριτικής δούλεψε χρόνια με μεθοδικότητα και πάθος, γι’ αυτό ξεπήδησαν από τα χέρια της εξαιρετικοί ηθοποιοί.
Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1917 και η Φίνος Φιλμ την θυμάται μέσα από στιγμές της στις ταινίες «Οι Εχθροί» (1965) και «Οι Ουρανοί είναι Δικοί μας» (1953).
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε σαν πρωταγωνίστρια στη κινηματογραφική ταινία «Λύκαινα» το 1951 για να ακολουθήσουν ως το 1978 άλλοι 15 πρωταγωνιστικοί ρόλοι της. Για το ρόλο της Κλυταιμνήστρας στην ταινία «Ηλέκτρα» βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1962. Εκτός από τη συνεργασία της με την εθνική ραδιοφωνία έπαιξε σε οκτώ τηλεοπτικές σειρές με πρώτη την «Κεκλεισμένων των Θυρών» το 1972 και τελευταία την «Μαύρη Χρυσσαλίδα» το 1990.
Κόρη της Αλέκας και του Πέλου Κατσέλη είναι η ηθοποιός Νόρα Κατσέλη, και η πολιτικός και οικονομολόγος Λούκα Κατσέλη. Εγγονή τους είναι η επίσης ηθοποιός Αμαλία Αρσένη. Η Αλέκα Κατσέλη πέθανε στις 11 Σεπτεμβρίου 1994, σε ηλικία 76 ετών. Σύμφωνα με τον θεατρολόγο Κώστα Γεωργουσόπουλο, «υπήρξε ηθοποιός με καλλιεργημένη φωνή, άρτια τεχνική, σπάνια θεατρική μόρφωση, σκηνικό ήθος, πλούσια υποκριτική φαντασία και εκθαμβωτική σκηνική παρουσία».
