Ο εν μέρει παραλαγμένος ο τίτλος από το γνωστό βιβλίο της Ehrardt Ute δίνει τροφή για σκέψη και προβληματισμό σε πολλαπλές διαστάσεις.
Το θέμα της εμφάνισης ήταν κάτι που απασχολούσε τις γυναίκες από αρχαιοτάτων χρόνων. Τόσο στην αρχαία Αθήνα αλλά και στην αρχαία Σπάρτη η επιμέλεια και η φροντίδα των γυναικών ήταν σημαντική και επιβεβλημένη.
Σήμερα, το πρόβλημα αυτό απασχολεί την πλειονότητα των γυναικών “Η αποδοχή του σώματός μας, η συμφιλίωση με αυτόν τον άγνωστο εχθρό….
Προσωπικά χρειάστηκα πολλά χρόνια για εξοικειωθώ, να γνωρίσω και να αποδεχτώ το σώμα μου. Πάντοτε παραδιδόμουν στον μεγαλύτερο εχθρό του, τα μάτια των άλλων.
Παρόλο που στο σπίτι μου η λέξη “δίαιτα” δεν ακουγόταν ιδιαίτερα οι κανόνες του modeling δεν έπαψαν όχι μόνο να με επηρεάζουν αλλά και να καθορίζουν τη ζωή μου ως έφηβη και ως γυναίκα αργότερα.
Σε μια φάση της ζωής μου, που παραδόθηκα στην απόλαυση και την χαλάρωση έβαλα τα λεγόμενα παραπανίσια κιλά.
Την περίοδο εκείνη, ενώ από τη μια ήμουν πολύ ήρεμη και ευτυχισμένη από την άλλη οι τύψεις και οι ενοχές για τα κιλά που ήρθαν και έμειναν ήταν αφόρητες.
Έτσι άρχισα να κακοποιώ το σώμα μου, να το εκδικούμαι για αυτά τα παραπανίσια κιλά που μου στερούσαν τις παρέες, τον έρωτα και τα στιλάτα, κομψά ρούχα. Όσο περισσότερο ζυγιζόμουν, τόσο ανέβαινε ο δείκτης της ζυγαριάς. Η κατάστασή μου, σύμφωνα με τις προσωπικές μου εκτιμήσεις, ήταν απελπιστική! Χρειαζόμουν άμεση βοήθεια και υποστήριξη.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι μόνο μια δύσκολη διαδρομή μπορεί να οδηγήσει σε μια πραγματική αλλαγή… και είχα μπει ήδη στα γρανάζια αυτής της διαδρομής.
Οι γυναίκες διαπαιδαγωγούνται έτσι ώστε εύκολα να χάσουν το θάρρος και την φιλοδοξία τους. Και μόνο ένα βλέμμα πολλές φορές είναι αρκετό να σβήσει την επιθυμία τους να κολυμπήσουν ενάντια στο ρεύμα.
Βέβαια, το να κολυμπά κανείς ενάντια στο ρεύμα είναι κοπιαστικό και όταν σε εγκαταλείπουν και οι αντοχές σου μπορεί να γίνει και επικίνδυνο. Εκεί είναι που χρειάζεται η ενθάρρυνση και η υποστήριξη.
Ο πειρασμός να εγκαταλείψεις τον αγώνα και να αφεθείς στην άνεση είναι μεγάλος.
Με θέληση, πείσμα και αυτοπειθαρχία άρχισα να προσπαθώ να να επαναπροσδιορίσω τα όρια της δικής μου ζωής. Να επανεξετάζω τα στερεότυπα που καθόριζαν τη ζωή μου από τότε που γεννήθηκα…
“Είμαι ελκυστική γιατί είμαι αδύνατη…”, “ Είμαι όμορφη γιατί το σώμα μου έχει τις τέλειες αναλογίες…”, “ Η γυναίκα υπάρχει γιατί είναι όμορφη…” και πολλά πολλά ακόμη που σήμερα αποτελούν την μεγάλη παγίδα των Social Media….
Σκεφτείτε όμως, υπάρχει περίπτωση να μπορέσουμε να αποκτήσουμε ένα ασύλληπτα θειικό σώμα με φυσικό τρόπο, κάτω από φυσιολογικές συνθήκες; Είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι η ευτυχία μας εξαρτάται από τις τέλειες αναλογίες; Και ποιες είναι “ οι τέλειες αναλογίες”;
Γιατί εάν κάνουμε μια σύντομη εικαστική αναδρομή θα διαπιστώσουμε ότι στην περίοδο της Αναγέννησης τα τέλεια σώματα ήταν αυτά που είχαν τις λεγόμενες “καμπύλες”, πιο απλά τα ζουμερά.
Μεγαλώνουμε με το αφήγημα της ομορφιάς καμουφλαρισμένη με στερεότυπα τα οποία οδηγούν σε συγκρίσεις και σε εσωτερικές πλέον συγκρούσεις.
Η αγορά του φλερτ είναι πολύ σκληρή, αλλά το ίδιο αποφασισμένες είμαστε και εμείς για να μπορέσουμε να αλλάξουμε τα δεδομένα.
Διαβάστε ακόμη στο Psychology.gr, το σχετικό άρθρο: Ο Osho εξηγεί τη διαφορά ανάμεσα στον αυτοέλεγχο και την αυτοπειθαρχία
Γιατί, ΕΜΕΙΣ επιτρέπουμε τους άλλους να μας πληγώσουν ή όχι, ΕΜΕΙΣ αφήνουμε ανοιχτή τη χαραμάδα της αμφισβήτησης και της αμφιβολίας ως προς τον εαυτό μας και έτσι βρίσκουν τρόπο οι άλλοι να “χωθούν” ξανά και ξανά στη ζωή μας.
Τα στερεότυπα που μας καθορίζουν και προσδιορίζουν τη ζωή μας μπορούν με προσπάθεια βέβαια και πίστη στον εαυτό μας, να γκρεμιστούν και να επαναπροσδιοριστούν.
Εάν δεν αυτοπροστατευτούμε, εάν δεν διαποτιστούμε με απέραντη και βαθιά αγάπη για τον εαυτό μας, τότε οι ήττες θα είναι αναπόφευκτες και η διάθεσή μας για ζωή θα είναι μονίμως μπλοκαρισμένη.
Η αγάπη για τον εαυτό μας έχει να κάνει με τη χαρά της ζωής, με το συναίσθημα ότι κρατάμε γερά στα χέρια μας τα ηνία της ίδιας μας της ζωής, με την ευτυχία που νιώθουμε όταν ξέρουμε ότι κάποιοι άνθρωποι μας αγαπούν όπως είμαστε, για το δικό μας αφήγημα.
Ο μεγαλύτερος εχθρός μας; η αναβολή… η αναβολή της απόλαυσης και της χαράς, η αναβολή της λήψης γενναίων αποφάσεων σχετικά με τη ζωή μας και όσους την περιβάλλουν, η αναβολή της αποδοχής και της αγάπης του εαυτού μας και του σώματός μας.
Εν κατακλείδι, το πάχος είναι μια κατάσταση που μπορεί να αλλάξει, εμείς όμως ως άνθρωποι μπορούμε να αλλάξουμε;;
Συγγραφή – Επιμέλεια Άρθρου
Παπαδανιήλ Ελπίδα – Σύμβουλος Ψ.Υγείας
Λογοθεραπεύτρια, Ειδική Παιδαγωγός, MSc in Education:Special Educational Needs and Disabilities, Mediterranean College Thessaloniki & University of Derby,UK,MA in Speech Language Pathologist and Therapist with second Speciality Oligophreno-Pedagogy, Συγγραφέας παιδικών βιβλίων, Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων, Ραδιοφωνικός παραγωγός.
Photo cover:pixabay.com
Πηγή:psychology.gr
Διαβάστε επίσης:
