5 αρχαία γνωμικά για τον έρωτα

Διαβάστε 5 αρχαία γνωμικά για τον έρωτα.

1. Ποιητήν δ’ άρα Έρως διδάσκει, καν άμουσος ή το πριν.

–Ο έρωτας διδάσκει τον ποιητή, ακόμα και αν αυτός δεν είχε ιδέα από ποίηση.

Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

2. Χαλκοτύπος τον Έρωτα μεταλλάξας επόησε τήγανον, ουκ αλόγως όττι και αυτό φλέγει.

–Χαλκωματάς τον έρωτα τον έκανε τηγάνι, κι ήτανε κάτι λογικό γιατί και τούτο καίει.

Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς, 4ος μ.Χ. αιών, Έλληνας ποιητής

3. Ήδ᾽ Έρος, ος κάλλιστος εν αθανάτοισι θεοίσι, λυσιμελής, πάντων δε θεών πάντων τ᾽ ανθρώπων δάμναται εν στήθεσσι νόον και επίφρονα βουλήν.

–Γλυκέ Έρωτα, που είσαι ο πιο ωραίος από τους αθάνατους θεούς, που κάνεις να κόβονται τα πόδια, και που σε ανθρώπους και θεούς αιχμαλωτίζεις το νου και τη θέληση.

Ησίοδος, 7ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

4. Έρωτες υπέρ μεν άγαν ελθόντες ουκ ευδοξίαν ουδ’ αρετάν παρέδωκαν ανδράσιν.

–Οι υπερβολικοί έρωτες δεν χαρίζουν στους άντρες ούτε τιμή ούτε ανδρεία.

Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός  (Μήδεια)

5. Τω μεθύειν το εράν όμοιόν εστι. Ποιεί γαρ θερμούς και ιλαρούς και διακεχυμένους.

-Ο έρωτας μοιάζει με το μεθύσι: κάνει τους ανθρώπους θερμούς, εύθυμους και διαχυτικούς.

Πλούταρχος, 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός

Photo cover:pixabay.com/Peter H 

Διαβάστε επίσης: