Η Ρένα Βλαχοπούλου είναι από τις λίγες περιπτώσεις πολυτάλαντων καλλιτεχνών. Αξεπέραστη κωμικός, εξαιρετική τραγουδίστρια και απολαυστική «show woman», αγαπήθηκε από τον κόσμο όσο λίγοι συμπατριώτες μας.
Η Ρένα Βλαχοπούλου εκτός από μια σπουδαία καλλιτέχνης υπήρξε και μια πολύ όμορφη γυναίκα. Όπως θα διαπιστώσετε από την παρακάτω φωτογραφία, στην οποία τη βλέπουμε στα νιάτα της. Τη δημοσίευσε στο παρελθόν ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κέρκυρα, όπου και σπούδασε στο Ωδείο του Δραματικού Συλλόγου. Το 1938 πρώτοτραγούδησε σε κάποιο ζαχαροπλαστείο της Κέρκυρας, αλλά το 1939 έκανε τα πρώτα καλλιτεχνικά της βήματα στην Αθήνα, τραγουδώντας σε αναψυκτήρια και καφενεία. Εκεί την ανακάλυψε ο Μίμης Τραϊφόρος και την παρουσίασε ως νέο ταλέντο σε ένα πρόγραμμα βαριετέ που είχε ανεβάσει στο κέντρο «Όαση» του Ζαππείου. Την ίδια χρονιά, ο θεατράρχης Μακέδος την προώθησε στο θέατρο, όπου και εμφανίστηκε στην σκηνή του «Μουντιάλ», τραγουδώντας ντουέτο με τη Σοφία Βέμπο. Το 1942 γνώρισε τον μεγάλο Έλληνα πιανίστα της τζαζ, Γιάννη Σπάρτακο, με τον οποίο συνεργάστηκε στο «Πάνθεον». Το 1946, αφού είχε ήδη αναδειχθεί σε «βασίλισσα της Τζαζ», ακολούθησε τον Σπάρτακο σε περιοδεία που ξεκίνησε από την Κύπρο, και κατέληξε στην Αμερική. Κατά την περιοδεία της, προσκλήθηκε από την αυλή του Σάχη της Περσίας, όπου και τραγούδησε, ενθουσιάζοντας το κοινό.
Το «βάπτισμα του πυρός» σαν ηθοποιός, το πήρε δίπλα στον Νίκο Σταυρίδη το 1954 στην επιθεώρηση «Σουσουράδα». Από τότε καθιερώνεται σαν ηθοποιός, και κάνει λαμπρή καριέρα, συμμετέχοντας τα επόμενα χρόνια σε πάνω από 160 θεατρικές παραστάσεις.
Το κινηματογραφικό ντεμπούτο της έγινε στην πρώτη έγχρωμη ελληνική ταινία που γυρίστηκε στην Ελλάδα, «Πρωτευουσιάνικες Περιπέτειες» του Γιάννη Πετρουλάκη. Ο Γιάννης Δανιαλίδης εντυπωσιάστηκε το 1962, από την παρουσία της στη θεατρική παράσταση, «Οδός Ονείρων» του Μάνου Χατζηδάκη, και της έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία «Μερικοί το Προτιμούν Κρύο» – πρώτο μιούζικαλ που σκηνοθέτησε στη Φίνος Φιλμ. Από τότε καθιερώθηκε και σαν σταρ του κινηματογράφου, πρωταγωνιστώντας στα επόμενα μιούζικαλ που γυρίζει ο Δαλιανίδης στη Φίνος Φιλμ, που σπάνε κυριολεκτικά τα ταμεία: «Κάτι να Καίει», «Κορίτσια για Φίλημα», και «Ραντεβού στον Αέρα».
Το 1962 σταμάτησε τη συνεργασία της με τη Φίνος Φιλμ και άρχισε να συνεργάζεται με την εταιρεία Καραγιάννης-Καρατζόπουλος. Συνολικά έπαιξε σε 25 ταινίες, εκ των οποίων οι 14 της Φίνος Φιλμ. Για την ερμηνεία της στη θεατρική παράσταση «Η Χαρτοπαίχτρα», βραβεύτηκε το 1995 με το αναμνηστικό μετάλλιο «Δημήτρης Ψαθάς», ενώ η μεταφορά του ίδιου έργου στον κινηματογράφο το 1964, από τη Φίνος Φιλμ, είχε κάνει κυριολεκτικά πάταγο, παραμένοντας διαχρονική επιτυχία. Έπαιξε επίσης και σε πέντε τηλεοπτικές σειρές, σε κάποιες βιντεοταινίες και στη ραδιοφωνική μεταφορά του έργου «Τρίτο Στεφάνι» του Ταχτσή.
Το 2003 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο, με τον Χρυσό Σταυρό του Φοίνικος, για την προσφορά της στις τέχνες. Η Ρένα Βλαχοπούλου κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη, ενώ την προηγούμενη μέρα, η σορός της εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα. Την ημέρα της κηδείας της όλα τα καταστήματα στην Κέρκυρα ήταν κλειστά, λόγω πένθους. Η γενέτειρά της την τίμησε ονομάζοντας το παλιό θέατρο «Μον Ρεπό» σε θέατρο «Ρένα Βλαχοπούλου».
