Γιατί ταξιδεύεις; με ρώτησε ένας γέροντας με άσπρο σαρίκι.
-Για να δω τη Γη.
-Μα μπορείς να τη δεις και στον τόπο σου.
-Μα θέλω όλη τη Γη.
Ο γέροντας πήρε τότε να μου μιλάει με καλόκαρδη ειρωνεία:
-Γιατί όλη τη Γη; Το κέντρο της γης, ο τόπος που γεννήθηκες δε σου φτάνει; Κάμε το γύρο της πατρίδας σου, και θα ‘χεις κάμει το γύρο του κόσμου. Συγχώρεσέ μου, θα σου πω έναν παλιό λόγο:
Η Μάνα του Κόσμου είχε δύο γιους: το θεό της Σοφίας και το θεό του Πολέμου. Κι ο ένας κι ο άλλος ήθελον να τους έχει πάνω στα γόνατά της.
– Δεν μπορώ να σας βάλω και τους δύο είπε η Μάνα. Πηγαίνετε να κάμετε το γύρο του κόσμου και κείνος που θα γυρίσει πρώτος θα κάτσει στα γόνατά μου.
Ο θεός του Πολέμου καβάλησε το μαύρο του κι έγινε καπνός. Ο θεός της Σοφίας, καθισμένος μπρος στα πόδια της μάνας του, άκουσε τον αδελφό του ν’ αλαργεύει σηκώθηκε, προσκύνησε τη μάνα του, έκαμε τρεις φορές το γύρο της και κάθισε στα γόνατά της.
Όταν ύστερα από χρόνους, ο θεός του Πολέμου γύρισε πίσω λαχανιασμένος, βρήκε τον αδελφό του να κάθεται στα γόνατα της μάνας τους· ο θυμός τον έπιασε:
-Γιατί τον έχεις στα γόνατά σου; φώναξε αυτός δεν το κούνησε από εδώ.
Και η μάνα αποκρίθηκε:
-Αυτό που έχει σημασία γιε μου, δεν είναι να κάμεις το γύρο του κόσμου, είναι να κάμεις το γύρο του κέντρου του κόσμου!
Ν. Καζαντζάκης,, “Ο Βραχόκηπος”, απόσπασμα
Photo cover:pixabay.com/realworkhard/balance
Διαβάστε επίσης:
