– Η αληθινή θρησκεία, σύμφωνα με τη λογική και τις γνώσεις του ανθρώπου, είναι η καθιερωμένη απ’ αυτόν σχέση απέναντι της άπειρης ζωής που τον περιβάλλει, που συνδέει τη ζωή του με τούτο το άπειρο και τον καθοδηγεί στις πράξεις του.
– Όμως ποτέ καμιά ανθρώπινη κοινωνία, από τότε που οι άνθρωποι έγιναν λογικά όντα, μπόρεσε να ζήσει, ούτε μπορεί να ζήσει χωρίς θρησκεία.
– Τρεις αιτίες προκαλούν την ανθρώπινη ενέργεια: το αίσθημα, το λογικό και η υποβολή, που οι γιατροί την ονομάζουν ύπνωση.
– Αυτό συνέβηκε σ’ όλα τα μέρη μόλις παρουσιαζόταν νέα θρησκευτική διδασκαλία: συνήθως γινόταν ασυνείδητα απ’ τους πλούσιους πού διοικούσαν και είχαν συμφέροντα απ’ την ανισότητα των ανθρώπων, επειδή η ανισότητά τους επέτρεπε να διατηρούν την πλεονεκτική τους θέση απέναντι των άλλων έπαιρναν το δικαίωμα, απέναντι της εγκρινόμενης θρησκείας, να προσπαθούν με κάθε τρόπο να δώσουν στη θρησκευτική διδασκαλία τέτοιοι έννοια που η ανισότητα των ανθρώπων θα γινόταν παραδεχτή.
– Ο άνθρωπος περνάει από του ενός μέρους στο άλλο το αίσθημα τον σπρώχνει να περάσει απ’ το ένα μέρος στο άλλο, το λογικό επιδοκιμάζει αυτή την πρόθεση και καταγράφει την πορεία εκτέλεσής της· οι μύες του σώματος υπακούουν και ο άνθρωπος ακολουθεί το δρόμο που χαράχτηκε. Συγχρόνως, ενώ συνεχίζει, το αίσθημα και το λογικό μένουν ελεύθερα για κάποια άλλη ενέργεια, πράγμα που δεν θα μπορούσε να συμβεί αν δεν μπορούσαμε να υποκύπτουμε στην υποβολή.
– Μια από τις σπουδαιότερες διαφορές μεταξύ αληθινής και διαστρεβλωμένης πίστης είναι το ότι με τη διαστρέβλωση της πίστης ο άνθρωπος ζητά από τον Θεό να του εκπληρώσει τους πόθους του κι αυτός σαν αντάλλαγμα θα του προσφέρει προσευχές και θυσίες. Όταν ο άνθρωπος πιστεύει αληθινά νοιώθει ότι ο Θεός του ζητά να εκπληρώσει το θέλημά τους και ζητά να υπηρετεί.
– Αυτό όμως δεν είναι αληθινό. Αφού οι άνθρωποι δεν νοιώθουν όλους τους άλλους αδελφούς τους, οι ανθρώπινες υπάρξεις δεν θα μπορέσουν να θεωρηθούν σαν το ιερώτερο πράγμα, το οποίο έχουμε μεγάλη υποχρέωση να το προφυλάσουμε και δεν μπορούμε να το παραβιάζουμε.
– Ζητάν να ικανοποιούν την τρελλή τους περιττότητα, που από παντού αυξάνει. Αύτη όμως η περιττότητα, η χλιδή, πετυχαίνεται μονάχα με την υποδούλωση ανθρώπων. Η υποδούλωση πραγματοποιείται και η χλιδή αυξάνει, και η αύξηση της χλιδής είναι φανερό ότι επιταχύνει την υποδούλωση. Γιατί μονάχα πεινασμένοι και γυμνοί άνθρωποι μπορούν να εκτελούν σ’ όλη τους τη ζωή, εκείνα που δεν τους χρειάζονται καθόλου, αλλά χρησημεύουν αποκλειστικά για να τα απολαμβάνουν αυτοί που τους εξουσιάζουν.
– Αφού όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι μεταξύ τους, είναι αδελφοί, και ο καθένας φυσικά πρέπει συμπεριφέρεται προς τους άλλους όπως και οι άλλοι θα ‘θελε να συμπεριφέρονται προς αυτόν και γι’ αυτό όλη η υπόθεση βρίσκεται στο να καταστραφεί ο ψευτοχριστιανικός κόσμος και ν’ αναστηθεί και αποκατασταθεί ο αληθινός θρησκευτικός Νόμος.
Λέων Τολστόι «Η θρησκεία μου», απόσπασμα
Photo cover:pixabay.com/ShonEjai
Διαβάστε επίσης:
