Μικρό σημείωμα πριν πάτε για βότκες απόψε:
“Every man is an island”.
Λάθος.
Κάθε άνθρωπος είναι μια αυτοκρατορία.
Με κληρονομικό δικαίωμα από το Θεό στην ευτυχία και στην ευημερία.
Α μπα;
Και τότε γιατί παλεύουμε όλοι μας σαν τα σκυλιά με την κατάθλιψη και την αποτυχία σ’ όλη μας τη ζωή;
Χα.
Για δύο λόγους.
Ο ένας, διότι καθόμαστε σε μια καρέκλα και κοιτάμε τις ζωές των άλλων και τις συγκρίνουμε με τη δική μας.
Πράγμα α-νόητο, αφού κανείς δε θα σου δείξει όσο περνάει από το χέρι του τη δυστυχία του.
Γιατί;
Διότι κανείς δε θέλει τον δυστυχή ή τον αποτυχημένο δίπλα του, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων των φωτισμένων και θαυμάσιων ανθρώπων
.Όλοι οι άλλοι κολλάνε πάνω σου όταν είσαι στην κορυφή.
Οπότε τι συγκρίνεις; Αφού δε ξέρεις την αλήθεια κανενός!
Ο άλλος λόγος είναι ότι ρωτάτε.
Ρωτάτε τους άλλους τι να κάνετε και πως να το κάνετε.
Τι ρωτάτε καλέ;
Έναν θα ρωτάτε, τον Κύριο μέσα σας.
Στους άλλους θ’ ανακοινώνετε, όταν πια θα το έχετε τελειώσει το έργο σας.
Εδώ δε μπορούν να χωρίσουν δυο γαϊδουριών άχυρα για τον εαυτό τους.
Πως θα βοηθήσουν εσάς;
Έχετε δει ποτέ κανένα πρωταθλητή να παίρνει την κούρσα καθισμένος στον πάγκο κοιτάζοντας τι κάνουν οι άλλοι;
Όχι, γιατί είναι αφοσιωμένος μόνον στο τι κάνει ο ίδιος.
Κι ακούει ποτέ του τι λένε οι άλλοι;
Όοοοοχι, ακούει μόνο τον προπονητή του.
Πηγαίνετε τώρα στο καλό και σκεφτείτε ότι είστε γεννημένοι αυτοκράτορες.
Πάει να πει, έχετε την εξουσία και την ευθύνη ολόκληρη δική σας.
Ελέω Θεού.
Ισμήνη Καραλή
Photo cover:pixabay.com/Duc Quang Tran
Διαβάστε επίσης:
