Η Ρένα Βλαχοπούλου είναι από τις λίγες περιπτώσεις πολυτάλαντων καλλιτεχνών. Αξεπέραστη κωμικός, εξαιρετική τραγουδίστρια και απολαυστική «show woman», αγαπήθηκε από τον κόσμο όσο λίγοι συμπατριώτες μας.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κέρκυρα, όπου και σπούδασε στο Ωδείο του Δραματικού Συλλόγου. Το 1938 πρωτοτραγούδησε σε κάποιο ζαχαροπλαστείο της Κέρκυρας, αλλά το 1939 έκανε τα πρώτα καλλιτεχνικά της βήματα στην Αθήνα, τραγουδώντας σε αναψυκτήρια και καφενεία. Εκεί την ανακάλυψε ο Μίμης Τραϊφόρος και την παρουσίασε ως νέο ταλέντο σε ένα πρόγραμμα βαριετέ που είχε ανεβάσει στο κέντρο «Όαση» του Ζαππείου. Την ίδια χρονιά, ο θεατράρχης Μακέδος την προώθησε στο θέατρο, όπου και εμφανίστηκε στην σκηνή του «Μουντιάλ», τραγουδώντας ντουέτο με τη Σοφία Βέμπο.
Το 1942 γνώρισε τον μεγάλο Έλληνα πιανίστα της τζαζ, Γιάννη Σπάρτακο, με τον οποίο συνεργάστηκε στο «Πάνθεον». Το 1946, αφού είχε ήδη αναδειχθεί σε «βασίλισσα της Τζαζ», ακολούθησε τον Σπάρτακο σε περιοδεία που ξεκίνησε από την Κύπρο, και κατέληξε στην Αμερική. Κατά την περιοδεία της, προσκλήθηκε από την αυλή του Σάχη της Περσίας, όπου και τραγούδησε, ενθουσιάζοντας το κοινό.
Το 1953, ενώ έχει ήδη παρουσιαστεί σε πολλές επιθεωρήσεις των καλύτερων θιάσων σαν τραγουδίστρια, συνεργάζεται με τον Αλ. Λειβαδίτη, την Μαρίκα Κρεββατά, τη Ρένα Ντορ και τον Γιώργο Γαβριηλίδη, συγκροτώντας δικό τους θίασο, και περιοδεύουν στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Κωνσταντινούπολη.
Το «βάπτισμα του πυρός» σαν ηθοποιός, το πήρε δίπλα στον Νίκο Σταυρίδη το 1954 στην επιθεώρηση «Σουσουράδα». Από τότε καθιερώνεται σαν ηθοποιός, και κάνει λαμπρή καριέρα, συμμετέχοντας τα επόμενα χρόνια σε πάνω από 160 θεατρικές παραστάσεις.
Το κινηματογραφικό ντεμπούτο της γίνεται στην πρώτη έγχρωμη ελληνική ταινία που γυρίστηκε στην Ελλάδα, «Πρωτευουσιάνικες Περιπέτειες» του Γιάννη Πετρουλάκη.
Μια φωτογραφία από τα νιάτα της όταν ήταν τραγουδίστρια είδαμε στο Instagram. Στη λεζάντα της φωτογραφίας σημειώνεται:
«Sexy Ρένα: Η Ρένα Βλαχοπούλου, πάντα περήφανη για τη σιλουέτα της, σε πόζα της εποχής, στα νεανικά της χρόνια όταν ξεκινούσε την καριέρα της ως τραγουδίστρια, πρώτα στην Κέρκυρα και μετά στην Αθήνα, όπου θα πραγματοποιούσε την πρώτη εμφάνιση της στο κοσμικό κέντρο «Argentina» στο Καλαμάκι το 1940. Θα περνούσε αρκετός καιρός πριν μεταπηδήσει στη σκηνή ως νουμερίστα πλέον, στην επιθεώρηση του θεάτρου Βέμπο «Σουσουράδα» των Τραϊφόρου και Γιαννακόπουλου που ανέβηκε το καλοκαίρι του 1954. Η ίδια θα έλεγε αργότερα: «Ντρεπόμουν να βγω στη σκηνή με νούμερο. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα γίνω ηθοποιός. Απλώς έτυχε να με δουν. Πίστεψαν από την αρχή ότι ήμουν καλή. Εγώ δεν το πίστευα. Ρε συ, Μίμη, τι να σου πω! Φοβάμαι ότι δεν θα τα καταφέρω, λέω στον Τραϊφόρο. Ο κόσμος χειροκροτούσε να βγω στη σκηνή. Εγώ δεν έβγαινα. Ξαφνικά με πιάνει ο Τραϊφόρος και με σπρώχνει στη σκηνή. Βγήκα, το νούμερο χάλασε κόσμο. Στη συνέχεια μου έδωσαν κι άλλα νούμερα και καθιερώθηκα ως ηθοποιός».
