Στα 37 του χρόνια είναι ο «βασιλιάς» του τένις, ένας θρύλος και από τους πιο επιδραστικούς αθλητές παγκοσμίως. Είναι ο Νόβακ Τζόκοβιτς, το καμάρι της Σερβίας, το παιδί που έμαθε τένις στα συντρίμμια της βομβαρδισμένης πατρίδας του και σήμερα έχει σαρώσει τα πάντα στο διάβα του.
Το μόνο που έλειπε από την πλούσια τροπαιοθήκη του, ήταν το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο. Το κατέκτησε και αυτό, πριν λίγες ημέρες, ξεσπώντας με λυγμούς στην αγκαλιά της οικογένειάς του. Κι όσοι γνωρίζουν την ιστορία ζωής του «Νόλε», δεν γίνεται να μη συγκινηθούν με τα όσα έχει πετύχει ο απίστευτος αυτός αθλητής.
Ο Τζόκοβιτς ήταν μικρό παιδί όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος στην τότε Γιουγκοσλαβία. Όπως έχει διηγηθεί ο ίδιος, όταν οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ το 1999, ισοπέδωσαν το Βελιγράδι, η οικογένειά του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι και να κρυφτεί σ’ ένα καταφύγιο μαζί με άλλες 20 οικογένειες, επί 78 ημέρες, αντιμετωπίζοντας μεγάλες στερήσεις και δυσκολίες.
Μέσα σε αυτές τις εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες και τη ζωή τους μονίμως σε κίνδυνο, ο μικρός «Νόλε» βρήκε διέξοδο και χαρά στο τένις. Εκεί, στα συντρίμμια έπαιζε τένις χωρίς να έχει φιλέ και με κίνδυνο πάντα τη ζωή του. Όμως, ακόμα και αυτό δεν έκαμψε το όνειρό του να γίνει μια μέρα μεγάλος και τρανός τενίστας.
Ο Τζόκοβιτς θυμάται πάντα το τραγούδι των γενεθλίων του στα δώδεκά του, που ήταν το σφύριγμα των αεροπλάνων που τους βομβάρδιζαν. Ένας ήχος που τον συντροφεύει μέχρι σήμερα και κάθε φορά που «λύγιζε», του υπενθύμιζε τον στόχο του: να έρθει η δικαίωση που επιζητούσε το μικρό εκείνο παιδί που μεγάλωσε στα συντρίμμια του πολέμου.
Και η δικαίωση ήρθε. Μια ματιά στα όσα έχει πετύχει ο 37χρονος Τζόκοβιτς, αρκεί. 24 Grand Slams (24-13 σε τελικούς), δύο μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες (χρυσό 2024, χάλκινο 2008), 7 τίτλους σε ATP Finals (7-2), 40 τρόπαια σε ATP 1000 (40-18), 15 σε ATP 500 (15-3), 12 σε ATP 250 (12-5). 99 τρόπαια καριέρας (99-41 σε τελικούς)! . Με μια μοναδική ιστορία. Από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία και τις δυσκολίες, στην κορυφή του παγκόσμιου τένις και στο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο: Μια ιστορία που αποτελεί πηγή έμπνευσης για όλους.
Για την χώρα του, ο Νόβακ Τζόκοβιτς αποτελεί το απόλυτο είδωλο, είναι το καμάρι της Σερβίας, έχοντας ξεπεράσει σε δημοφιλία, ακόμα και τον μπασκετμπολίστα, Βλάντε Ντίβατς. Ίσως, γιατί ο «Νόλε» είναι ένας από αυτούς, αφού πέρα όλων των άλλων πρεσβεύει και τα ιδανικά των Σέρβων: είναι βαθιά Χριστιανός και φιλόπατρις.
«Είναι ένα τεράστιο πρότυπο. Είχαμε κάποιους πραγματικά τεράστιους αθλητές που ενέπνευσαν γενιές, αλλά δεν ενέπνευσαν τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο που το έκανε ο Νόβακ», αναφέρεται σε δημοσίευμα σερβικής εφημερίδας που φιλοξένησε δημοσκόπηση σε νέους για τον ποιο Σέρβο θαυμάζουν περισσότερο. Και ο Τζόκοβιτς βγήκε πρώτος κι εδώ.
Ο ίδιος δεν χάνει ευκαιρία να δηλώνει την αγάπη του για τον Θεό. Κάθε φορά προτού μπει στο κορτ, προσεύχεται και κάνει τον σταυρό του. «Η πίστη μου στον Χριστό είναι πάνω από τους 70 τίτλους που έχω κερδίσει από την αρχή της καριέρας μου», είχε δηλώσει κάποια στιγμή.
Μάλιστα, έχει λάβει το παράσημο του Τάγματος του Αγίου Σάββα, την υψηλότερη διάκριση στην Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία, για τη σημαντική συμβολή του στην ανακαίνιση εκκλησιών στην πατρίδα του.
«Ο σημαντικότερος τίτλος της ζωής μου, είναι αυτός που έλαβα τον Απρίλιο του 2011. Πήρα το Παράσημο του Τάγματος του Αγίου Σάββα, ιδρυτή της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Σερβίας από τον Πατριάρχη της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Ειρηναίο», είχε δηλώσει.
Ο Νόβακ Τζόκοβιτς με τη σύζυγό του, Γελένα είναι μαζί από το γυμνάσιο, ενώ έχουν αποκτήσει δύο παιδιά. Η οικογένειά του είναι τα πάντα για εκείνον, ενώ με τη σύζυγό του έχουν δημιουργήσει ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα.
Το φιλανθρωπικό έργο του, άλλωστε, είναι αξιοσημείωτο. Χρηματοδοτεί ένα δωρεάν εστιατόριο για άστεγους και άπορους. Δημιούργησε το Ίδρυμα NovakDjokovic, το οποίο διευθύνει η σύντροφος του και στο επίκεντρο του έχει τα παιδιά.
Το 2015, το ίδρυμά του σε συνεργασία με την Παγκόσμια Τράπεζα κατήρτισε πρόγραμμα πρόσβασης των νεαρών Σέρβων στην εκπαίδευση και την ιατροφαρμακευτική φροντίδα. Χαιρετίζοντας τη γενναιοδωρία του, η UNICEF τον έχρισε πρέσβη καλής θέλησης στη Σερβία τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς.
Μεταξύ των υπολοίπων δράσεων του ιδρύματος ξεχωρίζει η δωρεά 102.000 για την κατασκευή σχολείου στην περιοχή του Trstenik ενώ συνολικά το Ίδρυμα Τζόκοβιτς έχει ανακατασκευάσει και κατασκευάσει 45 νηπιαγωγεία, βοηθώντας περισσότερα από 22.000 παιδιά στη Σερβία, ενώ έχει απασχολήσει και 1.600 εκπαιδευτικούς.
Επίσης, έκανε δωρεά 1.000.000 ευρώ προς την χώρα του ώστε να καταφέρει να εξοπλιστεί στη μάχη που έδινε με την πανδημία του κορονοϊού.
Και αυτά, είναι μάλλον τα λιγότερα που μπορεί να κάνει ο Τζόκοβιτς, ο οποίος όταν ήταν παιδί, στεκόταν στην ουρά για ένα κομμάτι ψωμί!
Ο Τζόκοβιτς έχει θαυμαστές σε όλο τον κόσμο. Λογικό. Όμως, στην Ελλάδα η αγάπη που του έχουν οι περισσότεροι Έλληνες, είναι θα λέγαμε μνημειώδης. Τον λατρεύουν σαν δικό τους παιδί. Ίσως, γιατί η ιδιοσυγκρασία του είναι πολύ κοντά στη δική μας.
Ίσως γιατί και ο ίδιος αγαπάει τη χώρα μας πολύ και το εκφράζει με κάθε ευκαιρία. Μάλιστα, μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Παρίσι, ο «Νόλε» μίλησε ελληνικά στην κάμερα, λέγοντας «Αγαπώ την Ελλάδα»!
