Το όνομα Ed Gein στην Αμερική είναι συνώνυμο με τη φρίκη και τον απόλυτο αποτροπιασμό. Εξάλλου, η ιστορία του αποτελεί μία από τις πιο σοκαριστικές περιπτώσεις στα χρόνια της εγκληματολογίας, ενώ το τερατώδες έργο του serial killer, ενέπνευσε τον Αμερικανό συγγραφέα, Ρόμπερτ Μπλοχ να γράψει το 1959 το μυθιστόρημα τρόμου Ψυχώ, που μετέφερε έναν χρόνο μετά στη μεγάλη ο Άλφρεντ Χίτσκοκ.
Στην κλασική ταινία, ο Ed Gein είναι ο φύλακας, Norman Bates (τον υποδύεται ο Άντονι Πέρκινς), ο οποίος έχει στην ερειπωμένη βίλα, όπου ζει, μουμιοποιημένη τη μητέρα του, την οποία δολοφόνησε, ενώ ντυνόταν σαν και εκείνη. Και μπορεί η σκηνή στο ντους με την κραυγή της Τζάνετ Λι, να θεωρείται μέχρι και σήμερα μια από τις πλέον αριστουργηματικές και τρομακτικές στην ιστορία των θρίλερ, τα τερατώδη εγκλήματα του αληθινού serial killer ξεπερνούν και την πιο διεστραμμένη φαντασία. Ακόμη και όσοι επιχείρησαν να μεταφέρουν στην Τέχνη, την αληθινή ιστορία του Ed Gein, αδυνατούσαν να το κάνουν επακριβώς, καθώς κανείς δεν χωρά ανθρώπου νους πως εκείνος σκότωνε γυναίκες και με τα μέλη τους έφτιαχνε διάφορες κατασκευές!
Ο Gein είναι γνωστός και ως ο “χασάπης του Plainfield”»” και η ιστορία του δεν έχει απασχολήσει μόνο την Εγκληματολογία, αλλά και πολλούς ψυχιάτρους, οι οποίοι προσπάθησαν να εξηγήσουν τι είναι αυτό που μπορεί να διαμορφώσει μία τέτοια φρικαλέα προσωπικότητα. Σχεδόν για όλους, η απάντηση είναι η ίδια… η μητέρα του!
Στη ζωή του Ed Gein, είναι σχεδόν βέβαιο ότι η τραυματική παιδική του ηλικία, αλλά και η εμμονική και αυταρχική μητέρα του, δημιούργησαν αυτό το τέρας.
H μητέρα του, Augusta ήταν μια βαθιά θρησκόληπτη γυναίκα, είχε εμμονή με την αμαρτία που την έβλεπε παντού και εξαιρετικά αυταρχική και παρεμβατική στις ζωές των δύο γιών τους. Με τον μικρότερο, τον Ed είχε μια παράξενη σχέση μητέρας – γιου. Ήταν υπερπροστατευτική μαζί του και αποφασισμένη να τον μεγαλώσει με τέτοιο τρόπο, ώστε να μη μοιάζει με τους υπόλοιπους άντρες.
Όταν η οικογένεια μετακόμισε σε μια φάρμα, μακριά από την πόλη, ξεκίνησε και το μαρτύριο για τα δύο αγόρια, στα οποία η μητέρα τους απαγόρευσε να βγαίνουν από το σπίτι – τους επιτρεπόταν μόνο να βγαίνουν για το σχολείο – να μην έχουν φίλους και εννοείται σχέσεις με κορίτσια και σεξουαλικές επαφές, που ήταν η “μέγιστη αμαρτία” και το βέβαιο εισιτήριο για την… κόλαση.
Η νέα ζωή στο αγρόκτημα, έμελλε να είναι και το μέρος όπου θα “γεννηθεί” το τέρας και θα λάβουν χώρα τα πιο φρικαλέα εγκλήματα.
Ο Ed Gein ήταν ένα πειθήνιο όργανο, που εκτελούσε πιστά τις αυταρχικές εντολές της μητέρας του. Μία φορά στις αρχές της εφηβείας, τον είχε πιάσει να αυνανίζεται και ως τιμωρία τού έριξε βραστό νερό στα γεννητικά του όργανα.
Σε αντίθεση με τον αδελφό του, Henry ο οποίος μεγαλώνοντας άρχισε να αμφισβητεί τη μητέρα τους, εκδηλώνοντας τάσεις φυγής από το ψυχολογικό κολαστήριο που ζούσαν στο αγρόκτημα.
Όταν ο πατέρας τους πέθανε το 1940, η οικογένεια παρέμεινε στο αγρόκτημα, με τα δύο αγόρια να εργάζονται ως τεχνίτες. Το 1944 μια φωτιά ξεσπάει κοντά στη φάρμα και ο Ed δηλώνει στην αστυνομία πως ο αδερφός του, ο οποίος αγνοείτο εδώ και ώρες, βρέθηκε νεκρός εκεί κοντά. Όταν η αστυνομία επισκέφθηκε το σημείο που βρισκόταν το πτώμα του Henry, διαπίστωσε πως η φωτιά δεν τον είχε αγγίξει και πως υπήρχαν εκχυμώσεις στο κεφάλι του.
Όμως κανείς δεν μπορούσε να σκεφτεί πως τα στοιχεία αυτά ήταν επαρκή για να κατηγορήσουν τον Ed για το φόνο του αδερφού του. Άλλωστε, ήταν ένας ευγενικός και χαμηλών τόνων νέος, που δεν είχε το… προφίλ του δολοφόνου. Έτσι, ο θάνατος του μεγάλου γιου της οικογένειας, ναι μεν ήταν ύποπτος, όμως, δεν έγινε καμία περαιτέρω έρευνα.
Λίγο καιρό μετά η Augusta υπέστη το πρώτο της εγκεφαλικό, το 1945 υπέστη κι ένα δεύτερο, και πέθανε. Ο Ed απέμεινε μόνος και τότε ξεκίνησε να έχει τις εμμονικές σκέψεις για τη μητέρα του, όπως ο Norman Bates στην Ψυχώ.
Αρνούμενος να πιστέψει ότι η μητέρα του είχε φύγει για πάντα, ήταν απόλυτα αποφασισμένος να τη φέρει πίσω. Προσπαθώντας να την “αναστήσει”, άρχισε να δολοφονεί γυναίκες που έμοιαζαν ή του θύμιζαν εκείνη, αλλά και να κλέβει πτώματα από ένα κοντινό νεκροταφείο. Ήθελε να δημιουργήσει ένα «γυναικείο κοστούμι» ώστε να μπορέσει να «γίνει» η μητέρα του.
Οι γείτονές του άρχισαν να αναφέρουν ότι το σπίτι του Gein μύριζε άσχημα και ότι η εμφάνισή του, είχε χειροτερέψει. Ήταν 17 Νοεμβρίου 1957 όταν ο σερίφης ανακάλυψε στην αγροικία που ζούσε ο Ed τις αρρωστημένες “δημιουργίες” του.
Ανθρώπινες μύτες και κεφάλια, ακρωτηριασμένα γυναικεία γεννητικά όργανα, μάσκες και έπιπλα ντυμένα με ανθρώπινο δέρμα, μπολ κατασκευασμένα από κρανία, διάφορα ανθρώπινα εντόσθια στο ψυγείο, μία ζώνη από ανθρώπινες θηλές αλλά και το κεφάλι της Mary Hogan σε μια σακούλα, της ιδιοκτήτριας μιας τοπικής ταβέρνας η οποία είχε εξαφανιστεί μυστηριωδώς από την περιοχή το 1954.
Βρήκαν, επίσης, τέσσερις καρέκλες με υφαντά καθίσματα από ζαχαροκάλαμο που αντικαταστάθηκαν από επεξεργασμένο ανθρώπινο δέρμα, αμπαζούρ με τατουάζ και άκρα και κεφάλια σε κουτιά. Οι αστυνομικοί βρήκαν επίσης ένα κολάν, φτιαγμένο από δέρμα από ανθρώπινα πόδια και ένα γιλέκο από γυναικείο κορμό με στήθος.
Στις 21 Νοεμβρίου του 1957 ο Ed Gein οδηγήθηκε σε δίκη αντιμετωπίζοντας κατηγορίες για φόνο πρώτου βαθμού για τα μόνα δύο εξακριβωμένα θύματά του, την Bernice Worden και τη Mary Hogan. Ο ίδιος είχε δηλώσει πως δεν θυμόταν αν είχε σκοτώσει κάποια άλλη γυναίκα. Τελικά κηρύχθηκε ένοχος αλλά το δικαστήριο έκανε δεκτό πως δεν έχει σώας τας φρένας και οδηγήθηκε σε ειδική ψυχιατρική κλινική.
Εκεί, παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο Ed Gein πέθανε το 1984, σε ηλικία 78 ετών από καρκίνο. Όσο για το αγρόκτημα της οικογένειας, οι εξαγριωμένοι και αποτροπιασμένοι ντόπιοι κάτοικοι, το έκαψαν προκειμένου να εξαφανίσουν κάθε σημάδι.
