Μια φωτογραφία του Νίκου Κούρκουλου από την πρώτη του εμφάνιση στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου εντοπίσαμε στο Instagram. O συλλέκτης Άρης Λουπάσης σημειώνει για την συγκεκριμένη φωτογραφία:
«Ο Νίκος Κούρκουλος στην πρώτη του εμφάνιση στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου ερμηνεύοντας με έξοχο τρόπο τον “Ορέστη” στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη που ανεβαίνει στις 11 Ιουλίου του 1971 από το Εθνικό σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού, μετάφραση Άγγελου Τερζάκη και την συμμετοχή των Ελένης Χατζηαργύρη (φωτογραφία), Στέλιου Βόκοβιτς, Θόδωρου Μορίδη, Δημήτρη Μαλαβέτα και Βασίλη Κανάκη. Ένας αληθινά τραγικός “Ορέστης” με σωστή φωνή και έκφραση χωρίς κραυγές και υπερβολές και με το μέτρο που επιβάλλει η συμμετρία της αρχαίας τραγωδίας.
Το απόλυτο είδωλο του ελληνικού σινεμά αποδεικνύει την μεγάλη υποκριτική του δεινότητα στο θέατρο όχι μόνο σε παραστάσεις υψηλών ερμηνευτικών απαιτήσεων στο σύγχρονο και κλασικό ρεπερτόριο, αλλά και στον χώρο της αρχαίας τραγωδίας, με το κοινό να τον ακολουθεί πιστά σε κάθε καλλιτεχνικό του εγχείρημα. Η συγκεκριμένη παράσταση περιοδεύει τον Μάρτιο του 1974 στην Ιαπωνία με το κλιμάκιο αρχαίου θεάτρου του Εθνικού δίνοντας συνολικά δεκαέξι παραστάσεις στις πόλεις Τόκιο, Σαπόρο και Οζάκα μαζί με τις παραστάσεις “Αγαμέμνων” του Αισχύλου και “Οιδίπους Τύραννος” του Σοφοκλή. Η άφιξη των Ελλήνων καλλιτεχνών στην Ιαπωνία αποτελεί ένα σημαντικό γεγονός καθώς συμβάλλει στην βαθύτερη πνευματική και καλλιτεχνική γνωριμία των δύο λαών όπως επίσης και στην προβολή της αρχαίας τραγωδίας στην χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, η οποία έχει μακρόχρονη θεατρική παράδοση. Τις δεκαέξι παραστάσεις θα παρακολουθήσουν περισσότεροι από πενήντα χιλιάδες θεατές ανάμεσα στους οποίους ο διάδοχος του Ιαπωνικού θρόνου, μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας και μεγάλες μορφές του πνεύματος και της τέχνης του τόπου. Ο Νίκος Κούρκουλος θα εμφανιστεί άλλες δύο φορές στην Επίδαυρο και πάλι με το Εθνικό, τον Ιούλιο του 1982 ερμηνεύοντας τον “Οιδίποδα Τύραννο” όπου θα δηλώσει ότι βιώνει την καλύτερη στιγμή στην καριέρα του και το 1991 ψυχογραφώντας με μέτρο στον λόγο, ρεαλιστική διάθεση και απλότητα το προσωπικό δράμα του “Φιλοκτήτη” στην ομώνυμη τραγωδία του Σοφοκλή που αποτέλεσε και το κύκνειο άσμα του στο θεατρικό σανίδι».
