Παλιό Χωριό λέγεται η Χώρα της Αλοννήσου, αφού μέχρι το 1965 ήταν η πρωτεύουσα του νησιού την οποία οι κάτοικοί της αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν τότε, λόγω ισχυρού σεισμού.
Με μισογκρεμισμένα τα περισσότερα σπίτια της και ακατοίκητη η Χώρα αναστηλώθηκε από ξένους, κυρίως Γερμανούς και Άγγλους, που την αγάπησαν και αποφάσισαν να αγοράσουν τα ερείπιά της και να τα μεταμορφώσουν σε ένα ζωντανό και όμορφο οικισμό με σεβασμό στο παρελθόν του. Σήμερα το 60% των κατοίκων της είναι ξένοι.
Τα στενά της δρομάκια μοιάζουν με ζωντανή γκαλερί! Χρώματα παστέλ στις προσόψεις των μαγαζιών, σε απόλυτη αρμονία, με τα παλιά πέτρινα σπίτια και τις ξεβαμμένες από τον χρόνο πόρτες. Οι φραγκοσυκιές είναι παντού, στολίζουν απέριττα τα πολύ στενά σοκάκια και τις αυλές και δίνουν μια ιδιαίτερη νότα αισθητικής.
Η θέα από την Χώρα είναι η εμπειρία που δεν θα ξεχάσεις ποτέ. Γραφικές ταβέρνες βρίσκονται στην κορυφή με τη μοναδική θέα και σε προκαλούν να ενδώσεις! Η διαδρομή στον κεντρικό πεζόδρομο της Χώρας, από εκεί που σας αφήνει το λεωφορείο και μέχρι την είσοδο του Κάστρου, είναι πολύ γραφική.
Τα αξιοθέατα που πρέπει να δεις, είναι η Εκκλησία του Χριστού του 17ου αιώνα, το Λαογραφικό Μουσείο και το κτίριο που αποτελούσε το Διοικητήριο κατά την Ενετοκρατία.
Παράξενο νησί η Αλόννησος, δίχως χωριά . Μην ξεχάσεις να δοκιμάσεις χαμαλιά (αμυγδαλωτό μέσα σε φύλλο πασπαλισμένο με άχνη και άρωμα από λεμόνι ή νεράντζι).
Θα δεις, θα την αγαπήσεις.
