Ο Γιάννης Γκιωνάκης συγκαταλέγεται στους μεγάλους Έλληνες κωμικούς. Είχε το χάρισμα να προκαλεί το γέλιο με απλές, απέριττες κινήσεις και εκφράσεις, καθώς ήταν προικισμένος με μεγάλο ταλέντο, το οποίο το αξιοποίησε στο μέγιστο βαθμό, διαγράφοντας αξιοσημείωτη πορεία στο θέατρο και στον κινηματογράφο.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αρχικά σπούδασε στη Σχολή του Ελληνικού Ωδείου και στη συνέχεια φοίτησε τέσσερα χρόνια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, προκειμένου να ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του. Θείος του ήταν ο διάσημος μουσικός με διεθνή καριέρα Δημήτρης Μητρόπουλος. Όταν παρακολούθησε την «Αγριόπαπια» του Ίψεν σε μα από τις πρώτες παραστάσεις του Κάρολου Κουν, ενθουσιάστηκε και πήγε στα καμαρίνια του Κουν, τον οποίο θα τον έβλεπε εφεξής πολύ συχνά… Ο Γκιωνάκης σπούδασε στη σχολή του και βγήκε στο θέατρο από τον ίδιο, κάνοντας την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης, το 1944 με το έργο «Ο Τελευταίος Ασπροκόρακας». Ένα χρόνο αργότερα εμφανίστηκε στην επιθεώρηση «Η Ζωή Ξαναρχίζει». Για πολλά χρόνια συνέχισε να συμμετέχει σε αξιόλογους θιάσους, πάντα ως βασικό στέλεχος, ενώ το 1959 ίδρυσε το δικό του θίασο.
Θεωρείται ο κύριος θεατρικός εκπρόσωπος των έργων του Δημήτρη Ψαθά με πάρα πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό του (πολλές από τις οποίες μεταφέρθηκαν και στον κινηματογράφο με μεγάλη επιτυχία), όπως «Το Στραβόξυλο» και «Ο Αχόρταγος» και για αυτό το λόγο τιμήθηκε με Αναμνηστικό Μετάλλιο Δημήτρη Ψαθά. Στη δεκαετία του 1970 συνεργάστηκε με το «Προσκήνιο» του Αλέξη Σολωμού με αξιοσημείωτες παρουσίες σε δύσκολους ρόλους.
Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε το 1951 στην ταινία «Εκείνες που δεν πρέπει να Αγαπούν» της Φίνος Φίλμ. Ο πιο χαρακτηριστικός του ρόλος είναι στην ταινία «Τα Κίτρινα Γάντια» στην οποία η ερμηνεία του στον ρόλο του Μπρίλη, ενός χωριάτη και χαζούλη νεαρού καφετζή έγινε σεμιναριακή. Αξέχαστη έχει μείνει και η ερμηνεία του στην ταινία «Η Ωραία του Κουρέα», υποδυόμενος έναν κουρέα που προσπαθεί να παντρέψει τις αδελφές του. Ήταν εξαιρετικός μίμος, γι αυτό άλλωστε συνήθιζε να κάνει μιμήσεις προσώπων της επικαιρότητας στις επιθεωρήσεις.
Συνολικά πήρε μέρος σε πάνω από εκατό κινηματογραφικές ταινίες, έξι από τις οποίες ήταν στην Φίνος Φίλμ. Επίσης, έχει κυκλοφορήσει και δυο σατυρικούς δίσκους, ο πρώτος το 1978 με τίτλο «Ο Γκιωνάκης έχει πλάκα» και ο δεύτερος το 1979 με τίτλο «Ο ιπτάμενος δίσκος του Γκιωνάκη».
Τέσσερα χρόνια πριν το θάνατό του, υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και ακολούθησαν σοβαρά προβλήματα υγείας. Τον τελευταίο μήνα της ζωής του, η υγεία του παρουσίασε σοβαρή επιδείνωση. Έσβησε το απόγευμα της Κυριακής 25 Αυγούστου 2002 στο νοσοκομείο Λευκός Σταυρός από μόλυνση του αναπνευστικού. Κηδεύτηκε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών παρουσία πολλών συναδέλφων του και απλού κόσμου. Κόρη του είναι η ηθοποιός Πωλίνα Γκιωνάκη.
Δείτε τη φωτογραφία από τα νιάτα του:
