– Όταν ο έρωτας σας γνέφει, ακολουθήστε τον.
Παρότι έχει σκληρούς και απότομους τρόπους.
Κι όταν τα φτερά του σας τυλίξουν, παραδοθείτε του.
Παρότι το σπαθί που είναι κρυμμένο στα πούπουλά του μπορεί να σας πληγώσει.
Κι όταν σας μιλάει, να τον πιστεύετε.
Παρότι η φωνή του μπορεί να συντρίψει τα όνειρά σας όπως ο βοριάς καταστρέφει τον κήπο.
Γιατί ακόμη κι όταν ο έρωτας θα σας στεφανώσει, μετά θα σας σταυρώσει. Ο έρωτας θα σας κάνει να ανθίσετε, και μετά θα σας κλαδέψει.
Ακόμη κι όταν φτάσει στο ύψος σας και χαϊδέψει τα απαλότερα κλαδιά σας που τρέμουν στον ήλιο.
Έτσι θα κατέβει στις ρίζες σας και θα τις τραντάξει συθέμελα.
Σαν των σταχιών τα δεμάτια σάς συλλέγει πάνω του.
Σας αλωνίζει για να σας γυμνώσει.
Σας κοσκινίζει για να αποβάλετε τις φλούδες σας.
Σας αλέθει για να σας λευκάνει.
Σας ζυμώνει ώσπου να γίνετε εύπλαστοι.
Κι έπειτα σας παραδίδει στην ιερή φωτιά του ώστε να μετατραπείτε σε ιερό άρτο για την ιερή γιορτή του Θεού.
Όλα αυτά θα σας τα κάνει ο έρωτας, ώστε να μάθετε τα μυστικά της καρδιάς σας, και με αυτή τη γνώση να γίνετε ένα κομμάτι της καρδιάς της Ζωής.
Αν όμως φοβηθείτε, και αναζητήσετε μόνο την ηρεμία του έρωτα και την ηδονή του έρωτα. Τότε καλύτερα να καλύψετε τη γύμνια σας και να βγείτε από το αλώνι του έρωτα. Και τότε θα μπείτε σε έναν κόσμο δίχως εποχές, όπου θα γελάτε, αλλά δεν θα βγάζετε όλο σας το γέλιο, και θα κλαίτε, αλλά δεν θα χύνετε όλα σας τα δάκρυα.
Ο έρωτας δεν δίνει τίποτε άλλο πέρα από τον εαυτό του και δεν παίρνει παρά μόνο από τον εαυτό του. Ο έρωτας δεν κατέχει ούτε κατέχεται. Γιατί ο έρωτας επαρκεί στον έρωτα.
Όταν ερωτευτείτε, δεν πρέπει να πείτε «Ο Θεός βρίσκεται στην καρδιά μου», αλλά «Εγώ βρίσκομαι στην καρδιά του Θεού». Και μη νομίζετε ότι μπορείτε να ορίσετε την πορεία του έρωτα, γιατί ο έρωτας, αν σας θεωρήσει άξιους, θα ορίσει εκείνος τη δική σας.
Ο έρωτας δεν επιθυμεί τίποτε άλλο από την πραγμάτωσή του.
Αν όμως ερωτευτείτε κι έχετε οπωσδήποτε επιθυμίες, ας έχετε τις ακόλουθες επιθυμίες:
Να λιώνετε και να μοιάζετε με ρυάκι που κυλά και κελαρύζει μες στη νύχτα.
Να γνωρίζετε τον πόνο της υπέρμετρης στοργής.
Να πληγώνεστε από τον τρόπο που εσείς κατανοείτε τον έρωτα.
Και να ματώνετε με προθυμία και χαρά.
Να ξυπνάτε την αυγή με φτερωτή καρδιά και να ευχαριστείτε που σας δόθηκε άλλη μία μέρα γεμάτη έρωτα.
Να ξεκουράζεστε το μεσημέρι και να στοχάζεστε την έκσταση του έρωτα.
Να γυρνάτε σπίτι το σούρουπο με ευγνωμοσύνη.
Κι έπειτα να κοιμάστε με μια προσευχή για το άτομο που αγαπάτε από καρδιάς, και με έναν ύμνο στα χείλη σας.
Χαλίλ Γκιμπράν, “Ο προφήτης”, εκδόσεις Πατάκη
Photo cover:pixabay.com/moonzigg/swan
Διαβάστε επίσης:
