Με ζωηρό πνεύμα, επαναστατική ψυχή, υποκριτικό εύρος και έμφυτη φινέτσα, η Τζένη Καρέζη γεύτηκε όσο λίγες τον θαυμασμό και την αγάπη του κοινού, που εξακολουθεί να την λατρεύει ως γνήσια πρωταγωνίστρια, θεατρίνα και σταρ της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου.
Με ένα αλάθητο καλλιτεχνικό ένστικτο, έβρισκε με κάθε της ρόλο τον τρόπο να μεταδίδει στο θεατή μια ακατάβλητη αισιοδοξία για τη ζωή, ένα μήνυμα διαρκούς αγώνα για το καλύτερο και το υψηλότερο.
Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο έγινε το 1955 όταν ο Αλέκος Σακελλάριος την ανακάλυψε και κατάφερε να πείσει τον Φίνο να της δώσει το ρόλο της Καίτης στο «Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο», συμπληρώνοντας την τριάδα με τον Μίμη Φωτόπουλο και τον Βασίλη Αυλωνίτη. Η επιτυχία της ταινίας θα προσφέρει στην Τζένη Καρέζη αναγνωρισιμότητα και στον Αλέκο Σακελλάριο μια πρωταγωνίστρια για τους ρόλους ενζενί στις ταινίες του.
Η Τζένη Καρέζη πέθανε στις 27 Ιουλίου 1992, μετά από δύσκολη μάχη με τον καρκίνο. Οι εφημερίδες την επομένη έγραφαν «Γιατί τόσο νωρίς αυλαία, Τζένη;»
