Η Μαρίνα Σάττι παραχώρησε την πρώτη εφ’ όλης της ύλης συνέντευξή της μετά την Eurovision. Η τραγουδίστρια μίλησε στη Lifo και τον Mr. Hulot και για πρώτη φορά, αναφέρθηκε στον θάνατο του πατέρα της, λίγες ημέρες πριν τον τελικό της Eurovision στο Μάλμε.
«Πέθανε ο μπαμπάς μου και πήγαμε στην Κομοτηνή, γιατί δεν υπάρχει μουσουλμανικό νεκροταφείο στην Αθήνα – τότε που με κυνηγούσαν οι δημοσιογράφοι και έλεγαν ότι δεν τους μίλησα, πήγαινα στην κηδεία, σε ένα νεκροταφείο που είναι μακριά. Ο μπαμπάς μου είναι θαμμένος εκεί, δεν είναι στην Αθήνα και δεν μπορώ να τον επισκεφτώ αύριο, αν θέλω», δηλώνει η Μαρίνα Σάττι.
«Κι ενώ σκέφτομαι ότι είναι εκεί, μακριά, μόνος του –με έχει στοιχειώσει αυτή η σκέψη και αυτή η εικόνα–, ξαφνικά κοιτάζω δίπλα του και βλέπω πάρα πολλούς τάφους με την ίδια ημερομηνία θανάτου: «26/5, Συρία». Ήταν άνθρωποι που πνίγηκαν σε ναυάγιο και τους μετέφεραν όλους εκεί, σε κάτι τάφους μισό μέτρο. Κοιτάζω απ’ την άλλη, «9/1 Αφγανιστάν», άνθρωποι που πνίγηκαν σε άλλο ναυάγιο», περιγράφει στη συνέχεια η Μαρίνα Σάττι.
Για να συμπληρώσει: «Δεν ξέρω αν με έχει στοιχειώσει πιο πολύ η εικόνα του μπαμπά μου, που εμφανίζεται κάθε φορά που κλείνω τα μάτια μου, ή αυτό που συνέβαινε δίπλα του. Είναι ο μπαμπάς μου εκεί, μακριά, για χ ψ λόγους, με ένα κάρο άλλους ανθρώπους που τους έχουν «γκρουπάρει» κι αυτούς εκεί πέρα, μακριά. Κάπως το τραγούδι μου «Αχ Θάλασσα» για μένα είναι αυτή η εικόνα».
