Αργά τη νύχτα όταν τελειώσουν οι νοσοκόμες τη βάρδια τους και περιμένουν εκείνες που θα πάρουν τη θέση τους.
Αργά τη νύχτα όταν οι άρρωστοι παρακαλούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους
(Προσεύχεσθε καμιά φορά για τους αρρώστους, προσεύχεσθε καμιά φορά για τους γιατρούς, τα άσπρα ράσα – τα γιατρουδάκια, τις νοσοκόμες και τους συγγενείς που τους παραστέκουν. Προσεύχεσθε για τη ζωή πάνω απ’ το χώμα.)
Αργά τη νύχτα όταν επιστρέφουν από τις ερημιές οι ταξιτζήδες με την ψυχή στο στόμα που γλίτωσαν το μαχαίρωμα από ψυχοπαθείς, από ληστές κι από τυραννισμένους ναρκομανείς.
Αργά τη νύχτα όταν κλείνουν τα πορνεία και γίνονται οι λογαριασμοί σε μαθητικά τετράδια: τόσα για νοίκι, τόσα για έξοδα και μισθούς, τόσα για σένα – για μένα τίποτα.
Αργά τη νύχτα, μετά την παράσταση, όταν τρέχουν οι γέροι ηθοποιοί ξεφυσώντας για να προλάβουν τα λεωφορεία.
Αργά τη νύχτα, πολύ αργά, όταν οι δικτάτορες δεν έχουν ύπνο και σε μια παράκρουση βλέπουν σε κάποιο δίσκο το κομμένο κεφάλι της Μαρίας Αντουανέτας να τους μιλάει στα γαλλικά και να τους ιστορεί την ασυδοσία που επικρατεί στον Κάτω Κόσμο.
Κι εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν παρά μόνο τα μισά απ’ όσα λέει, γιατί όταν ήταν μαθητές κορόιδευαν τις δασκάλες των γαλλικών και εντούτοις περνούσαν τις τάξεις με μέσον και ξαφνικά το χαλασμένο μάτι τους από έκρηξη παλιάς οβίδας γυαλίζει επικίνδυνα και γεμίζει δάκρυα ασημένια, βλέποντας σε μια εφημερίδα το σκίτσο της ημέρας.
Να συλληφθεί αμέσως ο αλήτης, φωνάζει. Να συλληφθεί, να συλληφθεί αμέσως το καθίκι ο σκιτσογράφος –
και τι διάολο κάνουν τόσοι χαραμοφάηδες που τους ξεφεύγουν τέτοιες ντροπές, να συλληφθούν κι αυτοί μαζί και αμέσως να περάσουν από λαϊκό δικαστήριο και να αποδοθεί δικαιοσύνη με συνοπτικές διαδικασίες, τα τσογλάνια, οι αλήτες.
Μάνος Ελευθερίου, “Αργά τη Νύχτα”, απόσπασμα
Photo cover:pixabay.com/suju-foto/waterfall
Διαβάστε επίσης:
