Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης για πρώτη φορά μετά τη σοβαρή περιπέτεια της υγείας του στις αρχές Μαρτίου, περιέγραψε με λεπτομέρειες και συγκλονιστικό τρόπο, τις στιγμές που πέρασε όταν υπέστη έμφραγμα και δύο ανακοπές.
«Ήταν μια τρομερή περιπέτεια, ξαφνική σαν κεραμίδα. Το βράδυ εκείνο άρχισα να πονάω, ευτυχώς όλα λειτούργησαν υπέρ μου, δεν ήμουν μόνος μου» είπε αρχικά ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, στην εκπομπή Ενώπιος Ενωπίω.
Και συνέχισε την περιγραφή για εκείνες τις στιγμές: «μιλούσα με τη Βίκυ (σ.σ. Σταυροπούλου) στο τηλέφωνο. Ήταν πάνω και μιλούσαμε με τριπλή επικοινωνία με την Ελένη Κούρκουλα που είναι και επιχειρηματίας και παραγωγός στην παράστασή μας. Τους είπα “παιδιά δεν αισθάνομαι καλά, σβήνω”. Ευτυχώς η Ελένη είπε πάρτε το 166 και ήρθε αμέσως το ασθενοφόρο».
Όπως αποκάλυψε ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης «εκτός από το έμφραγμα, έπαθα και δύο ανακοπές, μια στο σπίτι από την οποία επέστρεψα γρήγορα στα χέρια της Βίκυς και μια στο νοσοκομείο. Εκεί μου έκαναν ΚΑΡΠΑ οι γιατροί. Άρχισαν οι γιατροί να με τρέχουν στο νοσοκομείο με ένα φορείο, η γιατρός μου είπε “πάθατε ανακοπή”».
Ο ηθοποιός εξομολογήθηκε, επίσης, ότι «σε όλη τη διάρκεια και στο ασθενοφόρο και στο νοσοκομείο, για να είμαι ήρεμος προσευχόμουν. Έλεγα την προσευχή που λέω κάθε φορά πριν κοιμηθώ και πριν να βγω στην παράσταση και αυτό με βοήθησε πάρα πολύ. Ο γιατρός μου είπε ότι “ήσουν τόσο ήρεμος κατά την αγγειοπλαστική που δεν το έχω δει ξανά αυτό”. Ήταν “η πίστη σέσωκέ σε”. Δεν ήταν προσευχή να μην πεθάνω αλλά η προσευχή της καθημερινότητάς μου».
Όταν ο Νίκος Χατζηνικολάου τον ρώτησε για το τι έχει αλλάξει μετά τη σοβαρή αυτή περιπέτεια, ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης απάντησε: «Επιβεβαιώνεται κάτι που είχα κατακτήσει τα τελευταία χρόνια, ότι η ζωή είναι ένα γρήγορο πέταγμα πουλιών, πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμή και να μην αφήνουμε τίποτα για αύριο. Έτσι επανήλθα χωρίς φόβους, ρουφώντας τη ζωή μέχρι το μεδούλι για όσο μου δίνεται αυτή η ευκαιρία, μέχρι το τέλος της».
