Μια σπάνια φωτογραφία της Ξένιας Καλογεροπούλου από την παιδική της ηλικία δημοσίευσε ο δημοσιογράφος Άρης Λουπάσης στο προφίλ του στο Instagram. Στη λεζάντα της φωτογραφίας σημειώνεται: «Στις αρχές της δεκαετίας του ’40, η Ξένια Καλογεροπούλου φωτογραφήθηκε στο πατρικό της στο Ψυχικό με τον πατέρα της Αδαμάντιο Καλογερόπουλο ιδιωτικό υπάλληλο και την μητέρα της γνωστή ζωγράφο της εποχής Ίρα Οικονομίδου.
Η μητέρα της με καταγωγή από την Αγία Πετρούπολη θα έρθει με την οικογένειά της στην Ελλάδα με το ξέσπασμα της Ρωσικής Επανάστασης και αρχές της δεκαετίας του ’30 θα εισαχθεί στην Σχολή Καλών Τεχνών που υπήρξε και το όνειρο της.
Η μικρή Ξένια εκφράζει μεγάλη αγάπη για την μελέτη, μεγαλωμένη σε ένα σπίτι γεμάτο βιβλία καθώς ο πατέρας της υπήρξε ιδιαίτερα φιλότεχνος και ο νονός της ήταν ο Κόουφμαν, γνωστός ιδιοκτήτης γαλλικού βιβλιοπωλείου στο κέντρο της Αθήνας.
Μέσα από τις κοινωνικές συναναστροφές της μητέρας της θα γνωρίσει σημαντικές μορφές της τέχνης και των γραμμάτων ανάμεσα στους οποίους και ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης και o ποιητής Νίκος Καββαδίας.
Σε ηλικία 12 ετών μετακομίζει με την μητέρα της στην Κυψέλη λόγω διαζυγίου των γονιών της όπου η Ίρα Οικονομίδου συνεχίζει να ζωγραφίζει δημιουργώντας και υπέροχα πορτραίτα κατόπιν παραγγελίας παράλληλα με την ενασχόλησή της ως καθηγήτρια σε ιδιωτικό σχολείο. Έργα της καθώς και άλλων πρωτοποριακών εικαστικών της εποχής παρουσιάστηκαν πέρυσι στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων.
Το μικρόβιο της υποκριτικής για την έφηβη πλέον Ξένια, μπαίνει στα Γυμνασιακά της χρόνια στην Σχολή Χατζιδάκη όπου μαζί με την Μαρίνα Καραγάτση κόρη του συγγραφέα Μ.Καραγάτση, γράφουν και σκηνοθετούν ερασιτεχνικές σχολικές παραστάσεις. Η άρνηση του πατέρα της να εισαχθεί στην σχολή του Κουν την οδηγεί για σπουδές στην Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης στο Λονδίνο όπου μετακομίζει με την μητέρα της.
Κατά την διάρκεια των σπουδών για τις οποίες απογοητεύεται λόγω του χαμηλού επιπέδου, συμμετέχει παράλληλα ως Γαλλίδα ηθοποιός σε γαλλικό θίασο που ανεβάζει συνήθως έργα του Μολιέρου. Μέσα της δεκαετίας του ’50 επιστρέφει στην Αθήνα διανύοντας μια λαμπρή καλλιτεχνική πορεία με πάθος, σεβασμό και συνέπεια, στοιχεία που την χαρακτηρίζουν και αποτελούν φωτεινό φάρο για τις επόμενες γενιές.
