Διαβάστε 10 αποφθέγματα της λογοτεχνίας για τον άνθρωπο:
1. Ξεχνάς αυτά που θέλεις να θυμηθείς και θυμάσαι όσα θέλεις να ξεχάσεις. The Road, Cormac McCarthy
2. Τελικά, έπειτα από τόσο λίγο ύπνο και τόσο πολύ διάβασμα, το μυαλό του στέρεψε και αποτρελάθηκε. Don Quixote, Miguel de Cervantes Saavedra
3. Οι αναμνήσεις σε ζεσταίνουν από μέσα. Αλλά επίσης σε ξεσκίζουν. Kafka on the Shore, Haruki Murakami
4. Είναι μεγάλη ατυχία φίλοι μου να είσαι μόνος· και πρέπει να πιστεύεται πως η μοναξιά μπορεί γρήγορα να καταστρέψει τη λογική. The Mysterious Island, Jules Verne
5. Κανένας άνθρωπος, για οποιαδήποτε σημαντική χρονική περίοδο, δε μπορεί να έχει ένα προσωπείο για τον εαυτό του και ένα άλλο για το πλήθος, χωρίς τελικά να μπερδευτεί ως προς το ποια μπορεί να είναι η αλήθεια. The Scarlet Letter, Nathaniel Hawthorne
6. Τίποτα δεν είναι τόσο επίπονο για το ανθρώπινο μυαλό όσο η μεγάλη και ξαφνική αλλαγή. Frankenstein, Mary Shelley
7. Μερικές φορές η κατάλληλη αντίδραση στην πραγματικότητα είναι να τρελαθείς. Valis, Philip K. Dick
8. Δεν έχει σημασία ποιος είσαι ή πώς είσαι, εφόσον κάποιος σε αγαπά. The Witches, Roald Dahl
9. Το ξέρω. Ήμουν εκεί. Είδα το μεγάλο κενό στη ψυχή σου κι εσύ είδες το δικό μου. Birdsong, Sebastian Faulks
10. Δε λέει τίποτα, αλλά απλά κοιτάζει προς τα πάνω στο σκοτεινό ουρανό και κοιτάζει, με λυπημένα μάτια, τον αργό χορό των άπειρων αστεριών. Stardust, Neil Gaiman
Photo cover:pixabay.com/geralt-colour
Διαβάστε επίσης:
