Τα παιδιά δεν κάνουν αυτό που τους λέμε, κάνουν αυτό που κάνουμε εμείς!

Το να είναι κανείς γονιός είναι μια δύσκολη δουλειά. Μπορεί να γίνει βαρετό, αποκαρδιωτικό, εκνευριστικό και κουραστικό, ενώ την ίδια στιγμή μπορεί να σου χαρίσει τις πιο αστείες, πολύτιμες, αγαπημένες και τρυφερές εμπειρίες της ζωής σου.

Το «Βιβλίο που θα ήθελες να είχαν διαβάσει οι γονείς σου» θα σας βοηθήσει να αποστασιοποιηθείτε και να δείτε με καθαρή ματιά όλη την εικόνα του γονεϊκού ρόλου, δηλαδή να διακρίνετε τι μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε το παιδί σας να εξελιχθεί στον ενήλικα που μπορεί.

Η ουσία τού να είσαι γονιός έγκειται στη σχέση που δημιουργείς με τα παιδιά σου. Για παράδειγμα, αν οι άνθρωποι ήταν φυτά, η σχέση αυτή θα ήταν το χώμα.

photo:pexels.com/kseniachernaya

Η σχέση αυτή στηρίζει, θρέφει και επιτρέπει στα παιδιά να μεγαλώσουν ή αντίστοιχα τα εμποδίζει. Χωρίς αυτή τη σχέση στήριξης, η αίσθηση ασφάλειας του παιδιού διαταράσσεται. Ιδανικά, θέλουμε μια σχέση που να τροφοδοτεί τα παιδιά μας με δύναμη, και ίσως μια μέρα συμβεί το ίδιο και με τα δικά τους παιδιά.

Ο σκοπός, λοιπόν, του συγκεκριμένου βιβλίου είναι να σας βοηθήσει να εντοπίσετε την ουσία του ρόλου σας, δηλαδή να δουλέψετε με τα συναισθήματά σας τόσο τα δικά σας, όσο και των παιδιών σας, να συντονιστείτε με τα παιδιά σας ώστε να μάθετε να τα κατανοείτε και να αποκτήσετε ένα δέσιμο μαζί τους, αποφεύγοντας έτσι τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα σύγκρισης και απομόνωσης.

Η συγγραφέας με τον δικό της τρόπο, μέσα από την προσωπική της εμπειρία, διερευνά νέους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να κάνουμε όλες τις σχέσεις μας καλύτερες και πιο ωφέλιμες για την εξέλιξη των παιδιών μας. Αναλύει πως συγκεκριμένες συμπεριφορές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορούν να επηρεάσουν τη σχέση που θα αποκτήσετε αργότερα με το παιδί σας και πώς μπορούν να συνυπάρχουν, ώστε η σχέση αυτή να είναι πηγή δύναμης και στήριξης για εκείνο αλλά και πηγή ικανοποίησης και απόλαυση για τον γονιό.

Ακούγεται κλισέ, αλλά είναι αλήθεια ότι τα παιδιά δεν κάνουν αυτό που τους λέμε, κάνουν αυτό που κάνουμε εμείς. Πριν μπούμε στη διαδικασία να αναλύσουμε τη συμπεριφορά τους, είναι χρήσιμο να ρίξουμε μια ματιά στα βασικά τους πρότυπα, και ένα από αυτά τα πρότυπα είστε εσείς.

Αν δεν εξετάσουμε τον τρόπο που μεγαλώσαμε και την κληρονομιά που λάβαμε από τους γονείς μας, είναι σίγουρο πως αυτό θα επιστρέψει και, πολλές φορές, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, θα γίνεται ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τα παιδιά μας καθημερινά. Δεν χρειάζεται να κάνετε όσα έκαναν σε εσάς οι γονείς σας, απλώς θα ήταν χρήσιμο να απορρίψετε όλα όσα πιστεύετε ότι δεν σας βοήθησαν και να εξελίξετε κάποια βασικά σημαντικά στοιχεία που θεωρείτε απαραίτητα για την ανάπτυξη των παιδιών σας.

photo:pexels.com/andreaswohlfahrt

Πολλά από αυτά που κληρονομήσαμε από τους γονείς μας βρίσκονται ήδη στη ζωή μας χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε!

Αν είστε ήδη γονιός ή πρόκειται να αποκτήσετε το πρώτο σας παιδί, θα ήταν χρήσιμο να ρίξετε μια ματιά σε εκείνες τις αποσκευές που κουβαλάτε από το παρελθόν σας, να ξαναθυμηθείτε την παιδική σας ηλικία, να εξετάσετε όλα όσα σας συνέβησαν τότε και, αφού έχετε αδειάσει αυτές τις αποσκευές και έχετε κοιτάξει το περιεχόμενό τους με προσοχή, μπορεί να ξαναβάλετε μέσα μόνο όσα χρειάζεστε.

Όταν νιώθετε θυμό ή οποιοδήποτε δυσάρεστο συναίσθημα, όπως πικρία, εκνευρισμό, φθόνο, πανικό, ένταση, φόβο για κάτι που έχει κάνει ή πει το παιδί σας, είναι καλό να το δείτε ως μια προειδοποίηση. Είναι μια ένδειξη πως κάποια από τα δικά σας κουμπιά έχουν πατηθεί και, όχι απαραίτητα, ότι το παιδί σας έχει κάνει κάτι σημαντικό ή κάποιο λάθος. Το μοτίβο λοιπόν που συνήθως λειτουργούμε είναι να αντιδράμε με θυμό ή οποιοδήποτε άλλο έντονο συναίσθημα απέναντι σε αυτά τα συναισθήματα που βιώσαμε κι εμείς στην ηλικία αυτή, ως μέσο άμυνας.

Αυτό είναι το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα: Η συνειδητοποίηση θα σας βοηθήσει να έρθετε πιο κοντά, αρχικά, στον εαυτό σας και έπειτα στα παιδιά σας, βοηθώντας και εκείνα να μάθουν να ακούν και να αφουγκράζονται συναισθήματά τους, όπως ακριβώς θα δουν μέσα απ’ το δικό σας παράδειγμα!

Άλλωστε, χρειάζεται να θυμάστε πως, για τη δομή μιας οικογένειας, αυτό που έχει σημασία είναι ο τρόπος που συμβιώνουν τα μέλη της μεταξύ τους, άρα η ουσία βρίσκεται στο χτίσιμο των σχέσεων.

Γι’ αυτό χρειάζεται να προσπαθήσετε και να παλέψετε περισσότερο από οποιαδήποτε πρακτική αλλαγή ή συμβουλή.

Εντοπίζοντας την ουσία του ρόλου σας, θα έρθετε πιο κοντά με τα παιδιά σας και θα καταφέρετε έτσι να χτίσετε πάνω σε νέες, γερές βάσεις τη σχέση σας.

Αγγελική Καβαλλιεράτου, σύμβουλος Ψυχικής Υγείας / Ψυχολόγος

Ανακαλύψτε το «Βιβλίο που θα ήθελες να έχουν διαβάσει οι γονείς σου»!

Photo cover:pexels.com/tatianasyrikova

Διαβάστε επίσης: