Το ημερολόγιο έγραφε 6 Απριλίου 1957, όταν ξεκίνησε κι επίσημα η λειτουργία της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Το πρωινό εκείνης της ημέρας, η Ολυμπιακή του Αριστοτέλη Ωνάση πραγματοποιεί το πρώτο της δρομολόγιο στην ιστορία της ελληνικής εναέριας συγκοινωνίας το Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Κυβερνήτης του δρομολογίου ήταν ο Παύλος Ιωαννίδης.
Η εταιρεία αποτελούταν από 15 ελικοφόρα, 14 DC-3 και ένα DC-4 και είχε 835 υπαλλήλους προσωπικό. Ο Ωνάσης έβλεπε ένα από τα μεγαλύτερα οράματά του να παίρνει σάρκα και οστά, με την Ολυμπιακή την ίδια χρονιά να εκτελεί και την πρώτη της πτήση στο εξωτερικό, κάνοντας το δρομολόγιο Αθήνα-Ρώμη-Παρίσι-Λονδίνο.
Στη πτήση αυτή βρέθηκαν άνθρωποι κυρίως από τον επιχειρηματικό χώρο, οι οποίοι ταξίδευαν για επαγγελματικούς λόγους αλλά και ελάχιστοι επιβάτες που είχαν την οικονομική δυνατότητα να κάνουν ένα τέτοιο ταξίδι.
@el.wikipedia.org
Το 1958 ανοίγουν ακόμη δύο νέες γραμμές: Αθήνα-Ζυρίχη-Φρανκφούρτη και Αθήνα – Τελ Αβίβ, ενώ ο στόλος μεγαλώνει καθώς προστίθενται ακόμα δύο ελικοφόρα DC-6.
Η Ολυμπιακή αρχίζει σιγά-σιγά να γιγαντώνεται – και πώς να μην γίνει άλλωστε, αφού ο Ωνάσης όταν έβαζε έναν στόχο κινούσε γη και ουρανό για να τον πετύχει. Τα δρομολόγια επεκτείνονται και η ελληνική αεροπορία πετάει σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Χρόνο με το χρόνο η Ολυμπιακή μεγαλώνει και ξεκινάει να συνδέει όλο και περισσότερες πόλεις σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Ο λευκός αετός που έμοιαζε πολύ με έλικα, σε συνδυασμό με πέντε δακτυλίους και την ονομασία Olympic (το πρώτο λογότυπο της εταιρείας_ διασχίζει τους αιθέρες, συνδέοντας την Ελλάδα με όλο κα περισσότερους προορισμούς του εξωτερικού.
Λίγα χρόνια μετά ο Αριστοτέλης Ωνάσης ζητάει από τους συνεργάτες του να σχεδιάσουν ένα καινούργιο λογότυπο. Τους ζήτησε να σχεδιάσουν ένα λογότυπο με τους πέντε δακτύλιους του εμβλήματος των Ολυμπιακών Αγώνων, θέλοντας να συνδέσει την εταιρεία του με τους αγώνες που γεννήθηκαν στην Ελλάδα.
Ωστόσο, αυτό δεν μπορούσε να γίνει, καθώς η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή είχε τα αποκλειστικά δικαιώματα του εμβλήματος. Έτσι το νέο λογότυπο της Ολυμπιακής Αεροπορίας ήταν οι έξι δακτύλιοι. Οι πέντε οι οποίοι αναπαριστούσαν τις πέντε ηπείρους και ο έκτος που συμβόλιζε την Ελλάδα. Για το σήμα αυτό χρησιμοποιήθηκαν το μπλε, το κόκκινο, το κίτρινο και το λευκό χρώμα.
Ο Ωνάσης είχε λόγο και στην παραμικρή λεπτομέρεια που αφορούσε την εταιρεία, την οποία ήθελε να κάνε άκρως ανταγωνιστική με τις μεγάλες του εξωτερικού, Το προσωπικό της εταιρείας εκπαιδεύεται στα καλύτερα κέντρα του κόσμου, ενώ για τις στολές, ο Ωνάσης απευθύνθηκε στους μεγαλύτερους σχεδιαστές της Ελλάδας και του εξωτερικού . Ο Jean Dessès (Γιάννης Ντεσσές), η Κοκό Σανέλ, Πιερ Γκαρντέν, ο Γιάννης Τσεκλένης και ο Billy Bo ήταν κάποιοι από τους σημαντικούς σχεδιαστές που έβαλαν την υπογραφή τους στις στολές των αεροσυνοδών που σήμερα πλέον θεωρούνται, θρυλικές. και κομψές.
Ήταν η εποχή που στην πρώτη θέση, η εταιρεία προσέφερε γαρδένιες στις κυρίες και οι επιβάτες έτρωγαν με επίχρυσα και ασημένια μαχαιροπήρουνα. Ενώ διάσημα πρόσωπα (ηθοποιοί, τραγουδιστές, πολιτικοί, επιχειρηματίες) επέλεγαν την Ολυμπιακή για τα ταξίδια τους στο εξωτερικό.
Το πάθος του Αριστοτέλη Ωνάση για την Ολυμπιακη, συμμεριζόταν ο γιος του, Αλέξανδρος, ο οποίος είχε και ο ίδιος πάθος για τα αεροπλάνα. Στις 2 Αυγούστου 1971 ίδρυσε την Ολυμπιακή Αεροπλοϊα Α.Ε. για την εξυπηρέτηση των μικρών νησιών της Ελλάδας. Παράλληλα δημιουργούνται νέες γραμμές προς Μιλάνο και Ντίσελντορφ.
Ωστόσο, ο τραγικός θάνατος του Αλέξανδρου Ωνάση σε αεροπορικό δυστύχημα το 1973 θα αλλάξει ριζικά την τύχη της Ολυμπιακής, με την αντίστροφη μέτρηση για την πτώση της «ιπτάμενης αυτοκρατορίας» να ξεκινά. Ο θάνατος του Αλέξανδρου συντρίβει τον Ωνάση, ο οποίος λίγους μήνες μετά πουλά την εταιρεία στο ελληνικό δημόσιο.
Η Ολυμπιακή μεταβιβάστηκε κι επίσημα στο Ελληνικό Δημόσιο στις 15 Μαρτίου 1975. Από τον Δεκέμβριο του 1977 μέχρι τον Ιανουάριο του 1978 λαμβάνει χώρα η μεγαλύτερη απεργιακή κινητοποίηση που έγινε ποτέ στην ιστορία της Ολυμπιακής διάρκειας 35 ημερών.
@el.wikipedia.org
Οι κύριοι λόγοι της απεργίας ήταν η δημιουργία κανονισμού εργασίας, συνθέσεις πληρωμάτων και νέο μισθολόγιο. Η παρατεταμένη αυτή απεργία έχει αίσιο τέλος για τους εργαζόμενους. ωστόσο, οι αρχές της δεκαετίας του ’80 βρίσκουν την Ο.Α. και πάλι σε χορό απεργιακών κινητοποιήσεων με κύριο αίτημα την εφαρμογή κανονισμού πτήσεων και τη βελτίωση των οικονομικών αποδοχών.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, το προσωπικό έχει κερδίσει τις Κυριακές, τις αργίες και τα νυχτερινά δρομολόγια. Στις 4 Οκτωβρίου όμως εκτυλίσσονται αιματηρά επεισόδια ανάμεσα σε απεργούς, απολυμένους και ΜΑΤ έξω από το κτίριο της Olympic Catering.
Σχεδόν, μία δεκαετία μετά και συγκεκριμένα στις 28 Μαρτίου 2001 θα πραγματοποιηθεί η τελευταία πτήση από το αεροδρόμιο του Ελληνικού με προορισμό τη Θεσσαλονίκη. Πιλότος ήταν ο Τιμολέων Καλογεράκης. Την ίδια ημέρα θα πετάξει από το νέο αεροδρόμιο των Σπάτων η πτήση της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας με προορισμό τη Χίο.
Και κάπως έτσι, έπεσαν οι τίτλοι τέλους της θρυλικής αεροπορικής εταιρείας – όπως την γνωρίσαμε – που ήταν μία από τις καλύτερες και πιο αξιόπιστες στον κόσμο, με έμπειρο προσωπικό, ενώ το 1991 είχε αναδειχθεί ως η ασφαλέστερη αεροπορική εταιρεία στον κόσμο.
Από 23 Οκτωβρίου 2013, αποτελεί θυγατρική εταιρεία της Aegean Airlines, με όλες τις πτήσεις εσωτερικού να διατηρούν τον κωδικό της Olympic Air.
