Η ταινία «Η Ωραία των Αθηνών» έκλεισε 70 χρόνια από την κυκλοφορία της και η Φίνος Φιλμ δημιούργησε ένα αφιερωματικό βίντεο για την ταινία.
Μέσω Instagram, αναρτήθηκε βίντεο με αποσπάσματα από την ελληνική ταινία με πρωταγωνίστρια τη Γεωργία Βασιλειάδου. Με αυτή την ταινία ξεκινάει η μεγάλη μεταπολεμική καριέρα της Γεωργίας Βασιλειάδου. Ύστερα από τη Σμαρούλα Γιούλη, τον Αλέκο Αλεξανδράκη και τον Μίμη Φωτόπουλο, η Βασιλειάδου γίνεται το τέταρτο πιο αγαπητό πρόσωπο του ελληνικού σινεμά, πριν ξεκινήσει η περίοδος λατρείας των νεαρών και λαμπερών σταρ προς το τέλος της δεκαετίας του ’50.
Ο τίτλος «Η Ωραία των Αθηνών» προήλθε από τα καλλιστεία που είχαν διοργανωθεί εκείνη την χρονιά για πρώτη φορά απο τον δημοσιογράφο Αχιλλέα Μαμάκη. Η Σπεράτζα Βρανά τραγουδάει «Αυτό το Μάμπο, το Μπραζιλιέρο» και «Βαλίτσα» – τραγούδια τα οποία στη συνέχεια ηχογραφήθηκαν και έγιναν μεγάλες επιτυχίες απο την Μάγια Μελάγια.
Στην ανάρτηση σημειώνεται:
«Εβδομήντα χρόνια συμπληρώνει σήμερα η «Ωραία των Αθηνών», με την Γεωργία Βασιλειάδου να κατακτά το ελληνικό κοινό με την ερμηνεία της ως η πολύφερνη νύφη Αριστέα, και να φανταστεί κανείς ότι ήταν ο πρώτος της πρωταγωνιστικός ρόλος σε κινηματογραφική ταινία.
Ο Νίκος Τσιφόρος εμπνεύστηκε το σενάριο από τα πρώτα μεταπολεμικά καλλιστεία που είχε διοργανώσει η εφημερίδα «Το Έθνος» και ο Αχιλλέας Μαμάκης, πείθοντας τον Φίνο ότι η επιτυχία της ταινίας ήταν βέβαιη. Και είχε δίκιο. Στις 15 Μαρτίου του 1954 η «Ωραία των Αθηνών» προβάλλεται στους κινηματογράφους Ρεξ, Πάνθεον και Ιντεάλ και ο κόσμος συρρέει για να την δει.
Η Βασιλειάδου κλέβει την παράσταση αλλά οι υπόλοιποι συντελεστές της ταινίας καταφέρνουν να μετατρέψουν την ταινία σε μια από τις πιο διαχρονικές κωμωδίες του αιώνα. Το δίδυμο Φωτόπουλος – Σταυρίδης είναι σε μεγάλα κέφια, ενώ ο Βασίλης Αυλωνίτης περνάει στην ιστορία με τις ατάκες «πνεύμα και ηθική» και «ω ρε πού πάμε». Η παρουσία της Σπεράντζας Βρανά με την μουσική του Γιώργου Μουζάκη προσθέτουν κέφι και μπρίο, για να μας κάνουν εβδομήντα χρόνια μετά να συνεχίζουμε να σιγοτραγουδάμε με νοσταλγία «αυτό το μάμπο…».
Χρόνια πολλά «Ωραία των Αθηνών!».
