Ο Άρθουρ Σοπενχάουερ, ένας λαμπρός Γερμανός φιλόσοφος, βαθιά ευρηματικός, είχε μεγάλη επιρροή κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ού.
Αν τον θυμόμαστε, είναι κυρίως για την ξεκάθαρα απαισιόδοξη στάση του για τον κόσμο και τη ζωή, η οποία αντικατοπτρίζεται και στο κύριο έργο του, με τίτλο The World as Will and Representation.
Ο μεγάλος του ρεαλισμός καθώς και το βάθος της σκέψης του τον εμπόδισαν να δει το «la vie en rose». Ωστόσο, ο Σοπενχάουερ έγραψε ένα δοκίμιο με 50 κανόνες για την επίτευξη της ευτυχίας.
Η « ευτυχία » είναι μια από εκείνες τις ανακριβείς έννοιες στις οποίες, σε όλη την ιστορία, ποτέ δεν μπορέσαμε να συμφωνήσουμε.
Όλοι συμφωνούν ότι είναι ένα ορισμένο συναίσθημα πληρότητας και χαράς, αλλά κάθε άτομο φτάνει σε αυτή την κατάσταση για διαφορετικούς λόγους.
Επιπλέον, πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν είναι καν ένα κράτος αυτό καθαυτό, αλλά μάλλον μια παροδική αντίληψη.
«Η ευτυχία της ζωής συνίσταται στο να έχεις πάντα κάτι να κάνεις, κάποιον να αγαπάς και κάτι να περιμένεις»
-Τόμας Τσάλμερς-
Ο Σοπενχάουερ ανέπτυξε μια έννοια της ευτυχίας που βασιζόταν στη σύνεση και την ηθική.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η ευτυχία έχει να κάνει πολύ περισσότερο με την εσωτερική γαλήνη παρά με την αγαλλίαση ή την ευτυχία. Μεταξύ των πενήντα κανόνων του για να είσαι ευτυχισμένος, επιλέξαμε δέκα που μπορεί να είναι ικανοποιητικοί.
«Κανόνας νούμερο 2: αποφύγετε τη ζήλια. Όλοι ξέρουμε πόσο σκληρή και αδυσώπητη είναι η ζήλια. Ωστόσο, προσπαθούμε συνεχώς να το διεγείρουμε στους άλλους. Για τι ?”
Η ζήλια είναι μια πολύ αρνητική δύναμη που μπορεί να κυριεύσει τις καρδιές μας και να εμποδίσει τη χαρά της ζωής μας. Όποιος είναι πιο συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνουν ή αισθάνονται οι άλλοι, περιφρονεί το έργο της οικοδόμησης της δικής του ευτυχίας.
«Κανόνας νούμερο 7: πρέπει να σκεφτούμε πολύ σοβαρά κάτι πριν το αναλάβουμε, και μόλις το κάνουμε, μην ανησυχούμε για τα αποτελέσματα, να απαλλαγούμε εντελώς από αυτό το πράγμα και να μην το σκεφτόμαστε πια».
Το θέμα είναι να συμμετέχουμε πλήρως σε αυτό που κάνουμε, αφού είναι το μόνο πράγμα που εξαρτάται εξ ολοκλήρου από εμάς. Πρέπει να νιώθουμε ότι κάναμε ό,τι μπορούσαμε. τα υπόλοιπα δεν έχουν σημασία.
«Κανόνας νούμερο 13: όταν είμαστε ευτυχισμένοι, δεν χρειάζεται να ζητάμε άδεια για να νιώσουμε ευτυχία, ούτε να αναρωτιόμαστε αν έχουμε λόγο να είμαστε».
Πολλοί άνθρωποι βιώνουν μια συγκεκριμένη έκπληξη, ακόμα και μια συγκεκριμένη ενοχή όταν νιώθουν ευτυχισμένοι.
Αυτό συμβαίνει επειδή οι άλλοι υποφέρουν ή επειδή η ταλαιπωρία θεωρείται πιο αξιέπαινη από τη χαρά. Είναι σημαντικό να αφήσετε αυτές τις ιδέες και να είστε σε θέση να βιώσετε τη χαρά, χωρίς να κάνετε ερωτήσεις.
“Κανόνας αριθμός 18: Είτε είναι η ευημερία μας είτε η κακή μας κατάσταση, οι ελπίδες μας ή οι φόβοι μας, πρέπει να θέσουμε όρια στη φαντασία μας.
Ο Γκόγια είπε ότι «η φαντασία γεννά τέρατα». Τόσο με τους φόβους μας όσο και με τις φιλοδοξίες μας, τείνουμε να αφήνουμε τη φαντασία μας να εκφραστεί ελεύθερα.
Γι’ αυτό καταλήγει κανείς να βλέπει τους κινδύνους μεγαλύτερους από ό,τι είναι πραγματικά, καθώς και τεράστιες επιτυχίες για τις οποίες δεν αρκεί απλώς να ονειρεύεται για να μπορέσει να τους πετύχει.
«Κανόνας 22: να ζεις ευτυχισμένος μπορεί να σημαίνει μόνο ένα πράγμα: να ζεις όσο πιο δυστυχισμένος γίνεται»
Αν και φαίνεται προφανές, δεν αποφεύγουν όλοι τη θλίψη. Πράγματι, υπάρχουν αυτοί που το αναζητούν και φυσικά και αυτοί που το βρίσκουν.
Για τον Σοπενχάουερ, είναι πιο υγιές να αποφεύγει ή ακόμα και να εξαλείφει αυτές τις καταστάσεις που μπορεί να φέρουν θλίψη , γιατί στην ουσία δεν αξίζουν τον κόπο και αποτελούν πηγή νέων δυσκολιών.
«Κανόνας νούμερο 25: όταν σκεφτόμαστε τι έχουμε, πρέπει να αναρωτηθούμε πώς θα ήταν αν μας το έπαιρναν: αν ήταν περιουσία, η υγεία μας, οι φίλοι μας, οι εραστές μας, η γυναίκα/σύζυγός μας και παιδιά, τις περισσότερες φορές, συνειδητοποιούμε την αξία όλων αυτών των πραγμάτων μόνο όταν τα έχουμε χάσει».
Κάθε πρωί πρέπει να ξυπνάμε και να σκεφτόμαστε όλα αυτά για τα οποία πρέπει να είμαστε ευγνώμονες : την ευκαιρία να ζήσουμε μια νέα μέρα, να έχουμε στέγη, κρεβάτι και μια συνείδηση για να εκτιμήσουμε αυτά που έχουμε και που πολλοί άλλοι δεν έχουν.
«Κανόνες 30: η δραστηριότητα της ανάληψης ή εκμάθησης κάτι είναι απαραίτητη για την ευτυχία των ανθρώπων»
Το να έχεις σχέδια και έργα ζωντανεύει μια σημαντική δόση ενθουσιασμού. Δεν έχει σημασία αν αυτό το έργο αφορά μόνο την καλλιέργεια ενός φυτού ή το μαγείρεμα ενός ωραίου γεύματος. αυτές οι μικρές επιχειρήσεις είναι ένας θησαυρός.
Με τον ίδιο τρόπο, η μάθηση μας επιτρέπει πάντα να νιώθουμε ότι μεγαλώνουμε και εξελισσόμαστε: επομένως, συμβάλλει στην ευτυχία της ζωής.
«Κανόνας 32: Το 90% της ευτυχίας μας εξαρτάται αποκλειστικά από την υγεία»
Όταν είσαι άρρωστος, ρίχνεις μια εντελώς διαφορετική ματιά στη ζωή. Όσοι έχουν υποφέρει από τον πόνο, τη δυσφορία ή τον περιορισμό το γνωρίζουν αυτό.
Η υγεία είναι ένας αυθεντικός θησαυρός που πρέπει να προσέχουμε για να απολαμβάνουμε οτιδήποτε άλλο.
«Κανόνας 34: όταν αναλύουμε τη ζωή και τις αποτυχίες μας, μπορούμε εύκολα να καταλήξουμε να κατηγορούμε τον εαυτό μας»
Σύμφωνα με τον Σοπενχάουερ, η πρώτη μορφή καλοσύνης πρέπει να κατευθύνεται προς τον εαυτό μας. Είναι σημαντικό να αξιολογείτε τον εαυτό σας, να αναγνωρίζετε τα λάθη που έχετε κάνει και να μαθαίνετε από αυτά.
Από την άλλη, δεν πρέπει να επικρίνουμε πολύ αυστηρά τον εαυτό μας, γιατί τελικά είναι άχρηστο.
«Κανόνας 35: αυτό που περιφρονούμε και αυτό που σταματάμε να λαμβάνουμε υπόψη στα σχέδια της ζωής μας πιο συχνά και σχεδόν με αναγκαστικό τρόπο, είναι οι μεταμορφώσεις που κάνει ο χρόνος στον εαυτό μας»
Όταν είσαι νέος, έχεις την εντύπωση ότι τα γηρατειά είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στους άλλους. Αυτή η ιδέα μας ωθεί να ζήσουμε χωρίς να προετοιμαστούμε για αυτό το μέλλον όπου το βάρος των χρόνων που περνούν συνεπάγεται νέους περιορισμούς καθώς και νέα τρωτά σημεία.
Όποιος προετοιμάζεται για τα γηρατειά έχει εγγυημένα ένα καλύτερο πέρασμα από αυτό το εύθραυστο στάδιο της ζωής.
Photo cover:pixabay.com/Mokup/sunset
Διαβάστε επίσης:
