Την ευτυχία δεν την κυνηγάς. Δημιουργείς τις συνθήκες για να έρθει αυτή σε εσένα. Είναι όπως όταν φυτεύεις ένα λουλούδι στον κήπο. Το σκέφτεσαι ότι θα πιάσει και χαίρεσαι στην σκέψη να το δεις να ανθίζει. Δεν είναι σίγουρο πως θα συμβεί αυτό, αλλά δεν ξεκινάς με αυτή την σκέψη.
Προχωράς με την θετική εικόνα και έχεις γευτεί και μέρος της χαράς που σου δίνει.
Η ευτυχία δεν συμβαδίζει με την σιγουριά. Δεν μπορεί να συμβαδίζει μαζί της. Γιατί τότε δεν μιλάμε για ευτυχία αλλά για συμφωνία.
Το ήξερες πως δεν υπάρχει «σκοτάδι». Το σκοτάδι είναι η κατάσταση χωρίς την παρουσία του φωτός. Το κρύο δεν υπάρχει, είναι η απουσία της ζέστης.
Η απουσία της ευτυχίας φέρνει την στεναχώρια και την δυστυχία.
Σκέψου τι θα έκανες για να ευδοκίμησει το φυτό που τόσο πολύ θέλεις να δεις στον κήπο σου να ανθίζει; Απλά και μόνο η σκέψη και η θέληση δεν αρκούν. Φροντίζεις, μεριμνείς και με μεθοδικότητα σχεδιάζεις το περιβάλλον για να αναπτυχθεί.
Έτσι γίνεται και με την ευτυχία. Δημιουργείς τις κατάλληλες συνθήκες. Ας δούμε μαζί, κάτω από ποιες συνθήκες ΔΕΝ θα μπορέσει η ευτυχία να βρει χώρο.
Αν δεν υπάρχει η θαλπωρή που χαρίζει το αίσθημα της ευγνωμοσύνης. Να έχουμε κάνει τον απολογισμό όλων των αγαθών και καταστάσεων που έχουμε στη ζωή μας. Αν δεν το έχουμε κάνει μέχρι τώρα, καιρός να πάρουμε μολύβι και χαρτί και να γράψουμε. Όχι δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο. Αυτό που εσύ θεωρείς υποδεέστερο και το έχεις στη ζωή σου, για κάποιον άλλο δίπλα σου, είναι όνειρο ζωής. Το έχεις σκεφτεί αυτό;
Αν δεν μπορείς να συγχωρέσεις. Τότε η ευτυχία δεν μπορεί να ευδοκιμήσει. Η έλλειψη συγχώρεσης είναι μια συνθήκη που γεννάει τον θυμό και ο θυμός είναι τοξικό συναίσθημα, σαν ζιζάνιο που δεν αφήνει το φυτό να αναπτυχθεί. Να μάθεις να συγχωρείς πρώτα τον εαυτό σου και μετά τους γύρω σου. Όχι να δικαιολογείς αλλά να συγχωρείς, για τις αστοχίες των επιλογών σου. Έτσι θα μάθεις πως μπορείς να δίνεις κι άλλη ευκαιρία για νέο ξεκίνημα. Μα τι υπέροχο συναίσθημα που είναι αυτό από μόνο του. Σκέψου ότι δεν αρέσει στο φυτό σου η θέση που το έχεις. Κιτρινίζει και μαραίνεται, αλλά μόλις του αλλάξεις θέση τότε ζωηρεύει και ζωντανεύει!
Αν δεν έχεις μάθει να απολαμβάνεις την δύναμη της αλήθειας με τον ίδιο σου τον εαυτό. Τότε δεν μπορείς να μιλάς για ευτυχία. Γίνεται να λες ψέμματα εσύ σε εσένα και να περιμένεις, να είσαι καλά μέσα σε αυτή την συνθήκη; Οξύμωρο δεν ακούγεται; Είναι κιόλας! Αντιφατικό και χωρίς βάση. Η δύναμη της αλήθειας είναι πηγή ζωής. Λέγοντας ψέμματα γίνεσαι αναβλητικός και ουσιαστικά αναβάλλεις να ζήσεις και να χαρείς.
Αν δεν μοιράζεσαι, η ευτυχία δεν μπορεί να πάρει θέση στην ζωή σου. Μιλάμε για ένα μοίρασμα καρδιάς και όχι το καταναγκαστικό μοίρασμα «του πρέπει» που απορρέει από τις υποχρεώσεις. Να θέλεις να μοιραστείς σκέψεις, χαμόγελα, και να ζητάς αυτό το μοίρασμα. Δες το σαν λίπασμα για να ευδοκιμήσει το λουλούδι της ευτυχίας.
Αν δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου με μια αγάπη βαθιά και αληθινή, να μπορέσεις να αγαπήσεις τις αδυναμίες και να θέλεις να τις βελτιώσεις. Να αγαπήσεις τους φόβους και να μην κρύβεσαι πίσω από αυτούς με την κάλυψη της υποχώρησης και του συμβιβασμού. Τότε όλα θα αλλάξουν! Η ευτυχία γίνεται συνθήκη και κατάσταση. Αγαπώ τον εαυτό μου θα πει δίνω οξυγόνο στην κάθε μου στιγμή.
Αν δεν πιστέψεις πως υπάρχει κάτι πιο πάνω από εσένα, πιο πάνω και πιο δυνατό από το γήινο και το καθημερινό, τότε πραγματικά είναι δύσκολο να βρεις την ευτυχία. Υποφέρουν οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι όλα μπορούν -και πρέπει «να περνάνε από τα χέρια τους». Αυτός ο απόλυτα συγκεντρωτικός τρόπος σκέψης είναι δυσλειτουργικός και προκαλεί άγχος και ανασφάλεια. Ευτυχώς δεν μπορούμε να τα ελέγχουμε όλα, ευτυχώς δεν μπορούμε να τα προλαβαίνουμε όλα και ευτυχώς μια δύναμη ανώτερη από εμάς φροντίζει γι αυτό. Δεν υπάρχει τύχη. Υπάρχει πίστη που βοήθεια στην ηρεμία.Το λουλούδι από σπόρος θα γίνει φυτό και θα ανθίσει – γιατί θα το φροντίσουμε με αγάπη – αλλά σκέψου ότι ένας σπόρος που έπεσε στο τσιμέντο θα βρει το τρόπο και θα ανθίσει και αυτό μέσα από μια χαραματιά. Η δύναμη της πίστης αλλάζει και μαλακώνει την σκληρή καθημερινότητα.
Αν δεν συνειδητοποιήσεις, πως η ευτυχία είναι στιγμές τότε θα την ψάχνεις κάθε μέρα και κάθε ώρα και θα χάνεις την ομορφιά της κάθε στιγμής.
Όταν μετατρέπεται η ζωή σε αυτοσκοπός και σε ένα ατέρμονο κυνήγι ευτυχίας, τότε είναι πολύ εύκολο να χαθεί το νόημα της. Το λουλούδι ανθίζει και χαίρεσαι να το βλέπεις και να το μυρίζεις, για κάποιες μέρες. Μετά μαραίνεται και θα βγει άλλο λουλούδι. Στιγμές είναι η χαρά. Και έρχεται χωρίς πλάνο. Εκεί που δεν το περιμένεις, εκεί που λες ότι όλα είναι μάταια, βαρετά, θλιβερά, ξαφνικά κάνει την εμφάνιση της η ευτυχία και όλα αλλάζουν μορφή. Μια στιγμή χαράς, ένα νεύμα σου θυμίζει πως όλα έχουν μια ροή αναπόφευκτη.
Πως δεν έχει νόημα να κατηγοριοποιούμε την ζωή ούτε και να την καταπιέζουμε. Επιλογές καταναγκαστικές από ένα πρέπει που στερούν την χαρά και την ευτυχία, έρχεται το πλήρωμα του χρόνου και τις αποβάλει. Αρκεί να έχουμε την υπομονή και το σθένος να το αποδεχτούμε και να το δούμε, πως την ευτυχία την δημιουργούμε με την ηρεμία της κάθε στιγμής, αρκεί να είμαστε ελεύθεροι από δεσμά του μυαλού μας για να το απολαύσουμε !
Συγγραφή – Επιμέλεια Άρθρου
Πτυχιούχος της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών.
Εξειδίκευση Association for Coaching Accredited.
κιν.: 6907076742
Πηγή:psychology.gr
Photo cover:pixabay.com/InspiredImages-woman
Διαβάστε επίσης:
