Η Μαρία Πολύζου προχώρησε σε μία συγκλονιστική κατάθεση ψυχής για την σεξουαλική κακοποίηση που δέχτηκε από τον ίδιο τον πατέρα της, όταν ήταν ακόμα παιδί, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στον αθλητισμό, αλλά και για τη μάχη της με τον καρκίνο.
Η πρώην πρωταθλήτρια στίβου βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» κι αρχικά, αναφέρθηκε στα παιδικά της χρόνια.
«Γεννήθηκα στην Πάτρα σε μια φτωχή οικογένεια, ήμασταν 5 παιδιά. Είναι από αυτά που ακούμε στην τηλεόραση και θέλουμε να κλείσουμε την τηλεόραση για να μην πονέσουμε και να μην σταθούμε απέναντι σε κάτι που δυστυχώς συμβαίνει στην κοινωνία μας», είπε χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια, μίλησε για τον πατέρα της και τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε δίπλα του. «Υπήρχε πάρα πολλή βία. Ο πατέρας μου ήταν αλκοολικός, οπότε εκεί που ήμουν ένα ευτυχισμένο παιδί στα 11 μου, ξαφνικά άρχιζε να μαυρίζει ο τόπος, η κοινωνία, η ζωή η ίδια. Δεν ξέρεις τι ακριβώς γίνεται, αλλά έχεις την αίσθηση ότι κάτι κακό συμβαίνει. Μέχρι τα 11 δεν υπήρχε σεξουαλική κακοποίηση. Εκεί ένα παιδί χάνει το σύμπαν όλο. Δεν ένιωθα ενοχές, ήταν ξεκάθαρο για μένα το ποιος φταίει», εξήγησε η Μαρία Πολύζου.
Και συνέχισε η κορυφαία Ελληνίδα Μαραθωνοδρόμος τη συγκλονιστική εξομολόγησή της: «Εκείνη τη στιγμή δεν μιλάς, δεν θα σε ακούσει κανένας. Σκέφτεσαι ότι η ζωή δεν έχει νόημα. Μάζεψα τα πράγματά μου κι έφυγα από το σπίτι. Μπορεί να διέλυε το σώμα μου, όμως το μυαλό μου και τα όνειρά μου δεν τα πείραξε κανένας. Είχα όνειρο να πάω στους Ολυμπιακούς Αγώνες».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής της, η Μαρία Πολύζου αναφέρθηκε στις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε όλα αυτά τα χρόνια. «Η μοναδική κούραση που έχω νιώσει, είναι η ψυχική. Η σωματική περνάει, η ψυχική κούραση είναι δύσκολη. Στα πρώτα μου χρόνια, για να συντηρηθώ, έχω κάνει τα πάντα. Έχω καθαρίσει σπίτια, έκανα διάφορες δουλειές για να επιβιώσω. Τις περισσότερες φορές, δεν είχα να φάω ενώ ήμουν πρωταθλήτρια. Πρωταθλήτρια», τόνισε.
Τέλος, για την περιπέτειά της με τον καρκίνο, η Μαρία Πολύζου δήλωσε: «Έμαθα για τον καρκίνο, τη μέρα που η κόρη μου πέτυχε στις πανελλήνιες. Μου ζήτησε η γιατρός να με δει από κοντά και δεν πίστευα ότι μπορεί να έχω κάτι. Εκείνη τη στιγμή λες “ρε ζωή, μου την φέρνεις κι εκεί;”. Είχα να διαχειριστώ την επιτυχία του παιδιού μου, αλλά από την άλλη τον φόβο και πολλά άλλα. Όταν είχα καρκίνο, η μαστογραφία μου έδειχνε ότι δεν έχω, ενώ ο υπέρηχος έδειχνε ότι έχω. Ο καρκίνος μου είχε προχωρήσει, απλά εγώ γλίτωσα».
