Ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα αναγεννησιακό. Πράγματι, μπορεί να αρπάξει την ανθρώπινη καρδιά και να την ανεβάσει σε ύψη μοναδικά, ανεπανάληπτα και έντονα συγκινησιακά. Ας μελετήσουμε πώς μπορεί το συναίσθημα του έρωτα να βοηθήσει στην ψυχοσυναισθηματική εξέλιξη του ανθρώπου που αφήνεται να το βιώσει.
Πρώτα απ’ όλα, ο κάθε άνθρωπος είναι καλό πριν αποφασίσει να ξεκινήσει μία σχέση να έχει ενσκήψει στην αυτογνωσία και στην μελέτη του εαυτού του.
Η αυτογνωσία είναι ο φωτεινός οδοδείκτης που κατευθύνει την εξελικτική πορεία της ζωής μας. Είναι σημαντικό να γνωρίζω τα δυνατά μου σημεία, τα θετικά μου χαρακτηριστικά καθώς επίσης και τα στοιχεία, τα οποία θέλω να δουλέψω, να εξελίξω στην προσωπικότητά μου.
Η αυτογνωσία ουσιαστικά μας γεμίζει με την πολύτιμη αυτοεκτίμηση.
Από την άλλη μεριά, η συντροφικότητα αποτελεί μία ενσυνείδητη, εκούσια επιλογή αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και ένα μοναδικό και σπάνιο δώρο.
Η ευγνωμοσύνη μπορεί να κινητοποιήσει μέσα μας τα πιο δυνατά ερεθίσματα, τα οποία θα μας οδηγήσουν να αναπτύξουμε την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Όντας ευγνώμονες για αυτό το που πραγματικά είμαστε, μπορούμε να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την παρούσα στιγμή και να κάνουμε το παρόν πηγή αληθινής ευτυχίας και ευλογίας.
Όσον αφορά στην συντροφικότητα, είναι καλό να σημειώσουμε ότι η συντροφικότητα μοιάζει με ένα πλοίο στο οποίο υπάρχουν δύο συγκυβερνήτες. Για να μπορέσει αυτό το πλοίο να ταξιδέψει με ηρεμία και να φτάσει στον προορισμό του, έχοντας χαρίσει στην πορεία του ταξιδιού όμορφες στιγμές έρωτα, αγάπης, τρυφερότητας, ζεστασιάς και στους δύο συγκυβερνήτες είναι απαραίτητη η μεταξύ τους συνεργασία με αλληλοσεβασμό, ενσυναίσθηση, κατανόηση και άνευ όρων αποδοχή.
Μόνο όταν μαθαίνω να εκτιμώ, να αγαπώ, να αποδέχομαι άνευ όρων και να σέβομαι την ή τον σύντροφό μου για αυτό που πραγματικά είναι μπορώ να απολαύσω και την μεταξύ μας συμβίωση, δίχως να εγκλωβίζω την αγάπη σε καταπιεστικές απαιτήσεις ή φόβους και ανασφάλειες.
Η αναγεννησιακή δύναμη του έρωτα δεν έγκειται στο να αλλάξει τον άνθρωπο, με αποτέλεσμα να τον οδηγήσει σε προσποιήσεις και σε συναισθηματικούς εκβιασμούς αλλά στο να γίνει ο καθένας που ερωτεύεται, μέσα και από την ενδυνάμωση του έρωτα, αυτός που πραγματικά είναι.
Ακούγεται απλό αλλά είναι το πιο ουσιαστικό κομμάτι της ζωής μας, να μπορέσουμε δηλαδή να εξελιχθούμε, να υπάρξουμε, να βιώσουμε το τώρα στην πιο αυθεντική, στην πιο γνήσια μορφή του.
Είναι απαραίτητο να ζω σύμφωνα με τις επιταγές της καρδιάς μου για να μπορώ αγαπώ και να αγαπιέμαι το ίδιο δυνατά και αυθεντικά.
Στους γρήγορους ρυθμούς της ζωής και στις πολλαπλές επαγγελματικές υποχρεώσεις, πολλές φορές το συναίσθημα του έρωτα καταπνίγεται να χωρέσει σε μικρά χρονικά περιθώρια και δεδομένα. Ο έρωτας είναι το πυροσβεστικό καύσιμο όλης της ζωής και το εφαλτήριο οποιασδήποτε εξέλιξης.
Επομένως, κάθε φορά που ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας, κάθε φορά που μιλάμε ανοιχτά και εκφράζουμε τα συναισθήματά μας είναι μία ευκαιρία αποδοχής του εαυτού μας, αυτοσυμπόνοιας αλλά ταυτόχρονα είναι και μία μοναδική ανακάλυψη της αγάπης.
Όταν υπάρχω, όταν ζω έτσι όπως πραγματικά είμαι χωρίς να θέλω να παρουσιάσω κάτι προσποιητό ή κάτι τέλειο, τότε είναι που είμαι σε θέση να αγαπήσω και να αγαπηθώ αληθινά, να δεχτώ την αγάπη ως δώρο και κυρίως να χαρίσω αγάπη χωρίς να περιμένω ανταλλάγματα και ανταποδώσεις.
Σίγουρα, η αμοιβαιότητα είναι πολύ σημαντική και απαραίτητη για τη συντροφικότητα αλλά η αμοιβαιότητα της αγάπης και του συναισθήματος, πολλώ δε μάλλον του έρωτα, είναι κάτι που δεν εκβιάζεται αλλά χαρίζεται. Χαρίζεται απλόχερα κάθε φορά που προσφέρεις ένα ζεστό χαμόγελο, ένα τρυφερό χάδι, ένα λόγο αγάπης στον άνθρωπό σου.
Είναι μία ευκαιρία ίασης της δικής σου ψυχής γιατί η αγάπη είναι ένας τρόπος ύπαρξης, ένας τρόπος να αγκαλιάσεις τον εαυτό σου και να δημιουργήσεις γύρω από την ροή της ζωής σου ένα κουκούλι αγάπης που πραγματικά σε ζεσταίνει και σε τροφοδοτεί.
Συμπερασματικά, πριν αναφερθούμε στο αναγεννησιακό συναίσθημα του έρωτα ας δώσουμε την ευκαιρία στον εαυτό μας να μυηθεί στο συναίσθημα της αγάπης και της προσφοράς άνευ όρων.
Μόνο τότε θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε τον έρωτα και την αγάπη ως μία ευκαιρία να δώσουμε και όχι απαραιτήτως να λάβουμε.
Ας θυμόμαστε, ότι κάθε φορά που αφηνόμαστε στην αγάπη είναι μία ευκαιρία να ανακαλύψουμε την πιο αυθεντική και την πιο γνήσια πλευρά του εαυτού μας.
Η αγάπη λοιπόν είναι ανακάλυψη. Μία ανακάλυψη επαναστατική που μπορεί να φωτίζει διαρκώς την πορεία της ζωής μας και να μας υποστηρίξει να δημιουργούμε μέρα με την ημέρα, σταδιακά την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
Τόσο η ομορφιά του έρωτα όσο και της ίδιας της ζωής κρύβεται στο ταξίδι της αναγέννησης. Πόσο πολύτιμο είναι να μπορούμε να θαυμάζουμε και να απολαμβάνουμε τις καθημερινές, απλές χαρές της ζωής με μάτια και καρδιά ανοιχτά;
Ο έρωτας στα μάτια ορισμένων θα φαίνεται ρίσκο μα στην καρδιά όλων φέρνει δύναμη και φως, όταν βιώνεται με συναίσθημα, ειλικρίνεια και πάνω απ΄ όλα με ευγνωμοσύνη.
Νομικός, Σύμβουλος Γάμου και Οικογένειας, Life and Business Coaching, Msc Ποιμαντική Ψυχολογία.
Πηγή:psychology.gr
Photo cover:pixabay.com/Dessie_Designs-love
Διαβάστε επίσης:
