“Λέω να ξεκινήσουμε με το Άλφα. Και να φτιάξουμε ένα μικρό ερωτικό λεξικό. Και να το βάλουμε σε λειτουργία από την πρώτη κιόλας μέρα του καινούργιου χρόνου. Θα είναι ένα λεξικό φτιαγμένο με κόπο και θα τελεί υπό την προστασία των Μεγάλων Πατέρων, Ρολάντ Μπαρτ, Ζορζ Μπατάιγ, Μαρκησίου Ντε Σαδ, Μορίς Μπλανσό, Ναγκίζα Οσίμα, Σαρλ Μποντλέρ και άλλων θηρίων, που δέσμευσαν την ερωτική μας συνείδηση και πιο πολύ τον ερωτικό μας λόγο”.
Άντρας: (ερωτευμένος) Αν ο ερωτευμένος άντρας κατορθώνει στ’ αλήθεια να είναι ερωτευμένος, αυτό συμβαίνει στον βαθμό που ο ερωτευμένος αυτός θηλυκοποιείται και εντάσσεται έτσι στην κατηγορία των Μεγάλων Ερωτευμένων Γυναικών: των Επαρκώς Αγαθών Γυναικών, δηλαδή.
Άγνωστος εραστής: “Δεν καταφέρνω να σε γνωρίσω”, σημαίνει “δεν θα μάθω ποτέ τι σκέφτεσαι πραγματικά για μένα”. Δεν μπορώ να σε εξιχνιάσω, επειδή δεν ξέρω πως με εξιχνιάζεις εσύ.
Ανάλωση: (ερωτική) Να ξοδεύεσαι, να αναλώνεσαι για το αδιαπέραστο ερωτικό αντικείμενο. Να, ένα δείγμα καθαρής θρησκείας. Καθιστάς τον άλλο άλυτο αίνιγμα, από το οποίο εξαρτάται η ζωή σου. Πράγμα που σημαίνει: τον καθιερώνεις σαν θεό.
Άλυτο: (πρόβλημα) Δεν θα καταφέρεις να λύσεις ποτέ το πρόβλημα που σου θέτει ο άλλος. Ο ερωτευμένος δεν είναι Οιδίποδας. Δεν σου απομένει, λοιπόν, παρά να αντιστρέψεις την άγνοιά σου σε αλήθεια. Δεν αληθεύει πως όσο περισσότερο αγαπάς τόσο πιο πολύ καταλαβαίνεις. Όλη κι όλη η σοφία που αντλείς από τον έρωτα συνοψίζεται σε αυτό: O άλλος δεν προσφέρεται στη γνώση. Η αδιαφάνεια του δεν αποτελεί παραπέτασμα που σκεπάζει κάποιο μυστικό. Αγαπάς έναν άγνωστό που άγνωστος θα παραμείνει. Έτσι κατακτάς, σαν τους μυστικούς, τη γνώση της Αγνωσίας. (Αλλά και πάλι αυτό δεν σου λύνει κανένα πρόβλημα, ούτε καν τα χέρια)
Ανοησία: (ερωτική) Ο ερωτευμένος παραληρεί. Μετατοπίζει το αίσθημα των αξιών. Αλλά το παραλήρημά του είναι βλακώδες. Υπάρχει βλακωδέστερο πράγμα από έναν ερωτευμένο; Είναι τόσο βλακώδης που δεν τολμά να διατυπώσει τον ερωτικό του λόγο δημόσια. (Σημείωση: Ο έρωτας είναι εξ ορισμού φτιαγμένος για να ΦΑΙΝΕΤΑΙ, χωρίς να τον υποτάξεις σε μια σοβαρή μεσολάβηση: μυθιστόρημα, θέατρο, ανάλυση, κείμενο).
Ανάρμοστο: Στον ερωτικό βίο, ο ιστός των συμβάντων χαρακτηρίζεται από απίστευτη ευτέλεια, και τούτη η ευτέλεια, συνδυασμένη με τη μέγιστη σοβαρότητα, γίνεται κυριολεκτικά ανάρμοστη. Όταν σου περνάει σοβαρά απ’ το μυαλό να αυτοκτονήσεις για ένα τηλεφώνημα που καθυστερεί πέντε λεπτά, παράγεται μια αισχρότητα τρομακτική. Τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει σε απρέπεια τη στάση του ερωτευμένου, που καταρρέει , επειδή το αντικείμενο του πόθου του πήρε ένα Ύφος, πεντάλεπτης απουσίας.
Αόριστος: Ο χρόνος της ερωτικής γοητείας.
Απαράδεκτος εραστής: “Και ξαφνικά, ο άνθρωπος που επί τρία τέταρτα σκεφτόταν πώς θα βάλει τέλος στη ζωή του, πήδηξε απ’ την καρέκλα για να ψάξει στη βιβλιοθήκη του τον τιμοκατάλογο των κρυστάλλων Σεν Γκομπέν”. (Αρμάνς του Σταντάλ).
Αποκλειστικότητα: “‘Ερχονται στιγμές που δεν μπορώ να καταλάβω πώς ένας άλλος έχει το δικαίωμα να την αγαπάει, την ώρα που ο έρωτάς μου γι’ αυτήν είναι τόσο αποκλειστικός, την ώρα που δεν γνωρίζω, δεν ξέρω, δεν έχω τίποτ’ άλλο εκτός απ’ αυτήν”. (Γκέτε, Βέρθερος).
Αλήθεια: Eρωτική αλήθεια είναι αυτό, που, όταν λέιψει, αφήνει πίσω του ακάλυπτο τον θάνατο.
Αλήθεια: (2) Κάποιος μοναχός ρώτησε τον Τσάο Σε: “Ποια είναι η μοναδική και τελευταία λέξη της αλήθειας;”. Κι αυτός απάντησε:¨Ναι”.
Μαλβίνα Κάραλη, “Το λεξικό της Μαλβίνας”, εκδόσεις Κάκτος, απόσπασμα
Photo cover:pixabay.com/pixel2013/background
Διαβάστε επίσης:
