Η απιστία στις μέρες μας συνιστά ένα φαινόμενο, το οποίο προκύπτει αρκετά συχνά μέσα στις σχέσεις, δημιουργώντας μια σειρά προβλημάτων ανάμεσα στους συντρόφους.
Το παραπάνω βέβαια, όπως καταλαβαίνει κανείς, συμβαίνει καθώς η απιστία δημιουργεί ανασφάλεια, αισθήματα προδοσίας, έλλειψη εμπιστοσύνης και βέβαια σε αρκετές περιπτώσεις, όπως θα αναφερθούμε και παρακάτω, είναι προάγγελος χωρισμού, αν και υπάρχουν περιστατικά, στα οποία φάνηκε πως μέσα από την απιστία η σχέση έγινε πιο δυνατή και το ζευγάρι ήρθε πιο κοντά.
Εδώ χρειάζεται να αναφερθεί πως, σε ό,τι αφορά την περιρρέουσα ατμόσφαιρα μέσα στην οποία προκύπτει η απιστία, τόσο η αιτίες όσο και η διαχείριση ως προς το περιστατικό καθεαυτό ποικίλουν ανάλογα με την περίπτωση και τους ανθρώπους.
Μια αρκετά συχνή περίπτωση απιστίας μέσα στη σχέση, περισσότερο στη σύγχρονη εποχή, παρουσιάζεται εξαιτίας της περιέργειας στον σεξουαλικό τομέα και της επιθυμίας επαφής με καινούργιες εμπειρίες, οι οποίες μπορούν να εντοπίζονται στο φύλο, στην ηλικία του άλλου ατόμου, στην εμφάνισή του, στον σωματότυπο και στις προτιμήσεις του.
Η απιστία που προέρχεται λόγω των παραπάνω αιτιών, συνήθως είναι περιστασιακή, δηλαδή τα άτομα δεν σχετίζονται παρατεταμένα, και προκύπτει λόγω του ότι το άτομο που απιστεί δεν μπορεί να βρει στον σύντροφό του τα όσα αναζητεί αλλού.
Στην περίπτωση αυτή, συνεπώς, η επιθυμία για την καινούργια εμπειρία, σε όποιο επίπεδο κι αν βρίσκεται, τοποθετείται στο πρόσωπο ενός νέου ατόμου και με τον τρόπο αυτόν η σεξουαλική φαντασίωση σαρκώνεται, ενώ πολλές φορές το καινούργιο πρόσωπο μεταβάλλεται σε αντικείμενο σεξουαλικής ευχαρίστησης, διότι εξυπηρετεί έναν συγκεκριμένο σκοπό. Στην περίπτωση αυτή, αξίζει να σημειώσουμε ότι μέσα στη σταθερή σχέση υφίστανται σοβαρά προβλήματα ειλικρίνειας, οικειότητας στον σεξουαλικό τομέα και ουσιαστικής επικοινωνίας.
Το παράδοξο μονοπάτι προς το νόημα της ζωής. Αποκτήστε το νέο βιβλίο του Δ.Φλαμούρη, από το εξειδικευμένο βιβλιοπωλείο ψυχολογίας του Psychology.gr
Μια εξίσου συνηθισμένη περίπτωση εκδήλωσης απιστίας συμβαίνει όταν το ζευγάρι έρχεται σε σύγκρουση, όταν δηλαδή προηγείται ένταση, συμβαίνει να επιδίδεται περιστασιακά ή και πιο συστηματικά το ένα από τα δύο άτομα σε μια παρορμητική σεξουαλική δραστηριότητα με ένα τρίτο πρόσωπο, ως αντίδραση και τιμωρία στην προβληματική σχέση του και ενίοτε ως μια μορφή «απάντησης» προς το πρόσωπο που εστιάζουν τα συναισθήματα θυμού και απογοήτευσης.
Επίσης, η τάση αυτή έχει συχνά και τη μορφή ανταπόδοσης, όταν ο σύντροφος έχει ήδη προβεί σε απιστία, οπότε το δεύτερο άτομο κινείται βάσει κυρίως εκδικητικής διάθεσης στην απιστία που έχει συντελεστεί προς το πρόσωπό του.
Στις περιπτώσεις αυτές φυσικά μια τέτοιου είδους σπασμωδική κίνηση βαθαίνει περισσότερο το χάσμα μεταξύ των δύο ανθρώπων και την ίδια στιγμή δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τη δυσλειτουργική επικοινωνία και σύνδεση των συντρόφων.
Συνεχίζοντας, ένα ζήτημα που ταλανίζει τα ζευγάρια και πολλές φορές λειτουργεί ως αιτία χωρισμού είναι η ρουτίνα και η αλλοίωση μέσα στη σχέση.
Μια τέτοιου επιπέδου ρουτίνα προκαλούν οι απαιτητικές επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις, οι καθημερινές ενασχολήσεις, τα θρησκευτικά καθήκοντα και το αξιακό σύστημα ενός τέτοιου περιβάλλοντος, καθώς και η ευρύτερη φιλοσοφία ζωής των ατόμων.
Στην περίπτωση αυτή παρατηρείται το ζευγάρι να συμπεριφέρεται πλέον τυπικά, χωρίς να υπάρχει το συναίσθημα του έρωτα. Θα έλεγε κανείς ότι οι σύντροφοι περιέρχονται σε μια ατμόσφαιρα απάθειας και έλλειψης ενδιαφέροντος.
Στην πραγματικότητα συμβαίνει να μην εντοπίζεται κάποιο άλλο σοβαρό ζήτημα που να δημιουργεί απόσταση και «αντιπαράθεση», εκτός της ατονίας στη σεξουαλική ζωή του ζευγαριού.
Η αναζήτηση ετέρου σεξουαλικού συντρόφου εδώ, έρχεται να λειτουργήσει ως ανάγκη βαθύτερης σύνδεσης και αγαπητικής επικοινωνίας. Μπορεί μέσα στο γάμο, για παράδειγμα, να εκπληρώνονται τα οικογενειακά πρότυπα και οι επιθυμίες, αλλά συμβαίνει παράλληλα να απουσιάζουν η συναισθηματική σύνδεση και το ενδιαφέρον.
Επιπρόσθετα, μια ακόμα σημαντική περίπτωση και εξαιρετικά σοβαρή είναι όταν ο ένας από τους δύο συντρόφους έχει ναρκισσιστική προσωπικότητα.
Στην περίπτωση αυτή τα πράγματα δυσκολεύον ακόμα πιο πολύ, διότι μια ναρκισσιστική προσωπικότητα είναι προβληματική και ένα τέτοιο άτομο χρειάζεται την αρωγή ειδικού ψυχικής υγείας, ανεξάρτητα με το αν βρίσκεται σε σχέση ή όχι.
Ωστόσο, μια ναρκισσιστική προσωπικότητα συνήθως επιλέγει ένα σύντροφο με βάση την εξιδανικευμένη εικόνα που έχει σχεδιάσει στο μυαλό του, η οποία έχει σαφή χαρακτηριστικά που εξυπηρετούν τα όσα θέλει να δείξει το ναρκισσιστικό άτομο στο «δημόσιο προφίλ» του.
Είναι γενικώς γνωστό ότι οι ναρκισσιστικές προσωπικότητες δεν είναι ιδιαίτερα συνεργάσιμες στο κομμάτι τις συνεργασίας με κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας και αποτελούν ιδιαίτερες περιπτώσεις.
Επίσης, όσον αφορά στους συντρόφους των ναρκισσιστών, έχει παρατηρηθεί ότι συχνά υποφέρουν από stress και αγχώδη διαταραχή, ενώ σε πολλές περιπτώσεις αποδεικνύεται ότι ο χωρισμός είναι μονόδρομος.
Κλείνοντας, ένα επιπλέον παράδειγμα απιστίας που παρουσιάζεται συχνά, είναι όταν σε κάποιον σύντροφο τα συναισθήματα που βίωνε στην πρώτη περίοδο, πλέον έχουν υποχωρήσει και δυσκολεύεται να γνωστοποιήσει το γεγονός αυτό στο άλλο μέλος της σχέσης ή επιλέγει να μην το κάνει από φόβο εγκατάλειψης.
Το αποτέλεσμα είναι σε αυτές τις περιπτώσεις να παρατείνεται μια σχέση που επί της ουσίας έχει ήδη τελειώσει, με συνέπειες ποικίλες ανεπιθύμητες συμπεριφορές και καταστάσεις για τα δύο άτομα.
Έτσι, συμβαίνει ο ένας σύντροφος να συνάπτει παράλληλη σχέση και το άλλο άτομο να το μαθαίνει και με τον τρόπο αυτόν να οδηγείται η σχέση στον τερματισμό της.
Αναμφίβολα μια τέτοια διαχείριση είναι ανώριμη για το άτομο που την επιλέγει, και από την άλλη πλευρά στερεί στον σύντροφο, ο οποίος υφίσταται την απιστία, την αξιοπρέπειά του. Η σύγκρουση τις περισσότερες φορές σε αυτές τις περιπτώσεις είναι αναπόδραστη και ο χωρισμός δραματικός.
Είναι γνωστό ότι η απιστία ως φαινόμενο συνιστά ένα θέμα δύσκολο στη διαχείριση, πολλώ δε μάλλον στη λειτουργική διαχείριση.
Όταν η σχέση μπαίνει σε μια φάση, η οποία δεν είναι πλέον ο πρώτος καιρός, τότε ο καθένας καλείται να αντιμετωπίσει και να αναμετρηθεί πρώτα με τον ίδιο του τον εαυτό κι έπειτα με την κοινή συμβίωση.
Σε όλες, λοιπόν, τις προαναφερθείσες περιπτώσεις, κατά τις οποίες εκδηλώνεται η απιστία, υπάρχει έκδηλη η ανάγκη να απευθυνθούν τα άτομα, είτε ατομικά είτε κατά κοινή παρουσία, σε έναν σύμβουλο σχέσεων ή κάποιον ψυχοθεραπευτή, με στόχο αφενός να βοηθηθούν οι ίδιοι, βλέποντας ποικίλους τρόπους λειτουργικής διαχείρισης και συναισθηματικής ωρίμασης στην κάθε περίπτωση, και αφετέρου επαναπροσδιορίζοντας τον εαυτό τους μέσα στη σχέση ή και εκτός αυτής.
Η θεραπευτική διαδικασία είναι σημαντικός άξονας σε παρόμοιες καταστάσεις και λειτουργική επικουρικά στα ζητήματα της επικοινωνίας και φυσικά της διαχείρισης των συναισθημάτων, με γνώμονα πάντοτε αφενός την καλύτερη εκδοχή για τους ανθρώπους και συγχρόνως το καλύτερο δυνατό για τη σχέση τους μεταξύ τους.
Συγγραφή – Επιμέλεια Άρθρου
Συνθετικός Ψυχοθεραπευτής, Αναγνωρισμένος και πιστοποιημένος στη Συμβουλευτική Ψυχικής Υγείας από την Ευρωπαϊκή Εταιρία Συμβουλευτικής ECCac κάτοχος του European Certificate of Councellor Accreditation, Εξειδικευμένος στην Ιατρική Ψυχολογία από το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κλινικός – Βιοθυμικός Υπνοθεραπευτής 6955787766
Photo cover:pixabay.com/Vic_B/detective
Πηγή:psychology.gr
Διαβάστε επίσης:
