Ο Θοδωρής Αθερίδης μίλησε ανοιχτά για τη μάχη του με τον αλκοολισμό, κατά τη διάρκεια του συνεδρίου «Μην Κολλάς», με θέμα τις ουσίες και τις εθιστικές συνήθειες. Απόσπασμα της συγκλονιστικής ομιλίας του προβλήθηκε στην εκπομπή «Πρωινό».
«Είχα ένα background με τον πατέρα μου που ήταν πότης, όχι αστεία. Στα 15 μου, από το πουθενά, εμφάνισα ξαφνικά κρίσεις πανικού, πίστευα ότι έρχονται δαίμονες. Με πήγαν στο ΙΚΑ σε έναν νευρολόγο, ο οποίος είπε ότι στην εφηβεία συχνά εμφανίζονται αυτά και μου έδωσε κάτι φάρμακα», είπε χαρακτηριστικά ο Θοδωρής Αθερίδης.
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στις κρίσεις πανικού και πώς τον οδήγησαν στο αλκοόλ.
«Στην τρίτη κρίση πανικού, Νοέμβριο βράδυ, έτρεξα στο ουζερί που τα έπινε ο μπαμπάς μου με τους φίλους του. Με βλέπει και μου λέει “πάλι;” και του λέω “ναι”. Μου λέει τότε, “κάτσε εκεί” και συνεχίζει “Γιάννη, πιάσε μια μπύρα”. Η κρίση πανικού κρατάει 20 με 30 λεπτά κι επειδή χαλάρωσε με την μπύρα, κάθε φορά έπαιρνα μια μπύρα. Σιγά σιγά την έβαλα στη ζωή μου», εξήγησε.
Μίλησε επιπλέον, για τις ναρκωτικές ουσίες. «Όλοι μου οι φίλοι έπαιρναν ηρωίνη κι εγώ δεν πήρα ποτέ, γιατί φοβόμουν. Αυτό με έσωσε, γιατί με τα προβλήματα που είχα εγώ, αν είχα δοκιμάσει και καταλάβαινα ότι δεν με πειράζει, θα ξαναέπαιρνα και θα είχα μια άλλη εξέλιξη. Με το αλκοόλ την πάτησα και κατέληξα να πίνω ένα μπουκάλι ουίσκι την ημέρα με πάρα πολλές μπύρες. Δεν είχα ποτέ εικόνα μεθυσμένου, παρά μόνο αργά το βράδυ πια. Δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι θα μπορούσα να γράψω ή να παίξω χωρίς αλκοόλ», εξομολογήθηκε ο Θοδωρής Αθερίδης
Όσο για την καθημερινή του ρουτίνα την περίοδο εκείνη, είπε: «Κοιμόμουν μία ώρα και ξυπνούσα με έναν πόνο στο στήθος, ο οποίος δεν έφευγε αν δεν έπινα μπύρα στις 4 το πρωί. Έπινα από τις 4 το πρωί μέχρι τις 2 το βράδυ. Όταν, πολλά χρόνια πίσω, μου έλεγαν ότι πίνω, έλεγα “όχι, τι είναι αυτά που λέτε;”».
Τέλος, δήλωσε: «Αν δεν παραδεχτείς ότι έχεις πρόβλημα, δεν κάνεις τίποτα. Τον Αύγουστο του 1999, ήπια 26 καραφάκια τσικουδιά και ξαφνικά έπεσα με το κεφάλι στο τραπέζι και με πήγαν στη θάλασσα να κάνω εμετό. Ο εξευτελισμός είχε χτυπήσει πάτο. Μια φορά αλκοολικός, πάντα αλκοολικός. Είναι ασθένεια προοδευτική, θανατηφόρα. Πάντα είσαι υπεύθυνος για την ανάρρωσή σου».
