Να πεθάνουμε έτσι,
όπως παλιά τον είδα να πεθαίνει –
το φίλο, που βλέμματα και λάμψεις
θεϊκές έριχνε πάνω στη σκοτεινή νεότητά μου:
–ζωηρός και βαθύς,
ένας χορευτής μέσα στη μάχη–,
ο πιο χαρούμενος απ’ όλους τους πολεμιστές,
ο σοβαρότερος απ’ όλους τους νικητές,
πάνω στη μοίρα του στήνοντας μια μοίρα,
σκληρός, στοχαστικός, προβλεπτικός: –
τρέμοντας που νικούσε,
αλλαλάζοντας που, πεθαίνοντας, νικούσε: –
προστάζοντας την ώρα που πεθαίνει,
και πρόσταξε να τον αφανίσουν …
Να πεθαίνουμε έτσι,
όπως παλιά τον είδα να πεθαίνει:
νικώντας, αφανίζοντας …
Friedrich Nietzsche
Photo cover:pixabay.com/Peter Olexa
