Το πρώτη -γνωστή- επιστολή αλληλογραφίας που στάλθηκε με γραμματόσημο πριν από 183 χρόνια βγαίνει σε δημοπρασία.
Η επιστολή ηλικίας 183 ετών είναι ένα σπάνιο παράδειγμα δύο πρώιμων μορφών προπληρωμένων ταχυδρομικών τελών: Περίτεχνοι φάκελοι και αυτοκόλλητα γραμματόσημα.
Το πρώτο γνωστό ταχυδρομείο που στάλθηκε με προπληρωμένη, αυτοκόλλητη σφραγίδα θα μπορούσε να πουληθεί έως και 2,5 εκατομμύρια δολάρια! Ο οίκος Sotheby’s θα προσφέρει τον 183χρονο φάκελο κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής δημοπρασίας στη Νέα Υόρκη στις 2 Φεβρουαρίου.
«Θεωρούμε δεδομένη σήμερα την ευκολία με την οποία μπορούμε να συνδεόμαστε απρόσκοπτα με φίλους και αγαπημένα πρόσωπα ακαριαία σχεδόν από οπουδήποτε στον κόσμο αλλά δεν ήταν πάντα έτσι», λέει ο Richard Austin, παγκόσμιος επικεφαλής βιβλίων και χειρογράφων του Sotheby’s, σε δήλωσή του.
Η επάνω δεξιά γωνία του φακέλου φέρει μια σφραγίδα “Penny Black” – ένα μικρό, μαύρο τετράγωνο με το προφίλ της Βασίλισσας Βικτώριας στη μέση, με τις λέξεις “ταχυδρομείο” πάνω και “μία δεκάρα” κάτω. Εφευρέθηκε από έναν κοινωνικό μεταρρυθμιστή και δάσκαλο ονόματι Rowland Hill, το Penny Black ήταν η πρώτη σφραγίδα στον κόσμο.
Ο φάκελος φέρει επίσης τις δύο ημερομηνίες στις οποίες ταχυδρομήθηκε: 2 Μαΐου 1840 και 4 Μαΐου 1840. Την πρώτη ημερομηνία, ένας άγνωστος αποστολέας ταχυδρομεί την επιστολή από το Λονδίνο στον William Blenkinsop Jr., ο οποίος ζούσε και εργαζόταν στο Bedlington , Αγγλία, μια πόλη που βρίσκεται περίπου 300 μίλια βόρεια του Λονδίνου. Ο Blenkinsop διαχειριζόταν την Bedlington Iron Works, η οποία παρήγαγε σιδηροδρομικές γραμμές και ατμομηχανές, σύμφωνα με τον Sotheby’s.
Αφού έλαβε την επιστολή, ο Μπλένκινσοπ αφαίρεσε το γράμμα και γύρισε τον φάκελο προς τα έξω. Στη συνέχεια έστειλε τον φάκελο σε έναν άνδρα ονόματι «Mr. Μπλένκινσοπ»—μάλλον ο πατέρας του—στο Ντάλστον, ένα χωριό περίπου 75 μίλια μακριά.
Ο νεότερος Blenkinsop μπόρεσε να επαναχρησιμοποιήσει τον φάκελο επειδή ήταν ένα “Mulready”, ένα περίτεχνα διακοσμημένο περιτύλιγμα που χρησίμευε ως πρώιμη μορφή προπληρωμής για την αποστολή επιστολών.
Οι επιστολές και από τις δύο αποστολές έχουν χαθεί, αλλά ο Μπλένκινσοπ κράτησε τον φάκελο.
Πριν η Μεγάλη Βρετανία εισαγάγει τα προπληρωμένα ταχυδρομικά τέλη τον Μάιο του 1840, η αποστολή αλληλογραφίας ήταν δυσκίνητη και μπερδεμένη. Οι παραλήπτες – όχι οι αποστολείς – πλήρωναν για τα ταχυδρομικά τέλη και με την πάροδο του χρόνου, οι άνθρωποι συνειδητοποίησαν ότι «θα μπορούσαν να αποφύγουν να πληρώσουν τα ταχυδρομικά τέλη αρνούμενοι να δεχτούν την αλληλογραφία τους», σύμφωνα με το Εθνικό Ταχυδρομικό Μουσείο Smithsonian.
«Δεδομένου ότι το ταχυδρομείο είχε κάνει όλη τη δουλειά για να φέρει μια επιστολή από το σημείο Α στο σημείο Β χωρίς να πληρωθεί, ακολούθησε σημαντική απώλεια εσόδων», σύμφωνα με το μουσείο. «Προέκυψαν σύνθετες ταχυδρομικές χρεώσεις και οι τιμές ορίστηκαν τεχνητά υψηλές για να αντισταθμιστεί η απώλεια».
Εκτός από τα αυτοκόλλητα γραμματόσημα, οι φάκελοι Mulready, σχεδιασμένοι από τον ζωγράφο William Mulready, ήταν μια άλλη προσπάθεια εξορθολογισμού της υπηρεσίας αλληλογραφίας περίπου την ίδια εποχή. Αλλά «δυστυχώς ήταν αντικείμενο χλευασμού από την πρώτη μέρα» και δεν έπιασαν όπως τα γραμματόσημα, γράφει ο Sotheby’s.
Τόσο τα γραμματόσημα όσο και οι φάκελοι Mulready βοήθησαν επίσης στη μείωση του κινδύνου κλοπής, καθώς οι μεταφορείς αλληλογραφίας δεν χρειαζόταν πλέον να μεταφέρουν μετρητά.
Ενώ τα προπληρωμένα γραμματόσημα και τα Mulreadys εισήχθησαν την 1η Μαΐου 1840, δεν ήταν τεχνικά έγκυρα για χρήση μέχρι τις 6 Μαΐου. Το άτομο που έστειλε την επιστολή στον νεότερο Blenkinsop αποφάσισε να το ρισκάρει και να τα στείλει και τα δύο λίγες μέρες νωρίτερα. Οι δύο νέες μέθοδοι προπληρωμής «συναντήθηκαν με μικτές περιουσίες», σύμφωνα με τον Sotheby’s.
«Μερικά έγιναν δεκτά ως πληρωμή και άλλα όχι και χρεώθηκαν διπλά», προσθέτει ο οίκος δημοπρασιών.
Δείτε επίσης
