“Popeye The Sailor Man“. Αλήθεια, υπάρχει κάποιος που ως παιδί δεν έβλεπε Ποπάι; Ο παιδικός ήρωας των κινουμένων σχεδίων που μεγάλωσε γενιές και γενιές και αποτέλεσε το αντίπαλο δέος του Μίκυ Μάους με τα πιτσιρίκια να χωρίζονται σε δύο στρατόπεδα – τύπου… “Καρεζικοί – Βουγιουκλακικοί ‘ – με τον Ποπάι ή τον Μίκυ.
Και αν μεγαλώνοντας σκεφτόμαστε και γελάμε με τον ενθουσιασμό μας για τα κατορθώματα ενός πανέξυπνου ποντικιού, του Μίκυ, κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον διάσημο ναύτη, τον Ποπάι, ο οποίος είχε τατουάζ, ήταν άσχημος στην όψη, του έλειπαν δόντια και κάπνιζε μονίμως μία πίπα. Αλλά έτρωγε σπανάκι και γινόταν δυνατός και αυτό στα παιδικά μας μάτια τον έκανε τον τέλειο παιδικό σούπερ ήρωα. Και να σκεφτεί κανείς πως ο Ποπάι ήταν ένα υπαρκτό πρόσωπο!
Ο Ποπάι έκανε το ντεμπούτο του σαν σήμερα, 17 Ιανουαρίου το 1929. Αρχικά ήταν ένας από τους πολλούς χαρακτήρες καρτούν που περιέχονταν στη σειρά κόμικ του Elzie Segar με τίτλο «Thimble Theater».
Ο Ποπάι (Popeye the Sailor) ήταν ένας μονόφθαλμος, 34χρονος ναύτης, με ημι-παραμορφωμένη εμφάνιση και ένα… «θεματάκι» στην ομιλία του, ο οποίος γεννήθηκε κατά τη διάρκεια ενός τυφώνα στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια. Στους υπόλοιπους κύριους χαρακτήρες του κόμικ περιλαμβάνονταν η ψηλόλιγνη –και μεγάλη αγάπη του Ποπάι- Όλιβ και ο εχθρός του Μπλούτο που αργότερα το όνομά του άλλαξε σε Βρούτος.
Στα πρώτα κόμικ της σειράς η Όλιβ είχε σχέση με έναν χαρακτήρα που ονομαζόταν Ham Gravy, όμως σύντομα τέθηκε «εκτός δράσης», λόγω της εξαιρετικής δημοτικότητας που γνώρισε ο Ποπάι. Κι έγινε ζευγάρι με τον ναύτη. Η δημοτικότητα του παιδικού ήρωα εκτοξεύτηκε στα ύψη και σύντομα η σειρά μετονομάστηκε σε «Thimble Theater starring Popeye» ενώ αργότερα έγινε απλά «Popeye».
Τα «κλασικά» καρτούν του Ποπάι ξεκίνησαν το 1933 και διήρκεσαν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1950. Τη φωνή του ήρωα αρχικά (1933-1935) του τη χάρισε ο Red Pepper Sam. Όμως εξαιτίας του ευέξαπτου χαρακτήρα του και της αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς του η Paramount αναγκάστηκε να τον απολύσει. Τη θέση του πήρε ο Jack Mercer, ο οποίος θεωρείται ότι κατάφερε να «εκφράσει» τον Ποπάι με τον καλύτερο τρόπο.
Το σήμα κατατεθέν του ήρωα και αυτό που τον έκανε να ξεχωρίζει, ήταν η δύναμη που έπαιρνε μόλις έτρωγε σπανάκι. Αρχικά, ο Ποπάι έπαιρνε δύναμη από το… τρίψιμο του κεφαλιού μιας κότας! Όμως, μία εταιρεία που πωλούσε σπανάκι, έπεισε τους ανθρώπους της παραγωγής πως το συγκεκριμένο λαχανικό περιέχει μεγάλη ποσότητα σιδήρου, τόση ώστε θα μπορεί να δώσει στον ήρωα… σούπερ δυνάμεις.
Έτσι, το 1932 ο Ποπάι ξεκινάει να τρώει σπανάκι, κάθε φορά που βρισκόταν σε δύσκολη θέση, αποκτώντας απίστευτες δυνάμεις. Μέχρι που τον «προίκιζε» και με ικανότητες, όπως αυτές ενός χορευτή ή με γνώσεις μουσικής με αποτέλεσμα να παίζει και πιάνο!
Η δημοφιλία του ήρωα είχε ως αποτέλεσμα να εκτοξευτούν οι πωλήσεις στο σπανάκι και μάλιστα σε μια περίοδο που η Αμερική βρισκόταν σε οικονομική ύφεση. Λέγεται πως αυξήθηκαν οι πωλήσεις μέχρι και 33%! Μάλιστα, σε δύο πόλεις στο Ιλινόις, που θεωρείται η “παγκόσμια πρωτεύουσα σπανακιού”, έστησαν άγαλμα στον Ποπάυ! Ήταν η πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία που ένας ήρωας καρτούν γινόταν άγαλμα σε μια πόλη.
Κι, όμως, ο Ποπάι, όπως και η Όλιβ με τον Πόλντο, ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Ο Σίγκαρ τον εμπνεύστηκε από έναν συμπολίτη του στο Τσέστερ του Ιλινόις, τον καβγατζή και χειροδύναμο Φρανκ Φίγκελ.
Ο Φρανκ είχε γεννηθεί στις 27 Ιανουαρίου 1868 στην Πολωνία και το 1887 μετανάστευσε στο Τσέστερ του Ιλλινόις. Έμενε σε ένα φτωχικό σπιτάκι με τη μητέρα του κοντά στο δημοτικό κοιμητήριο και ήταν ο νταής της πόλης, αν και ποτέ δεν έκανε κακό, αν δεν τον πείραζαν. Τα καμώματά του ήταν θρυλικά στο Τσέστερ και όλοι διηγούνταν την ιστορία όπου του την είχαν πέσει πέντε άτομα να τον δείρουν, αλλά εκείνος τους έδωσε ένα καλό μάθημα!
Ο Φρανκ εργαζόταν σε ένα σαλούν της πόλης και κάπνιζε – όπως και ο Ποπάι- μονίμως μία πίπα. Λόγω της εμφάνισής του – του έλειπαν και δόντια – γινόταν συχνά στόχος πειραγμάτων από τα παιδιά. Όμως, εκείνος τα πήγαινε καλά μαζί τους και τα αγαπούσε.
Ο Φράνκ έφυγε από τη ζωή τον Μάρτιο του 1947, ενώ στον τάφο του το 1996, πρόσθεσαν τη φιγούρα του Ποπάι. Του ήρωα που αν εν υπήρχε εκείνος, δεν θα τον γνωρίζαμε ποτέ!
