O Λούντβιχ βαν Μπετόβεν αποτελεί ένα μοναδικό φαινόμενο στην παγκόσμια ιστορία της Τέχνης. Μία μουσική μεγαλοφυία που δεν έχει βρεθεί κάποιος να τον ξεπεράσει σχεδόν 2 αιώνες μετά τον θάνατό του.
Ο Μπετόβεν υπήρξε, όμως, και μία τραγική φιγούρα, καθώς από πολύ μικρός βίωσε την κακοποίηση από τον μέθυσο πατέρα του, ενώ έχασε νωρίς και τη του μητέρα, στην οποία είχε μία ιδιαίτερη αδυναμία. Και σαν να μην έφταναν οι οικογενειακές συμφορές, στα 26 του χρόνια άρχισε σταδιακά να χάνει την ακοή του. Όμως, ακόμη και τότε, παρά τις επιπτώσεις που είχε η ασθένειά του, αυτή η μεγαλοφυΐα κατάφερε να χαρίσει στην παγκόσμια ιστορία της μουσικής κλασικά αριστουργήματα, όπως η 9η Συμφωνία που ακούστηκε για πρώτη φορά επίσημα στις 8 Μαΐου 1824, αν και ο ίδιος στην πραγματικότητα δεν κατάφερε ποτέ να την ακούσει.
Ο Μπετόβεν δημιούργησε μερικά από τα μεγαλύτερα αριστουργήματά του, εμπνευσμένος από τις γυναίκες που αγάπησε, όπως το «Für Elise» (Για την Ελίζ), που πρωτοπαρουσιάστηκε στις 27 Απριλίου 1810. Σχεδόν 200 χρόνια μετά και το συγκεκριμένο αριστούργημα αποτελεί ένα μυστήριο, αφού γύρω από τη διάσημη αυτή σύνθεση έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες και όλες έχουν να κάνουν με την… Ελίζ. Ήταν υπαρκτό πρόσωπο; Ο Μπετόβεν έγραψε το έργο αυτό για μία συγκεκριμένη γυναίκα; Ήταν πράγματι αυτό το όνομά της;
Κι ενώ όλοι δημιουργούν διάφορες ιστορίες γύρω από τη μυστηριώδη “μούσα” του Μπετόβεν, ένα συγγραφέας δίνει μία άλλη διάσταση στην ερωτική ζωή του κορυφαίου συνθέτη. Ο λόγος για τον Νόρμαν Λέμπρεχτ, ο οποίος υποστηρίζει πως ο Μπετόβεν παρόλο που ερωτευόταν συχνά, είχε μία απέχθεια προς τη σεξουαλική πράξη.
«Μπορούμε να είμαστε απολύτως σίγουροι ότι ο Μπετόβεν δεν έκανε σεξ σε κάποια σχέση του», ανέφερε ο Λέμπρεχτ σύμφωνα με τη Daily Mail. «Και μπορούμε να είμαστε 98% σίγουροι ότι δεν είχε κάνει καθόλου σεξ στη ζωή του. Χρειαζόταν την αγάπη σαν ένα κίνητρο δημιουργίας, αλλά απέφευγε τη σεξουαλική πράξη σαν κάτι που ισοδυναμεί με αμαρτία και παραβίαση των φωτεινών ιδανικών», συμπλήρωσε ο συγγραφέας.
Ο συγγραφέας έφτασε σε αυτό το συμπέρασμα, αφού μελέτησε εκατοντάδες σελίδες ιστορικών καταγραφών, καθώς και τα “βιβλία συζητήσεων” που χρησιμοποιούσε ο Γερμανός συνθέτης για να επικοινωνεί με τους επισκέπτες του, λόγω των προβλημάτων ακοής.
Ο ερευνητής εκτιμά ότι ο ιδιαίτερα ευαίσθητος Μπετόβεν σοκαρίστηκε από την ανηθικότητα με την οποία ήρθε αντιμέτωπος όταν έφτασε στην Αυστρία στην ηλικία των 21 και ένιωσε «απέχθεια από τη φιληδονία των Βιεννέζων και τη διαφθορά των πλουσίων. Ήταν μία πόλη όπου οι πλούσιοι μπορούσαν να αγοράσουν έφηβα κορίτσια από τους γονείς τους έτσι ώστε να μπορέσουν να τους πάρουν την παρθενία».
Για τον Μπετόβεν, η Βιέννη ήταν… τα Σόδομα και τα Γόμορρα. Ακόμη και όταν είχε προσκληθεί από έναν φίλο του να επισκεφθούν έναν οίκο ανοχής, ο συνθέτης είχε αρνηθεί, ξεκαθαρίζοντας πως δεν είχε καμία πρόθεση να πάει σε ένα τέτοιο μέρος. Μετά την κώφωσή του, στα 30 του, κλείστηκε στον εαυτό του και έπαψε να ερωτεύεται. Στα 40 του άρχισε και πάλι να ερωτεύεται, όμως, τώρα ο έρωτας λειτουργούσε για εκείνον περισσότερο ως ερέθισμα για να δημιουργήσει καλλιτεχνικά!
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, δεν υπάρχει αμφιβολία για το γεγονός πως «ο Μπετόβεν ερωτευόταν συχνά», αλλά αυτή η αγάπη δεν μεταφράστηκε ποτέ σε σχέση. Όπως πιστεύει ο Λέμπρεχτ η εμμονή του Γερμανού συνθέτη με τη δουλειά του, η κώφωσή του και μια σειρά από ψυχολογικούς παράγοντες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο να μην εξωτερικεύει τα συναισθήματά του και να μην έρχεται σε ουσιαστική και σαρκική επαφή με τις γυναίκες.
«Ο Μπετόβεν προερχόταν από δύο γενιές αλκοολικών. Ο πατέρας του ήταν σκληρός και βίαιος τόσο όσον αφορά τον ίδιον όσο και τη μητέρα του. Έτσι ο Μπετόβεν ένιωθε προστατευτικός για τη μητέρα του», ανέφερε αρχικά.
Μάλιστα όπως σημείωσε αφότου πέθανε η μητέρα του Μαρία, εξακολούθησε να ζει στο μυαλό του σαν «ένα ανέγγιχτο ιδανικό, ότι η γυναίκα πρέπει να προστατεύεται από τη βία των ανδρών και φυσικά κομμάτι της ανδρικής βίας ήταν και το σεξ».
Αυτό φαίνεται σύμφωνα με τον Λέμπρεχτ από ένα συμβάν όταν ο συνθέτης ήταν νέος και στο πώς είχε φερθεί σε μία κόρη ενός φίλου του που του είχε προξενήσει το ενδιαφέρον. «Είναι ένα εύρημα από παρτιτούρες του για την αδέξια συμπεριφορά του και τίποτα παραπάνω. Το σημαντικός είναι όμως πως πάνω από όλα νιώθει τρόμο για τη συμπεριφορά του», εκτιμά ο συγγραφέας.
«Όπως συμβαίνει το κορίτσι τον συγχώρεσε και παρέμειναν φίλοι για μια ζωή, ωστόσο έτσι είναι με τις γυναίκες, δεν εμπιστεύεται τον εαυτό του μαζί τους».
Επίσης, κατά τον συγγραφέα του βιβλίου, «Why Beethoven: A Phenomenon In 100 Pieces», ο Μπετόβεν είχε την τάση να ερωτεύεται γυναίκες που ήταν ανέφικτο να είναι ή να συνευρεθεί μαζί τους. «Ερωτεύεται συχνά όταν βρίσκεται λίγο πριν τα 30 και στη συνέχεια το ξεχνάει».
