Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης είχε δημοσιεύει μια σπάνια φωτογραφία της Ξένιας Καλογεροπούλου στο Instagram. Συγκεκριμένα στην ασπρόμαυρη φωτογραφία βλέπουμε την ηθοποιό να ποζάρει σε παιδική ηλικία με τον πατέρα της, Αδαμάντιο Καλογερόπουλο.
Ο Άρης Λουπάσης σημειώνει για την Ξένια Καλογεροπούλου: «Η μεγάλη κυρία του θεάτρου και του κινηματογράφου Ξένια Καλογεροπουλου σε παιδική ηλικία με τον πατέρα της, αρχές της δεκαετίας του ’40.
Μεγαλωμένη σε περιβάλλον με φιλότεχνους γονείς, φοιτά στην σχολή Χατζηδάκη και με την συμμαθήτρια της Μαρίνα κόρη του λογοτέχνη Καραγάτση, γράφουν έργα και ανεβάζουν παραστάσεις. Ο Κάρολος Κουν βρίσκει στο πρόσωπο της υποκριτικό ενδιαφέρον και την προσκαλεί στην σχολή του, η άρνηση όμως του πατέρα της, την οδηγεί για σπουδές στην Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου. Με την επιστροφή της στην Αθήνα πρωταγωνιστεί σε πενήντα θεατρικά έργα κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου και γνωρίζει μεγάλη επιτυχία στον κινηματογράφο όπου με το ταλέντο και το κουκλίστικο πρόσωπό της μαγεύει το φακό και το κοινό.
Το ’58 γνωρίζει τον Γιάννη Φέρτη με τον οποίο παντρεύεται έξι χρόνια αργότερα και από το 1964 έως το 1975 όπου τραβούν χωριστούς δρόμους, ανεβάζουν με δικό τους θίασο σημαντικές παραστάσεις. Το 1972 η ανάγκη της για κάτι πιο φρέσκο και καινούριο την οδηγεί στην ενασχόληση της με το παιδικό θέατρο, ένα γεγονός που καθορίζει την μετέπειτα ζωή της. Γράφει έξι υπέροχα παιδικά έργα τα οποία ανεβάζει με τεράστια επιτυχία στο θρυλικό θέατρο “Πόρτα” το οποίο δημιουργεί για να στεγάσει για τα επόμενα χρόνια τα θεατρικά της όνειρα. Το 1976 γνωρίζει τον συγγραφέα και μεταφραστή Κώστα Σκαλιορα όπου με εφηβικό ενθουσιασμό ξεκινούν μια καινούρια ζωή η οποία κρατάει 37 ολόκληρα χρόνια μέχρι και τον χαμό του το 2013. Ο θάνατος του την συγκλονίζει κυριολεκτικά και από τότε και για ένα ολόκληρο χρόνο αρχίζει να γράφει ένα γράμμα που γίνεται βιβλίο με τον τίτλο “Ένα γράμμα στον Κωστή”. Μια κατάθεση ψυχής προς τον σύζυγό της όπου του περιγράφει ανασύροντας μνήμες, όλη της την ζωή, γεγονότα που βίωσαν μαζί, χαρές, πίκρες, λάθη, μυστικά, με τρόπο που ξεχειλίζει από αγάπη και τρυφερότητα. Σαν να ήθελε με τον τρόπο αυτό να παρατείνει την παρουσία του δίπλα της και να προσπαθεί να “ακυρώσει” την απώλεια που βίωνε. Το βιβλίο κυκλοφορεί το 2015 καθηλώνει τον αναγνώστη και αναδεικνύει το μεγαλείο της προσωπικότητας της.
Σήμερα στην όγδοη δεκαετία της, παραμένει το ίδιο υπέροχη με την γοητεία της σοφίας και των ασημένιων της μαλλιών».
