Δέκα αποσπάσματα από το best seller βιβλίο “Ο Μακιαβέλι του έρωτα”, της Κατερίνας Γιατζόγλου, εκδόσεις Λιβάνη.
Ήρθε στα χέρια μου το 2015, όταν δηλαδή ήταν ήδη ένα χρόνο best seller για να το μεταφράσω στα Αγγλικά και να συνεχίσει την πορεία του στην Αμερική.
“Ο Μακιαβέλι του Έρωτα προς κ. Πένυ Φυλακτάκη, μεταφράστρια και συγγραφέα”.
Για να είμαι ειλικρινής, ο τίτλος ήταν μεγαλόπνοος αλλά η εμπειρία της δουλειάς μου, με έχει διδάξει ότι όπου ακούω πολλά κεράσια…
Κρατώντας λοιπόν μικρό καλάθι, ξεκίνησα να το διαβάζω το βράδυ πολύ ψυχρά και επαγγελματικά, έχοντας ήδη πάρει την απόφαση πως με την πρώτη αφορμή που θα το βαριόμουν, θα απέρριπτα την πρόταση λόγω φόρτου εργασίας.
Ήταν ξημερώματα όταν το τελείωσα και άφησα από τα χέρια μου. Νόμιζα πως κάθε του σελίδα μου μιλούσε προσωπικά. Όταν το συζήτησα με όσους το διάβασαν, είχαν όλοι την ίδια αίσθηση. Ποιος δεν έχει νιώσει να πέφτει θύμα της αγάπης, που έχει για έναν άνθρωπο; Να επιτρέπει να τον εκμεταλλευτεί ο ίδιος ο άνθρωπος που έλεγε ότι θα τον προστατεύσει; Ποιος δεν έχει ανακαλύψει προς έκπληξη του πως η κακοποίηση κάθε μορφής δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στον διπλανό, αλλά και μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Μέσα στις σελίδες του Μακιαβέλι, είδα φράσεις και στάσεις ζωής διαχρονικές, γιατί η κακοποίηση -σε σώμα, μυαλό και ψυχή- είναι κι αυτή δυστυχώς διαχρονική…
Τουλάχιστον scripta manent, τα γραπτά μένουν. Ο Μακιαβέλι ήρθε για να θυμίζει με τα αποφθέγματα του τί να προσέχουμε, ώστε να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη, κι έτσι το είδος αυτό κάποια στιγμή να εκλείψει. Όπως όλα τα τέρατα.
Panagiota Fylaktakihttps://www.panagiotafylaktaki.gr/
Playwright-Screenwriter
Lecturer in PlaywritingPhD in Translation and Cultural Studies
