Με ευγενική φυσιογνωμία και φυσική γοητεία, ο Ανδρέας Μπάρκουλης ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου. Κι αν για χάρη του δημιουργήθηκε το ιστορικό σλόγκαν «Κορίτσια, ο Μπάρκουλης!», το σίγουρο είναι πως ήταν προικισμένος με αστείρευτο ταλέντο και ικανότητα να ξεχωρίζει σε δραματικές αλλά και κωμικές ταινίες.
Γεννήθηκε το 1936 στον Πειραιά και σε νεαρή ηλικία έζησε μια τραγωδία που κλόνισε την οικογένεια του, όταν η αδελφή του πέθανε σε ηλικία έξι μηνών. Μεγαλώνοντας ανακάλυψε την αγάπη του για την υποκριτική και η ανακοίνωση της πρόθεσής του να γίνει ηθοποιός τον έφερε σε ρήξη με τον αυστηρών αρχών πατέρα του. Η σύγκρουση ήταν τόσο ισχυρή που ο Ανδρέας αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την οικογενειακή εστία και να ζήσει μόνος του ακολουθώντας το όνειρό του.
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη για ένα χρόνο και απέκτησε την άδεια άσκησης επαγγέλματος ως εξαιρετικό ταλέντο, το 1956. Στο μεταξύ οι πρώτες του εμφανίσεις στο θέατρο ήταν ερασιτεχνικές, ξεκινώντας από το 1950 σε έργα όπως «Ο έμπορος της Βενετίας», «Ο Αυγερινός και η Πούλια», «Τοπικός παράγων» κ.α. Τη θεατρική περίοδο 1954-55 συνεργάστηκε με το θίασο που είχε συστήσει ο Σπύρος Μουσούρης και η Κρινιώ Παπά, στο ανέβασμα της «Ερωφίλης» του Γεώργιου Χορτάτση καθώς και αρχαίων τραγωδιών.
Δείτε τον Ανδρέα Μπάρκουλη σε παιδική ηλικία με την γιαγιά του στις αρχές της δεκαετίας του ’40.
