“Κάλλιο αργά, παρά ποτέ” λέει ο θυμόσοφος λαός κι επιτέλους η ελληνική δικαιοσύνη αποφάσισε – έστω και καθυστερημένα – να πατάξει την ατιμωρησία. Ακούγοντας πως δολοφόνοι βγαίνουν από τη φυλακή μετά από 7 χρόνια, βιαστές να κυκλοφορούν ελεύθεροι και γενικότερα βαριά εγκλήματα να τιμωρούνται τελικά με ποινές ‘χάδι”, είχε δημιουργηθεί στην κοινωνία ένα αίσθημα ατιμωρησίας που επικρατεί στη χώρα μας.
Και οι νέες αλλαγές που έρχονται σήμερα στον Ποινικό Κώδικα και στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, από το υπουργείο Δικαιοσύνης έχει αυτό ακριβώς ως στόχο: να πάρει τέλος το αίσθημα ατιμωρησίας, αλλά και να επιταχυνθούν οι δικαστικές διαδικασίες που ταλανίζουν πολίτες και επιχειρήσεις.
Με το νομοσχέδιο που παρουσιάζεται σήμερα το απόγευμα, και φέρει την υπογραφή του υπουργού Δικαιοσύνης Γιώργου Φλωρίδη επιχειρούνται μεταρρυθμίσεις σε πολλά πεδία, όπως από το πώς θα διεξάγονται γρηγορότερα οι ποινικές δίκες μέχρι πώς θα τιμωρούνται αυστηρότερα βαριά εγκλήματα αλλά κυρίως πώς θα εκτίονται πλέον οι ποινές.
Στη δέσμη των νέων διατάξεων προβλέπονται ρυθμίσεις με τις οποίες στο εξής η μέγιστη ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης αυξάνεται από τα 15 στα 20 έτη για όλα τα κακουργήματα. Αυτό συμπαρασύρει προς το αυστηρότερο την υφ’ όρον απόλυση (ως προς τον χρόνο παραμονής στη φυλακή).
Σε ό,τι αφορά τα κακουργήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας, και συγκεκριμένα το αδίκημα της απόπειρας βιασμού, το δικαστήριο θα μπορεί πλέον να επιβάλλει την ποινή που προβλέπεται για το ολοκληρωμένο έγκλημα και όχι υποχρεωτικά μειωμένη ποινή όπως ισχύει σήμερα. Άρα η μέγιστη ποινή κάθειρξης για απόπειρα βιασμού που είναι σήμερα 8 έτη θα είναι πλέον 20 έτη.
Μάλιστα για την απόλυση με όρους θα απαιτείται πλέον αιτιολόγηση από το Δικαστικό Συμβούλιο, (ουσιαστική αξιολόγηση της πρόγνωσης επαναληψιμότητας της πράξης και της κοινωνικής επικινδυνότητας του δράστη σε σχέση με τη βαρύτητα του εγκλήματος) και όχι απλά η συνδρομή των τυπικών προϋποθέσεων έκτισης μέρους της ποινής όπως ισχύει σήμερα.
Στις αλλαγές περιλαμβάνεται και η ποινική μεταχείριση των εμπρηστών των δασών που αλλάζει ριζικά. Όσοι βάζουν φωτιά από αμέλεια θα τιμωρούνται από τρία έως πέντε χρόνια φυλακή, ενώ από δόλο θα τιμωρούνται ακόμη και με ισόβια. Επιπλέον, προβλέπεται πρόστιμο 180.000 ευρώ για τους εμπρηστές από δόλο.
Παράλληλα, σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου, στο εξής όσοι καταδικάζονται για οποιοδήποτε αδίκημα σε βαθμό πλημμελήματος σε ποινή 3 ετών και άνω, θα φυλακίζεται . Το δικαστήριο δεν θα δίνει ούτε αναστολή, ούτε θα μετατρέπει την ποινή σε χρηματική.
Αν κάποιος καταδικαστεί σε ποινή από ένα έως δύο χρόνια ή θα πληρώνει (χρηματική ποινή) ή θα εργάζεται στο πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας. Σε περίπτωση που η ποινή του είναι από 2 έως 3 χρόνια, θα οδηγείται στη φυλακή για ένα διάστημα (από 30 ημέρες έως 6 μήνες) και το υπόλοιπο ή θα το πληρώνει ή θα εργάζεται.
Από το νέο νομοσχέδιο δεν απουσιάζουν και οι δικομανείς. Εδώ, προβλέπονται αυστηρές κυρώσεις για εκείνους που με καταχρηστική και παρελκυστική άσκηση των δικαιωμάτων τους παρακωλύουν την ταχύτητα απονομής της Δικαιοσύνης. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, θα επιβάλλονται χρηματικά πρόστιμα από 1.000 έως 1.500 ευρώ -υπό τη μορφή δικαστικών εξόδων- στους δικομανείς και «επαγγελματίες μηνυτές», οι οποίοι υποβάλλουν ανακριβείς ή αβάσιμες μηνύσεις, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να επιβαρύνονται οι ρυθμοί απονομής της Δικαιοσύνης.
Παράλληλα, στις ποινικές δίκες, ο αριθμός των αναβολών περιορίζεται. Επιτρέπεται μόνο μία για όλους τους παράγοντες της δίκης, δικηγόρους, κατηγορουμένους, και μία δεύτερη μόνο για λόγους υγείας, που βεβαιώνονται από δημόσιο νοσοκομείο.
Σε ό,τι αφορά στην αντιμετώπιση της ενδoοικογενειακής βίας με το νομοσχέδιο θεσπίζεται γενικό ακαταδίωκτο για τους δασκάλους, καθηγητές, γιατρούς, ψυχιάτρους, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, νοσηλευτές και το ειδικό επιστημονικό προσωπικό, οι οποίοι καταγγέλλουν περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας που περιέρχεται στην αντίληψή τους. Συγκεκριμένα, προβλέπεται η προστασία των καταγγελλόντων αυτών από κακόβουλες μηνύσεις που υποβάλλονται εις βάρος τους.
