Σχεδόν 20 μέρες μετά τον θάνατο του Μάθιου Πέρι που σόκαρε τους φαν τους σε όλο τον κόσμο και βύθισε στο πένθος και τη θλίψη τους δικούς του ανθρώπους, η Τζένιφερ Άνιστον “έσπασε” τη σιωπή της. Η ηθοποιός – όπως και οι υπόλοιποι της παράς από τα “Φιλαράκια” – πήρε τον χρόνο της και για πρώτη φορά μετά την απώλεια του “Τσάντλερ” έκανε μια ανάρτηση την Τετάρτη (15/11) για εκείνον.
Με λόγια που “ραγίζουν” καρδιές, η Τζένιφερ Άνιστον αποχαιρέτισε το “Φιλαράκι” της, τον “μικρό της αδελφό”, όπως τον αποκάλεσε και από όσα γράφει, καταλαβαίνει κανείς τον πόνο που νιώθει η ίδια για την απώλειά του. Άλλωστε, σύμφωνα με τα αμερικανικά δημοσιεύματα, η τηλεοπτική “Ρέιτσελ” κατέρρευσε όταν έμαθε για τον θάνατό του στις 28 Οκτωβρίου, καθώς οι δυο τους είχαν μία ιδιαίτερη σχέση, όπως και ο ίδιος ο Μάθιου είχε αποκαλύψει σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις.
Συγκεκριμένα, η ηθοποιός έγραψε στην ανάρτησή της την οποία συνόδευσε με κοινές τους φωτογραφίες, αλλά και με ένα βίντεο από τα “Φιλαράκια”, με τον αποχαιρετισμό του “Τσάντλερ” στη “Ρέιτσελ” όταν εκείνη ετοιμαζόταν να φύγει για το Παρίσι.
«Αυτό πόνεσε πολύ. Το να πρέπει να πω αντίο στον Μάττι μας, είναι ένα τρελό κύμα συναισθημάτων που δεν έχω ξαναζήσει ποτέ. Όλοι έχουμε ζήσει μια απώλεια στη διάρκεια της ζωής μας. Την απώλεια μιας ζωής ή ενός έρωτα.
Το να μπορέσεις να αφήσεις αυτή τη θλίψη να «καθίσει», σου επιτρέπει να αισθανθείς τις στιγμές χαράς και ευγνωμοσύνης να έχεις αγαπήσει κάποιον τόσο βαθιά. Και τον αγαπήσαμε βαθιά. Ήταν μέρος του DNA μας. Ήμασταν πάντα οι 6 μας. Ήταν μια οικογένεια που επιλέξαμε, που άλλαξε για πάντα την πορεία του ποιοι ήμασταν και ποιο θα ήταν το μονοπάτι που θα ακολουθούσαμε.
Για τον Μάττι, ήξερε πως του άρεσε να κάνει τους ανθρώπους να γελάνε. Και όπως είπε ο ίδιος, αν δεν άκουγε το γέλιο, πίστευε ότι θα πεθάνει. Η ζωή του κυριολεκτικά εξαρτιόταν από αυτό. Και κατάφερε να κάνει μόνο αυτό. Μας έκανε όλους να γελάμε. Και να γελάμε δυνατά. Τις τελευταίες δυο εβδομάδες, ξαναδιαβάζω τα μηνύματά μας. Βρήκα ένα που μου είχε στείλει από το πουθενά μια μέρα.
Μάττι, σ’ αγαπώ τόσο πολύ και ξέρω ότι είσαι πλέον απόλυτα ήρεμος και χωρίς να πονάς. Σου μιλάω κάθε μέρα, πολλές φορές μπορώ σχεδόν να σε ακούω να λες “γίνεται να είσαι Πιο τρελή;”.
Αναπαύσου μικρέ αδερφέ.
Πάντα θα μου φτιάχνεις την ημέρα…».
