Με αλπική οµορφιά και γραφικότητα που εκπλήσσει ευχάριστα, ο παραδοσιακός οικισµός του Αγίου Αθανασίου, ένα βήµα από την Έδεσσα και το Καϊμάκτσαλαν, δεν κατέχει τυχαία µια θέση ανάμεσα στους top χειµερινούς προορισµούς! Είναι ένα πανέμορφο, “πέτρινο” γραφικό χωριό που προσφέρεται για βόλτες στον καθαρό αέρα και όχι μόνο…
Το φηµισµένο αυτό χωριό της Πέλλας, ένα µισάωρο από την Έδεσσα, θεωρείται για τη Θεσσαλονίκη ό,τι η Αράχωβα για την Αθήνα. Παρά τα όποια διθυραµβικά σχόλια μπορεί να έχετε διαβάσει για τον οικισµό, η αλήθεια είναι ότι αυτό που θα συναντήσετε ξεπερνά τις προσδοκίες. Η αλπική του γραφικότητα, η φυσική του οµορφιά σε υψόµετρο 1.250 µ., φωλιασµένο στους πρόποδες Βόρα, αλλά και οι προσεγµένες επιχειρήσεις του καταφέρνουν να κερδίσουν τον επισκέπτη από την πρώτη στιγµή.
Περίεργη θα µπορούσε να χαρακτηριστεί η πορεία του Αγίου Αθανασίου µέσα στον χρόνο, αν σκεφτεί κανείς ότι τη δεκαετία του ’80 ερήµωσε σταδιακά από τους µόνιµους κατοίκους του, οι περισσότεροι από τους οποίους µεταφέρθηκαν στον λεγόµενο Νέο Άγιο Αθανάσιο, λίγα χιλιόµετρα πιο κάτω (στα 750 µ. υψόµετρο), για να αναζητήσουν ευνοϊκότερες κλιµατικές συνθήκες.
Γι’ αυτό άλλωστε πολλοί θεωρούν ότι ο σηµερινός όρος «Παλαιός Άγιος Αθανάσιος», παρά το γεγονός ότι έχει επικρατήσει, δεν είναι ο σωστός και επιµένουν στον ορθότερο «Άγιος Αθανάσιος».
Η αυθεντικότητα του τότε εγκαταλειµµένου οικισµού ωστόσο δεν άφησε ασυγκίνητους πολλούς από τους φυσιολάτρες επισκέπτες (κυρίως από την Έδεσσα), οι οποίοι βρήκαν τότε την ευκαιρία να αγοράσουν φτηνή γη µε σκοπό να φτιάξουν εκεί τα εξοχικά τους. Σηµαντικό ρόλο για τη µετέπειτα πορεία του χωριού έπαιξε το Χιονοδροµικό.
Μετά την έναρξη της λειτουργίας του το 1994, ξεκίνησε, όπως ήταν αναµενόµενο, και η τουριστική ανάπτυξη. Τόσο οι νεοφερµένοι «ξένοι» όσο και οι πρώτοι κάτοικοί του που επέστρεψαν στα πατρικά τους τα αναστήλωσαν, άνοιξαν ξενώνες και ταβέρνες και έβαλαν ξεκάθαρα το λιθαράκι τους σε αυτό που ξέρουµε σήµερα ως Παλαιό Άγιο Αθανάσιο.
Χαρακτηρισµένος από το 1992 ως παραδοσιακός οικισµός, οφείλει τη γραφικότητά του, µε τα λιθόστρωτα σοκάκια αλλά και την οµοιοµορφία στην οικιστική ανάπτυξή του (όλα µε πέτρα, ξύλο, κεραµοσκεπές), στην πρωτοβουλία των επιχειρηµατιών που «επέβαλαν» µε τον τρόπο τους τον σεβασµό για τον τόπο.
Σήµερα λοιπόν, οι επισκέπτες αυτού του αλπικού χωριού, εκτός των άλλων, απολαµβάνουν βόλτες στο κεντρικό λιθόστρωτο σοκάκι, µαγεύονται από τα πέτρινα κτήρια -δείγµατα της παραδοσιακής τοπικής αρχιτεκτονικής- όπως το παλιό σχολείο και απολαµβάνουν τη ζεστή φιλοξενία.
Εκτός από την περιβάλλουσα φυσική οµορφιά που πραγµατικά δεν θα τη χορταίνετε, αξίζει να επισκεφθείτε το εκκλησάκι της Aναλήψεως, ένα από τα παλαιότερα, που χρονολογείται στα τέλη του 1700, αλλά και να ανεβείτε µέχρι το εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου, χτισµένο στον λόφο πάνω από το χωριό.
Στο χωριό θα βρείτε γραφικούς ξενώνες, πολυτελή chalets αλλά και ξενοδοχεία που προσφέρουν όλες τις ανέσεις πλέον προσελκύουν πληθώρα επισκεπτών, µε µεγάλο ποσοστό να καταφτάνει από την Αθήνα. Όσο για τους καλοφαγάδες, είναι σίγουρο ότι θα βρουν εξαιρετικές ταβέρνες με πεντανόστιµα µαγειρευτά, ψητά της ώρας αλλά και τοπικές σπεσιαλιτέ.
Μάλιστα, πολλές από τις ταβέρνες έχουν και ξενώνες µε λίγα δωµάτια, σε παραδοσιακό στυλ. Κι όλα αυτά συµβαίνουν ένα βήµα από το Χιονοδροµικό του Καϊµάκτσαλαν (ένα από τα πρώτα που “ασπρίζει” από χιόνι κάθε χειµώνα), τη λίµνη Βεγορίτιδα, τους εκπληκτικούς Καταρράκτες της Έδεσσας αλλά και τα ιαµατικά λουτρά Πόζαρ, κάτι που σηµαίνει ότι εκτός των άλλων πρόκειται για ένα προνοµιακό τουριστικό προϊόν που αξίζει κάποιος να ανακαλύψει στο σύνολό του!
Δείτε επίσης
