Ρομαντικός, με πηγαίο ταλέντο και αθεράπευτα γοητευτικός, ο Χρήστος Νέγκας έδωσε ένα αξιοσημείωτο «παρών» στο θέατρο και τον κινηματογράφο, το οποίο θα ήταν ακόμα πλουσιότερο αν δεν έφευγε από τη ζωή πρόωρα σε ηλικία 45 ετών.
Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο και σπούδασε στην Αθήνα, στις δραματικές σχολές του Θεάτρου Τέχνης και του Κώστα Μιχαηλίδη. Την καριέρα του την ξεκίνησε με τον κινηματογράφο στην ταινία του Κώστα Καραγιάννη «Το Αγρίμι» το 1960. Ένα χρόνο αργότερα πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο, στο έργο του Αλέκου Γαλανού «Κόκκινα Φανάρια». Αγαπούσε το θέατρο και συνεργάστηκε με αρκετούς θιάσους, αλλά σχημάτισε και δικό του θίασο με τον οποίο περιόδευσε σε όλη την Ελλάδα. Η τελευταία του θεατρική εμφάνιση ήταν το 1979 στο έργο του Νίκου Τσιφόρου «Σταυροφορία».
Στον κινηματογράφο έπαιξε σε 40 περίπου ταινίες εκ των οποίων οι δύο της Φίνος Φιλμ. Τελευταία κινηματογραφική του εμφάνιση ήταν το 1979 στην ταινία «Το Χαμόγελο της Πυθίας». Κάποια στιγμή έγινε παραγωγός ταινιών και διατηρούσε και διαφημιστικό γραφείο. Λίγο πριν φύγει από τη ζωή είχε εκλεγεί στο ΔΣ του Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών.
Πέθανε ξαφνικά ενώ κολυμπούσε στη θάλασσα στις 21 Ιουνίου του 1981. Ο Δήμος Ζακυνθίων τίμησε τη μνήμη του, δίνοντας το όνομά του στο Δημοτικό θερινό κινηματόγραφο.
Κόρη του είναι η ραδιοφωνική παραγωγός–δημοσιογράφος, Αθηναΐς Νέγκα.
